CHAPTER 3: TROUBLE (She's a legendary)

1365 Words
NANAMI'S POV   Natapos ang araw na walang masamang nangyare bukod sa kanina. Lumabas na ako ng room saka naglakad papunta sa gate. Wala na naman si Kira dahil narinig kong tinawagan sya ni tito. I don't know kung anong meron, e. Kaya nag-iisa na naman ako. Lagi nalang akong walang kasama.   “Naiwan ka na namang mag-isa.” Napahinto ako dahil sa nagsalita.   Magdadapit hapon na din. Papalubog na ang araw. Eto ang worst sa lahat na kinatatakutan ko. Ang dilim.   “Tsss. The freak girl.” Naiirita talaga ako sa mga babaeng 'to.   “Anong kailangan nyo sa 'kin?” tanong ko. Sa kapal ng mga make up nila mukha talaga silang clown.   “Huh? Kami wala. Pero sya meron.” Sabay turo sa lalaking nasa likod nya.   Nanlaki ang mata ko ng makita ko kung sino ang tinutukoy nila. Sya 'yong lalake kahapon. Mukhang tinotoo nya ang sinabi nya.   “W-what?” kinakabahan ako.   Baka eto na ang huling mabubuhay ako sa mundong 'to. Nakakainis naman 'tong mga 'to. Lalo na 'tong tatlong clown na sila Timmy, Finny at Fiera. Nakakabwisit sila!   “So, you are Nanami Lyme Diondole?”   How did he know my name?   “E, ano naman sa 'yo? Inggit ka sa pangalan ko? Gayahin mo wala akong pake.” Akmang aalis na sana ako kaso lang.   He grabed my arm. Then he pushed me. Gosh!! Babae ako!!! Hindi ako lalake.   “Aww,” inda ko.   “Bagay ka d'yan,” sabi no'ng lalake.   Sino naman 'tong epal na 'to? White hair, grey eyes. He's too handsome para titigan.   “Ano Kier?” ani ni Finny.   So, Kier pala pangalan ng lalaking 'to? Tumayo ako saka ko sya hinarap. Napakuyom ako ng palad ko saka ako mariing pumikit at huminga ng malalim.   “Kier? Kier pala ang pangalan mo?” Napakunot sya ng noo.   “You don't know me?” takang tanong nya at natawa ako ng pagak.   “Bakit? Kailangan ba kitang kilalanin?” mataray kong sagot.   “Oh my. Sikat sya sa buong University tapos hindi mo sya kilala?” Napatingin ako sa tatlong clown.   Aaminin kong hindi ako malakas. Gosh magdidilim na kailangan ko nang umalis. Nagliliwanag ang palad ko. Syems.   “I have to go. Ayaw kong mag-aksaya ng oras sa inyo.” Sabay takbo.   Bilisan mo Lyme! Kapag-inabot ako ng dilim sa daan. Mag-liliwanag ang katawan ko. Ang palad ko, mata at buhok. Mawawala ang wig ko. Kaya hindi ako nagpapaabot ng gabi.   “Bilisan nyo!” Halos manlaki ang mata ko ng sabihin iyon ni Kier.   “Gosh! Sinusundan nila ako,” Kailangan kong magmadali.   “You need help?” Napatigil ako dahil sa lalaking nasa harap ko.   “Butler Aris,” tila nabuhayang sabi ko at agad akong sumakay sa kotse.   “Paano mo nalaman?” tanong ko.   “Sinabi ng mommy mo. Agad nya akong kinontak dahil bigla daw syang nakaramdam ng kaba,” paliwanag nito. Ow? Great buti nalang.   “Bilisan mo, Aris!” Sa bilis namin halos lumipad na 'tong kotse.   Halos lumabas na 'yong bituka ko sa katawan ko na pati apdo, kidney, v****a at lahat ng nasa kaloob-looban ko ay lumabas na. Masyado din kasi silang mabilis kailangan ko nang gawin 'to. I formed my hand. Pinagdikit ko ito na parang nagpe-pray. Then saka ko itinapat sa manibela.   “Miss. Lyme. Ano pong ginagawa nyo?” nangangambang tanong ni Aris.   “Basta. Magmaneho ka lang,” sabi ko naman. Ginawa kong invisible ang kotse.   Nawala na sila at nakahinga na kami ng maluwag. Nasa tapat na kami ng mansion kaya naman agad akong bumaba at dumeretsyo sa kwarto ko.   “Aaarrrgggg!!!” napainda ako sa sakit. Syems! Ang sakit.   “Yaya!!!” tawag ko.   “Ano 'yon po Lady Nanami?” tanong ni Yaya.   “Tawagan mo si mo-mommy!” Agad ay umalis sya.   Bakit ba ganito nalang lagi. Tuwing sasapit ang gabi. Hirap at sakit. Lagi kong tinitiis. Ano bang nangyayare sa 'kin? Napahiga ako sa kama saka ko tinangal ang uniform ko.   “AAAAARRRRGGG!!!” hindi ko na napigilan ang hindi mapasigaw dahil sa sakit.   “Lyme!” hindi ko na alam ang sunod na nangyare dahil nawalan na ako ng malay.   -   “Gosh! Ang ganda ng anyo nya ngayon!” Nagising ako sa narinig kong boses.   “Yea. She's like a fairy.”   Sino bang mga tampalasana ng pumasok sa silid ko? Nanlaki ang mata ko ng makita ko sila ate, kuya at si Kira.   “A-anong---” hindi ko maituloy ang sasabihin ko.   “Gwenchanha maknae?” tanong ni ate. (Are you ok, sister?)   Syems? Ba't sya umuwi? Ang biglaan naman ng uwi nila ngayon. Hindi ko ‘to inaasahan. Sya si Kim Tahara Diondole. My older sister.   “Ne, unnie,” sagot ko naman. (Yes, Ate)   “Are you sure? Ayos kana ba?” paniniguradi ni kuya Rence. He's name is Rence Kyung Deondole.   “Ok na ako kuya.” Lumapit sa 'kin si beshy.   “Jinjja, beshy?” I nod. (Really)   “Baby. Tell me what happened? Bakit ang bilis ata ng pagbabago mo ng anyo? Anong nangyare?” sunod-sunod na tanong ni ate at naalala ko ang lahat ng nangyare kagabi.   “Kasi po may nangyareng 'di maganda kahapon,” saad ko at lumapit si kuya.   “What happened yesterday?” Napatingin sa 'kin si Kira.   “Naku!!! Sorry beshy. Naiwanan pala kita kahapon,” sabi naman nito at umiling ako.   “Not that one. Kasi sila Finny, Timmy, at Fiera. Hinarangan ako sa gate. Tapos 'yong lalakeng si Mr. popular kuno. Hinabol nya kami ni butler Aris. Kaya no choice ako. Ginamit ko 'yong powers ko," paliwanag ko at mariing napapikit sila kuya. "Sorry," dagdag ko pa.   “Damn that,” inis na sabi ni kuya.   “Bakit ba kasi ayaw mong ipaalam sa kanila na tayo ang may-ari ng school NANAMI LYME DIONDOLE?” sigaw ni ate sa ‘kin. Gosh! Galit na si ate.   Kapag tinawag nya ang buong pangalan ko tyak na galit na sya. Hindi ko gusto ito at hindi ako natutuwa.   “Ayaw ko kasi---” naputol ang sasabihin ko ng bumukas ang pinto.   “Eomma!” Agad akong nilapitan ni mommy. (Mommy) She's Hyun Rim Deondole.   “Akala ko ba mommy you didn't come?” takang tanong ni kuya.   “Mianhaeyo,” sabi nito at saka sya umayos ng upo. (Sorry) “I have a bad news,” biglang sumeryoso sila ate.   “What?”   “Tara,” hindi pa man nakakatagal ay tumayo na si mommy.   “Mom!” tawag ko.   “Hmm?” Lumingon sya sa 'kin.   “Nothing,” sagot ko naman.   Lumakad na sila ulit. Meron silang sikretong hindi sinasabi sa 'kin.   “Jaljayo beshy!” pagkasabi ni beshy nyan ay nawalan ako ng malay. (Sleep well)       KIM'S POV   “Kailangan nating magdoble ingat! They'll know that the Legendary princess is here,” saad ni mommy.   Ahhhsssyyyttt!!! Nakakainis!   “Paano?” takang tanong naman ni Rence   “I don't know. We need to stop her study here. Her life is in danger particularly they'll know that she's still alive. They will start to find her!" Napahawak ako sa ulo ko.   Hindi ko alam kung anong gagawin! Natutuliro ako. Pero dapatna rin na malaman ito ni Nanami.   “Why we didn't tell her the truth mommy? She's a Legendary Princess. She's the princess who's going to protect the kingdom of Quentrine, her kingdom.” Tumiim ang tingin nito sa 'kin.   Hindi ko maintindihan ang gustong gawin ni mommy. Oo nga't alam ni Lyme na may powers sya but, she didn't know that she's a princess of Quentrine kingdom and Wainefrimly Kingdom ang kahariang matagal na sa kanya'y naghihintay.   She is a Legendary princess. She have a gold hair, yellow eyes, red lips and white soft skin. Hindi na nya pwedeng magamit ang wig lalo't nag-iba na ang anyo nya. Iyong puti nyang buhok ay naging gold. Ang mga mata nya ay naging parang isang araw. Kulay dilaw ito. Hindi na sya pwedeng ring gumamit ng contact dahil masisira lang ito. Kailangan mailipat na sya sa Wainefrimly Academy. Hindi na sya pwede pang magtagal lalo't pinaghahanap na sya ng mga kalaban.  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD