KABANATA 1
1373 Words
THIRD PERSON POV
Sa loob ng isang madilim na kwarto ay hindi alam ni Von kung saan ibabaling ang kanyang tingin. Maraming boses ng iba't ibang babae ang tumatawag sa kanya.
"Ninong Von, kailangan kita."
"Tito Von, isang gabi lang na kasama ka sa kama ay masaya na ako."
"Tanggalin mo ang init ng aking katawan, Von."
"Mahal na mahal kita, Von."
"Ninong Von, sa iyo lang ang aking katawan."
Pamilyar ang mga boses na naririnig ni Von ngunit hindi niya maapuhap sa isipan kung sinu-sino ang mga ito. Mas nangingibabaw sa kanya ang nararamdaman ng katawan.
Hindi alam ni Von pero nag-iinit siya sa kanyang mga naririnig. Unti-unting naninigas ang kanyang alaga. Nagulat siya nang pagtingin niya sa gitnang parte ng kanyang katawan ay nakahubad siya.
Biglang may lumitaw na dalawang kamay na nilalaro ang naghuhumindig na alaga ni Von. Gusto niyang umungol ngunit walang lumalabas na tinig mula sa kanyang bibig. Nakanganga lamang siya ngunit walang tunog na lumalabas.
Hindi pa nakakaisip ng posibleng dahilan kung bakit walang tinig na lumalabas mula sa kanyang lalamunan si Von ay may naramdaman na naman siyang isa pang pares ng kamay sa kanyang katawan. Humahaplos sa kanyang likod ang isa pang pares ng kamay.
Napatingin muli si Von sa kanyang alaga. May dalawang kamay pa ring naglalaro rito.
Maya-maya ay may lumitaw na namang isa pang pares ng kamay at hinahaplos nito ang kanyang malapad na dibdib.
Napaigtad si Von nang may biglang pumisil ng kanyang malamang pang-upo. Isa na namang bagong pares ng kamay ang pumipisil-pisil sa kanyang pang-upo.
Sinubukang igalaw ni Von ang kanyang mga braso at binti ngunit hindi niya ito maigalaw. Para siyang ipinako sa kinatatayuan. Tanging ang kanyang balakang lamang ang kanyang naigagalaw sa tuwing napapaigtad siya rahil sa paglalaro ng isang pares ng kamay sa kanyang pang-upo.
Maya-maya ay may isang pares ng kamay na lumapat sa magkabilang pisngi ni Von. May nararamdaman siyang mainit na hanging dumadampi sa kanyang mga labi. Naramdaman niyang may lumapat na malambot na bagay sa kanyang mga labi ngunit wala siyang ibang nakikita maliban sa pares ng kamay na nakasapo sa kanyang mukha.
Limang pares ng kamay ang nakalapat sa balat ni Von.
Isang pares ng kamay kung saan nakakulong ang matigas na alaga ni Von. Isang pares ng kamay na kumakalmot sa kanyang maskuladong likod. Isang pares ng kamay na lumalamas sa kanyang malapad na dibdib. Isang pares ng kamay na hinahampas-hampas ang kanyang malamang pang-upo. At isang pares ng kamay na pinanggigigilan ang kanyang magkabilang pisngi.
Habang tumatagal ay mas dumidiin ang paghaplos at paglalaro ng mga pares ng kamay sa katawan ni Von. Nag-iinit siya at pakiramdam niya ay malapit na siyang sumabog.
Ilang sandali pa ay parang paputok na bigla na lang dumura ng maraming malapot na likido ang malaking alaga ni Von.
Pawis na pawis na biglang napabangon si Von mula sa pagkakahiga. Katabi niya ang kanyang asawang si Ruth.
Iginala ni Von ang paningin sa loob ng malaking kwarto nilang mag-asawa. Walang ibang tao. Tanging siya lang at ang kanyang misis na si Ruth ang nasa loob ng kwartong iyon. Mahimbing na natutulog sa kanyang tabi ang asawa.
Iginalaw ni Von ang kanyang mga braso at mga binti. Nakahinga siya ng maluwang nang mapagtantong panaginip lamang ang lahat.
O mas tamang sabihing bangungot?
Napailing si Von. Hindi niya alam kung bakit ilang gabi na niyang napapanaginipan ang parehong scenario na lumabas sa kanyang panaginip kanina.
Sigurado si Von na pamilyar ang mga boses ng limang babae sa kanyang panaginip. Hindi niya lang maapuhap sa isipan kung sinu-sino ang mga ito.
Ang limang babaeng nagmamay-ari ng limang pares ng kamay na pinaglalaruan ang katawan ni Von sa kanyang panaginip.
Napatingin si Von sa gitnang bahagi ng kanyang katawan. Napamura siya nang makitang naninigas ang kanyang alaga. Mabilis niyang itinakip ang kumot sa kanyang katawan. Parang nahihiya siyang makita ng kanyang asawa ang estado ng kanyang p*********i kung sakaling magising ito.
Nag-init si Von dahil sa kanyang panaginip kanina.
Tumingala si Von at muling umusal ng mura. Tinigasan siya sa mga babae sa kanyang panaginip at sigurado siyang ni isa sa mga iyon ay hindi niya asawa.
