Herkes bana şaşkınca bakarken tatlı tatlı gülümsedim. Aslan;
' ' Ah, benim de soy adım Dağdelen acaba akraba mıyız? ' '
Onun şakacı sesine kahkaha attım. Benim gülmemle aynı zaman da masadan da kıkırtılar yükselmişti. Herkes bize eşlik ederken Mehmet bize hiç bakmıyordu. Onunla konuşmak istememem ona sanırım çok dokunmuştu. Bakışları öyle önündeki tabaktaydı. Gülizar anne;
' ' Hadi hadi bırakın dalaşmayı da kahvaltınızı yapın. ' '
İkimizde gülerek yerlerimize oturunca Reyhan abla;
' ' Nasılsın Cemre? Heyecanlı mısın? ' '
Aslan hızla ben cevap veremeden benim yerime atladı.
' ' Neden heyecanlı olsun ki? Alt tarafı bir şirkete gidecek? ' '
Düşünme payı bırakmadan hızla;
' 'Ama kendi şirketime 12 yıl sonra ilk kez gideceğim ya Aslan. ' '
' ' Doğru yenge ben onu unutmuşum. ' '
Şu
