และสุดท้าย ฉันก็ต้องหอบกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ของตัวเองมากรุงเทพตามแซมทันที เพราะมันไม่ยอมให้ฉันปฏิเสธ มันยกข้ออ้างร้อยแปดมาให้ฉันฟัง ทั้งเดี๋ยวจะเสียหมา ทั้งเดี๋ยวจะไม่มีความน่าเชื่อถือ เดี๋ยวจะมองหน้าคนอื่นไม่ติด เดี๋ยวเขาจะนินทามันนั่นนี่ สุดท้ายฉันก็ต้องยอม
และตอนนี้ ฉันก็อยู่ที่คอนโดของมันแล้ว ซึ่งครั้งนี้ฉันกับแซมก็นั่งเครื่องกันมา ตอนแรกมันบอกให้เอารถมาไว้ใช้ด้วย เผื่อบางวันมันไม่ว่างไปรับไม่ได้ แต่ฉันก็ปฏิเสธเพราะยังไม่รู้เลยว่าจะแคสผ่านหรือเปล่า เห็นตัวเป็นๆอาจจะดูได้ แต่พอไปอยู่หน้ากล้องหน้าอาจจะบาน เล่นอาจจะแข็งก็ได้ เลยไม่อยากเสียเวลาขับรถมาเองเท่าไหร่ เดี๋ยวจะลำบากตอนกลับ เพราะฉันไม่รู้จักทางในกรุงเทพเลย
“โชคดีที่พรุ่งนี้วันหยุดกูพอดี งั้นวันนี้มึงก็พักผ่อนก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้กูจะพามึงไปขัดสีฉวีวรรณ” แซมว่าขึ้น
“มึงนี่เล่นใหญ่จริงๆเลย” ฉันอดส่ายหัวให้กับเพื่อนฉันไม่ได้ ก็ดูมั
