Chapter 22

2777 Words

Present time “NATUTULOG pa ba siya Nay?” “Hindi ko alam–oh ayan na pala siya.” Pilit akong ngumiti kay Thomas at sinalubong siya ng yakap. “Sabi ko na eh. Nandito ka na naman, anong almusal naman ang dala mo?” pagsilip ko sa lamesa at tama nga ako may supot doon ng paborito kong pansitan sa plaza. Humiwalay ako sa kanya pero hinawakan niya ang braso ko at muli akong niyakap. “Bibili lang akong kape sa tindahan. Naubusan pala tayo,” paalam ni nanay at iniwanan kaming dalawa. “Nabalitaan mo na?” halos walang boses kong tanong sa kanya. Ni hindi ko na kailangang marinig ang sagot niya dahil tiyak kong umingay na naman ang pangalan ko nang makita nila ang pagbabalik ni Alas. “Anong pinagsasabi ni Nanay? Na nakalimutan ka niya? I need to see him. Nasaan siya?” Bumitiw ako kay Thoma

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD