เด็กเลี้ยงคนเถื่อน NC20+

11. เด็กดีกลายเป็นเด็กดื้อ

สองปีผ่านไป

"สอบเสร็จแล้ว เราไปเที่ยวผับกันนะวิว ฉลองวันเกิดแกด้วยไง แกยังไม่เคยไปเลยนี่" แป้งร่ำ เพื่อนสนิทของวิลาสินีเอ่ยชวน ด้วยความที่แป้งร่ำเป็นคนร่าเริง คุยเก่งและอัธยาศัยดี เมื่อเห็นวิลาสินีที่นั่งเรียนเงียบ ๆ คนเดียวตั้งแต่ต้นเทอมแรก แป้งร่ำจึงได้เข้าหาเพื่อนใหม่และชวนคุยจนทั้งคู่สนิทกันมาจนทุกวันนี้

"ไม่อยากไปเลย ว่าจะกลับไปเก็บห้องแล้วก็เก็บเสื้อผ้า วันมะรืนจะไปหาหลานน่ะ" วิลาสินีบอกเพื่อน ปิดเทอมครั้งนี้ วิรัศยาชวนเธอไปเที่ยวที่เกาะเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ก่อนที่เธอจะกลับมาช่วยแม่ที่ร้านเบอเกอรียาวไปจนถึงวันเปิดเทอม

"ค่อยเก็บพรุ่งนี้ก็ได้ มีเวลาทั้งวัน ฉันอยากไปอ่ะ ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ..นะ.." แป้งร่ำคะยั้นคะยอ เธอชวนเพื่อนที่เคยไปด้วยกันแต่เพื่อนก็ไปไม่ได้เพราะพ่อแม่ของเพื่อนคนนั้นมารับกลับต่างจังหวัดในเย็นนี้ เธอที่อยากฉลองสอบเสร็จจึงได้มาชวนวิลาสินี แป้งร่ำเคยชวนตั้งหลายครั้งแล้วแต่เพื่อนคนดีคนนี้ก็ไม่ยอมไปกับเธอเลยสักครั้ง

"ที่แท้ก็อยากเที่ยวเอง" วิลาสินีค้อนให้เพื่อนด้วยความหมั่นไส้

"น่า.. ไปฉลองวันเกิดด้วย ลองไปดูสักครั้งนะ..นะ" แป้งร่ำอ้อนเพื่อน ถูแก้มที่ไหล่บางหวังให้เพื่อนใจอ่อน

"อืม.. ก็ได้ แต่อยู่ไม่ดึกมากนะ" วิลาสินีใจอ่อน แต่ความจริงเธอก็อยากลองไปดูสักครั้งจึงได้ตอบตกลง เธอก็อยากรู้นักว่าทำไมเพื่อน ๆ ถึงได้ชอบไปเที่ยวกันนัก

"งั้นไปเปลี่ยนชุดที่ห้องฉัน ฉันมีหลายชุด เดี๋ยวให้ยืม" แป้งร่ำยิ้มร่าด้วยความดีใจที่เพื่อนยอมไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน เธอควงแขนเรียวของวิลาสินีแล้วดึงให้เดินไปพร้อมกัน

"ทำไมต้องชุดแก ชุดฉันก็มี" วิลาสินีขมวดคิ้วสงสัยแต่ก็เดินตามแรงดึงของเพื่อน

"ชุดแกมีแต่กางเกงยีนส์กับเสื้อยืด ไปเที่ยวผับต้องใส่ชุดสวย ๆ หน่อย ไป ๆ เดี๋ยวฉันจัดให้ จะจัดให้สวยเลย" แป้งร่ำบอกขณะที่ในหัวพลางคิดไปว่าจะแต่งตัวให้เพื่อนอย่างไรดี

ณ บริษัท K

"เค้กที่ให้ไปสั่งมาส่งหรือยัง?" เควินถามผู้ช่วยคนสนิทหลังจากที่พลิกข้อมือเพื่อดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู เขาพบว่าตอนนี้เป็นเวลา 20.00 นาฬิกาแล้ว สมควรแก่เวลาที่จะเดินทางไปฉลองกับเด็กดีสุดสวยของเขาแล้ว

ตลอดเวลาสองปีที่ผ่านมา เขาไม่ค่อยได้มาประเทศไทยบ่อยนักเนื่องจากงานที่บริษัทแม่หนักพอสมควร แต่เขาก็ได้ข่าวคราวของวิลาสินีจากนักสืบที่จ้างไว้ตามดูเธอเป็นการโดยเฉพาะ

เขาได้รับรู้ว่าเด็กทุนสุดสวยของเขานั้นประพฤติตัวดีมาตลอด เลิกเรียนก็กลับคอนโดในทันที หากว่าวันไหนเสบียงหมดเธอก็แวะซื้อที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ ๆ คอนโด ช่วงปิดเทอมก็กลับบ้านไปช่วยแม่ขายของ ไม่เคยเห็นเธอไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนที่ไหน เธอเป็นทำตัวดีจนเขาอดใจไม่ได้ที่จะเพิ่มเงินค่าใช้จ่ายประจำเดือนเพื่อเป็นรางวัลให้กับการเด็กดีของเธอ

วันนี้เป็นวันเกิดของวิลาสินีที่มีอายุเต็มยี่สิบปี เขาจึงรีบเคลียร์งานที่อังกฤษเพื่อที่จะมาประเทศไทย ฉลองวันเกิดให้เด็กดีของเขาเป็นการเฉพาะ

"น่าจะมาแล้วนะครับ เดี๋ยวผมถามข้างล่างให้" อานนท์ตอบพลางตั้งท่าจะล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงเพื่อต่อสายถามประชาสัมพันธ์ที่ชั้นหนึ่ง แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อเสียงแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันไลน์ในเครื่องไอแพดของบริษัทดังขึ้นเสียงก่อน

ติ๊ง...

อานนท์จึงได้ทำการเปิดอ่านก่อนเผื่อว่าจะเป็นธุระเร่งด่วน แล้วเขาก็ต้องขมวดคิ้วยุ่งเมื่อได้รับข้อความจากนักสืบประจำตัวของวิลาสินีว่าหญิงสาวไม่ได้ตรงกลับคอนโดเหมือนทุกวัน แต่ได้ไปยังห้องพักของเพื่อนสนิทแทน

"ฮะ!" อานนท์อุทานออกมาพร้อมกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นภาพในจอไอแพด วิลาสินีและเพื่อนของเธอแต่งตัวด้วยชุดแปลกตาไปจากที่เขาเคยเห็น ยิ่งกว่านั้นยังโชว์ผิวพรรณทรวดทรงชัดเจน

"มีอะไร?" เควินเงยขึ้นจากเอกสารตรงหน้าหลังจากได้ยินเสียงแปลกประหลาดจากลูกน้อง

"เอ่อ.. จากนักสืบของวิลาสินีครับ" อานนท์ตอบแค่นั้น เขาเดินเข้าไปใกล้โต๊ะทำงานตัวใหญ่แล้วส่งไอแพดไปให้เจ้านายดูเพื่อให้เจ้านายได้จัดการเด็กทุนคนโปรดเอาเอง

"วิว.." เสียงทุ้มคำรามเรียกชื่อผู้หญิงในรูปเสียงรอดไรฟัน สายตาคมกริบมองอยู่ที่หน้าจอเขม็ง หญิงสาวในวัยยี่สิบ สวยสะพรั่งในคราบของสาวเต็มตัว เธออยู่ในเสื้อครอปแขนกุดเอวลอยจนหน้าท้องขาวเนียนได้ออกมาอวดความสวยงาม สะดือเล็กสวยสะอาดที่ประดับอยู่บนหน้าท้องทำให้เธอดูเซ็กซี่สุดจะบรรยาย ส่วนท่อนล่างเป็นกระโปรงยีนส์สีดำที่มีความยาวอยู่ที่ครึ่งขาอ่อนอวดความเรียวของท่อนขาขาวเป็นอย่างดี

