เปลือกตาหญิงสาวปิดกั้นจากความกระดากอายทั้งหมดทั้งที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นชวนมองยิ่งกว่าเทพบุตรตนใดในสามโลก ลมหายใจร้อนเป่ารดพวงแก้มเนียนจนขึ้นรอยแดงก่ำเพราะความกระดากอาย การรอคอยอันวาบหวามก่อกำเนิดในหัวใจดวงน้อยระคนเร่าร้อนเว้าวอน แต่แล้วเธอรับรู้ได้เพียงลมหายใจอุ่นเป่ารดสู่ใบหนูเล็กเท่านั้น
เปลือกตาที่ปิดสนิทเมื่อกี้ดีดผึงขึ้นโดยด้วยความประหลาดใจระคนผิดหวัง ทว่าความผิดหวังกลับถูกซ่อนไว้ภายใต้แก้มเนียนและดวงตาหวานเอียงอายในใจยังคงแอบซ่อนปริศนาอยากถามฝากเสียงต่อว่าเขาไว้ในใจ
“ขึ้นนอนกันดีกว่านะตัวเล็ก” เมื่อเป่าลมหายใจรดใบหูเล็กเขายังยี่ยวนชวนหญิงสาวขึ้นนอนทั้งทีธัญชนกเตรียมบริภาษเขาไว้หลายประเด็นทั้งการจดทะเบียนสมรสซึ่งเธอยังไม่ได้เตรียมใจเท่าไหร่ ดูเหมือนหญิงสาวลังเลอยู่มากกับการตอบหัวใจตัวเอง คือมันเร็วไปนั่นล่ะ เธอค้านตัวเองหลายตลบ
“เดี๋ยวมะ...หมายความยังไงขึ้นนอน”
“ผมง่วงแล้วเหนื่อย
