เมื่อก้มมองแท่งตรวจครรภ์ ฉันเกือบร้องกรี๊ด!! ผลหลังเทรสปัสสาวะ ตรงตามที่ฉันกลัวพอดี ขีดสีแดงสองขีดทำเอาฉันน้ำตาคลอ ฉันเป็นแม่ที่แย่มากๆ ครั้งนี้ฉันคงทำให้ลูกผิดหวังอีกแล้ว ฉันเลินเล่อและไม่รู้จักป้องกันเอาเสียเลย รู้ทั้งรู้ว่าผู้ชายคนนั้นไม่สนใจเรื่องเล็กน้อยพรรค์นี้
ครั้งที่แล้วกว่าจะยืนได้ฉันล้มลุกคลุกคลานเท่าไหน ทำไมฉันถึงไม่จำ
“พี่ธาร มาอยู่นี่เอง ผอ. ถามหาค่ะ” เสียงครูผู้ช่วยทัก
ฉันยกหลังมือปาดน้ำตา พยายามซ่อนความไม่สบายใจไว้ใต้สีหน้าเรียบเฉย
“ขอบใจนะแอ้ม พี่จะไปหาท่านเดี๋ยวนี้แหละ”
ฉันโยนปัญหาที่เพิ่งรับรู้ทิ้ง ต้องมีสติเท่านั้นฉันถึงจะมีชีวิตรอด ฉันเดินเร็วๆ จากมา เลยไม่ได้ยินเสียงเพื่อนร่วมงานบ่นพึมพำ
“พี่ธารร้องไห้ทำไมนะ หรือทะเลาะกับปะป๊าของน้องมาริหว่า”
ก๊อกๆ
ฉันเคาะประตูและยืนรอด้วยความสำรวม
“เข้ามาสิ” เสียงอนุญาตดังขึ้น ฉันจึงกล้าดันประตูให้เปิด ฉันเกือบชักเท้ากลับ เม