เด็กดีของเขาอยู่ในชุดแบบวัยรุ่นแต่งกันทั่วไป แต่เพราะรูปร่างหน้าตาของเธอนั้นสวยสะดุดตาทำให้ดึงดูดความต้องการทางเพศไม่น้อยเลย

ก้อนอกอวบที่ดันเสื้อครอปที่เป็นเอวลอยอยู่แล้ว ยิ่งได้สองเต้าพุ่งดัน ยิ่งทำให้ชายเสื้อถูกดึงรั้งให้สั้นไปกันใหญ่ เรียวขาขาวเนียนน่าลูบไล้ที่พ้นมาจากชายกระโปรงนั้นก็ดึงดูดสายตาเป็นไหน ๆ ขนาดเขาเห็นแค่ในภาพ อวัยวะสืบพันธุ์ยังขยายเหยียดคับเป้ากางเกง ถ้าเห็นตัวจริงจะเกิดอารมณ์ทางเพศได้ถึงขนาดไหนกัน

"ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้วะ!" เควินสบถคำหยาบเสียงกดต่ำขณะที่ต้องสะกดกลั้นอารมณ์ขุ่นเคืองเพราะความหึงหวงไปด้วย และภาพต่อมาที่นักสืบส่งมาให้ เป็นภาพที่สองสาวเรียกแท็กซี่นั่นแสดงว่าพวกเธอจะพากันที่ไหนกันสักแห่ง

"จะไปไหนกันวะ! บอกให้นักสืบตามไปแล้วให้โทรเข้าเบอร์ผมโดยตรง" เควินวางไอแพดลงบนโต๊ะทำงานอย่างแรงไม่มีการทะนุถนอม ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว ทำให้เก้าอี้ทำงานเลื่อนออกไปจนติดผนังด้านหลัง มือหนาเอื้อมไปคว้ากุญแจรถและโทรศัพท์เครื่องมาใส่กระเป๋ากางเกงด้วยความเร่งรีบ

ผู้บริหารหนุ่มเดินออกจากห้องทำงานไปโดยไม่ได้คว้าเสื้อสูทที่พาดอยู่ที่พนักเก้าอี้ทำงานไปด้วย บ่งบอกว่าเขานั้นรีบร้อนเพียงใด

ติ๊ด ๆ

เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเควินหลังจากเขาขับรถไปในทิศทางที่ได้รับข้อมูลมาจากนักสืบ เขาออกมาจากบริษัทได้ประมาณยี่สิบนาทีแล้ว

"อยู่ไหนกัน?" เควินรับสายแล้วถามเข้าประเด็นสำคัญทันที

'ผับ X ครับ' เสียงนักสืบตอบกลับมา

"ตามพวกเธอเข้าไป" เควินสั่งการเสียดุ โมโหก็โมโห เป็นห่วงก็เป็นห่วงที่หญิงสาวมาเที่ยวสถานที่อโคจร เด็กดีของเขากลายเป็นเด็กดื้อไปเสียแล้ว

เจอตัวเมื่อไรพ่อจะจับฟาดเสียให้ต้องร้องขอความปรานีเลยคอยดู!

เควินกัดฟันกรอดขณะที่คิดคาดโทษเด็กทุนคนโปรด

'ครับ'

หลังจากนักสืบรับคำ เควินก็กดตัดสายแล้วเท้าใหญ่ก็กดคันเร่งให้รถหรูพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็ว

............................

น้องจะโดนลุงฟาดหนักขนาดไหนน้อออ ?

เอาล่ะ หลังจากโดนบู้บี้มานาน ชื่อเรื่องคนเถื่อนของเลตจะได้ทำงานแย้ววว 55555