Tumayo si Von mula sa kama at nagsuot ng boxer shorts. Naisipang uminom ng tubig sa kusina para pahupain ang init ng katawan.
Nagulat si Von nang pagdating niya ng kusina ay naroon ang kanyang inaanak na si Angel. Umiinom ito ng tubig at mukhang pawis na pawis. Pawisan ang mukha nito at maging ang mga braso ay ganoon din. Pawisan din ang paligid ng pusod nito.
Napalunok si Von nang mapansing puting tank top at pulang maikling shorts lamang ang suot ni Angel. Litaw na litaw ang ganda ng kurba ng katawan.
Ipinilig ni Von ang kanyang ulo. Mabuti na lamang at nakatalikod si Angel sa kanya habang umiinom ng tubig dahil kung hindi ay makikita nito ang kanyang pagtitig sa katawan nito.
Pansamantalang nakikitira si Angel sa bahay nina Von at Ruth habang hindi pa ito nakakahanap ng trabaho. Ninong ni Angel si Von kaya naman bukas-palad na tinanggap ng mag-asawa ang babae sa kanilang bahay.
Kaka-graduate lamang ni Angel sa kolehiyo at gusto na agad humanap ng trabaho para makatulong sa mga magulang nitong nasa probinsya.
Tumikhim si Von. Muntik pang mabitiwan ni Angel ang basong hawak dahil sa gulat.
Napalingon si Angel sa direksyon ng Ninong Von nito at kitang-kita ni Von kung paanong pinasadahan ng tingin ni Angel ang kanyang katawan na ang tanging saplot ay boxer shorts. Kitang-kita ni Angel ang magandang pangangatawan ni Von sa kabila ng kanyang edad.
Hindi sigurado si Von pero parang nakita niyang may dumaang pagnanasa sa mga mata ng inaanak na si Angel nang pasadahan nito ng tingin ang kanyang katawan. Umiling si Von. Maaaring nagkamali lamang siya.
Ngunit napansin ni Von na hindi pa rin umaangat ang ulo ni Angel mula sa pagkakatingin sa kanyang katawan. Nang sundan niya ang tinitingnan nito ay nanlaki ang kanyang mga mata. Bakat na bakat sa suot niyang boxer shorts ang kanyang naghuhumindig na alaga.
Mabilis na tumalikod si Von at nanghingi ng paumanhin sa kanyang inaanak.
Von: Pa-pasensya na, Angel. Ka-kalimutan mo ang iyong nakita.
Ngunit parang walang narinig si Angel at ngayon naman ay nakatutok ang mga mata nito sa maskuladong likod ni Von pababa sa maumbok na pang-upo sa loob ng boxer shorts ng lalaki.
Tumalikod si Angel at inilagay sa sink ang ininumang baso.
Angel: Bukas ko na huhugasan.
Nanlaki ang mga mata ni Von sa kanyang narinig. Nagsalita siyang hindi pa rin humaharap sa kanyang inaanak.
Von: A-ano 'yong bukas mo pa hu-huhugasan?
Tumawa ng mahina si Angel.
Angel: 'Yong baso pong nalawayan ko na.
May halong landi sa tinig ng boses ni Angel.
Napalunok si Von sa kalaswaang kanyang naiisip.
Von: Si-sige. Kung gusto mo, a-ako na ang maghuhugas.
Ngumisi si Angel sa likuran ni Von.
Angel: Maghuhugas po ng ano?
Nalito si Von sa tanong ni Angel.
Von: 'Di ba sa-sabi mo ay 'yong baso?
Malanding tumawa si Angel. Lumapit ito sa likod ni Von.
Angel: Akala ko po kung ano na ang huhugasan mo, Ninong Von.
Malanding humagikgik si Angel. Pagkatapos ay naglakad na patungo sa malaking hagdan ng bahay.
Sinigurado ni Angel na mapang-akit ang ginagawa nitong paglalakad sa harapan ni Von. Nakatunghay lamang si Von sa bawat kilos nito. Napapalunok siya.
Nang nasa gitnang baitang na ng hagdan si Angel ay huminto ito sa pag-akyat at nilingon si Von na nasa entrada pa rin ng kusina. Nakatunghay pa rin dito.
Angel: Sa sinasabi mo kanina, mahirap pong makalimutan, Ninong Von.
Kumindat pa si Angel kay Von bago tumalikod.
Angel: Good night, Ninong Von.
Iyon lang at itinuloy na ni Angel ang pag-akyat hanggang makaabot sa ikalawang palapag ng bahay.
Wala na sa paningin ni Von ang inaanak ay hindi pa rin siya tumitinag sa kanyang kinatatayuan.
"Good night, Ninong Von."
May naaalala si Von sa tinig ng boses na ginamit ni Angel nang sabihin ang mga katagang iyon.
"Ninong Von, kailangan kita."
Nanlaki ang mga mata ni Von nang maalala ang isang boses mula sa panaginip na kanyang napapanaginipan ng mga nakaraang gabi.
Napailing si Von.
Hindi maaaring isa si Angel sa mga babaeng pinagnanasaan si Von sa kanyang panaginip.
----------
itutuloy...
- Writer
