เสียงเพลงที่มันมีงูกำลังทำให้แรดน้อยมันลุกขึ้นเต้นต่อหน้าผู้ชาย ทำไมมันแรดแบบนี้วะอยากจะฟาดด้วยก้านมะยมจริงๆ ผมนั่งนับหนึ่งถึงร้อยเพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองจนกระทั่งผมเห็นพวกไอ้คิมมันเริ่มลุกไปเต้นกับพวกน้อง ๆ มันแต่หนึ่งในนั้นมันมีแรดน้อยของผมอยู่ด้วยไง แม่งไม่ได้เลือดไม่ใช่กูบอกเลย “ยี่หวา!!” แรงกระชากทำให้ยี่หวาเซออกมาจากกลุ่มเพื่อน เธอจึงหันไปมองเจ้าของเสียงด้วยความตกใจ อะไรมาทำไมยังไม่เที่ยงคืนเลย “พี่คะขอเพลงที่มันมีงูหน่อยค่ะ” สาวน้อยยังคงเต้นต่อโดยไม่สนใจชายหนุ่มที่ยืนเท้าเอวมองอย่างหมดความอดทน “มีแต่ส้นตีนกูเนี่ย! แรดฉิบหายไปกลับได้แล้ว!” ผมลากอีแรดน้อยออกมาด้านนอกแต่เพื่อนของเธอที่ชื่อครีมกลับวิ่งตามมาด้วยความเป็นห่วง เออดี ดีกว่าอีเปรี้ยวหน่อย “เดี๋ยวก่อนค่ะเฮีย เฮียจะพามันกลับบ้านใช่ไหมเพราะหนูบอกกับเตี่ยมันไว้ว่าจะพาไปส่งที่บ้าน” ครีมกลัวยี่หวาจะถูกเตี่ยตีอีกจึงต้องถามเฮียเ