ตอนที่ 21 ง้อนะครับ
ตอนที่ 21
ขนมปัง
“ถามจริง ไม่มีกางเกงที่มันขายาวกว่านี้รึไงวะ”
“มี”
“แล้วทำไมไม่รู้จักใส่ ดูสิเนี่ยอย่างกับใส่กางเกงในมาเดิน สั้นก็สั้น บานก็บาน”
เฮียเหมยื่นมือมาดึงปลายกางเกงขาสั้นตัวโปรดของฉัน พร้อมทั้งบุลลีน้อง
“นี่เฮียอย่ามาบุลลีน้องสตรอว์เบอร์รีนะ”
“เฮอะ น่ารำคาญ”
เฮียเหมยกยิ้มพร้อมทั้งผลักศีรษะฉันจนแทบเซล้มลงไปกับพื้น
“ถามจริงเถอะ เฮียจะมาวุ่นวายอะไรกับการแต่งตัวขนมปังนักหนา”
“เรื่องของฉัน”
นอกจากตอบแบบกวนประสาทแล้ว เฮียเหมยังทำหน้าเหนือกว่าใส่ฉันพร้อมทั้งผลักศีรษะฉันก่อนจะเดินออกจากลิฟต์ไป
“เฮ้อ นี่เรากำลังทำอะไรอยู่วะขนมปัง”
ฉันถอนหายใจออกมา พูดตามตรง ฉันไม่อยากยุ่งกับเฮียเหมแล้วจริง ๆ แต่สุดท้ายก็ต้องมีเรื่องให้เราสองคนต้องคุยกันอยู่ดี
ตอนแรกฉันคิดว่าแค่ทำอาหารให้เขา แล้วต่างคนต่างอยู่จบ ๆ ไป แต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในห้องฉันดันหมด ทั้งที่ร้อยวันพั
