แต่พอได้อยู่ในอ้อมแขนของเขามันทำให้เธอเปลี่ยนไปเหมือนไม่ใช่คนเดิม จิณณ์ยังได้ยินเสียงของเขาอยู่ด้านนอก เสียงโทรทัศน์ยังเปิดอยู่แต่หญิงสาวกลับข่มตาตัวเองให้หลับในค่ำคืนแรกที่ต้องไกลบ้าน
จิณณ์ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอหลับ ๆ ตื่น ๆ ตลอดคืนแต่ก็ไม่ได้เพลียแต่อย่างใด เมื่ออาบน้ำและแต่งกายด้วยชุดกระโปรงผ้าซีฟองสีชมพูสดใสก็รีบออกไปยังห้องรับแขก ที่ซึ่งพายัพจัดไว้เป็นห้องซ้อมเต้นลีลาศ
แต่สิ่งที่หญิงสาวเห็นกลับไม่ใช่ห้องว่างเปล่า โทรทัศน์ยังเปิดอยู่และภาพที่ทำให้เธอต้องประหลาดใจมากกว่านั้นคือร่างสูงใหญ่ของหนุ่มลูกครึ่งไทยฝรั่งเศสนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้นพรมของห้อง
“พายัพ...”
จิณณ์ขมวดคิ้วเข้าหากันและนึกสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้นอนอยู่ตรงนี้ หญิงสาวเดินไปหยิบรีโมทเพื่อกดปิดโทรทัศน์บนฝาผนังที่ถูกเปิดค้างไว้ เธอแน่ใจว่ามันยังไม่ได้ปิดตั้งแต่เมื่อคืน
“พายัพ”
ร่างเล็กยืนอยู่ที่ปลายเท้าของเขา พายัพนอนเหยียด
