' ' Oldu mu Gülizar anne? ' '
Elimdeki sarmaya bakıp güldü. Biraz yamuk yumuk duruyor bir de her an açılacak gibi gevşek olması dışında gayet güzeldi.
' ' Biraz daha sıkı sar annem, şöyle bak sararken parmaklarınla sıkıştır yoksa pişerken hep açılır. ' '
' ' Tamam deneyeceğim dur yaparım ya çok zor değilmiş. ' '
Reyhan abla gülerek;
' ' Kızım ilk sardığın daha güzeldi sen pratik yaptıkça kötüleşiyorsun ha. ' '
' ' Abla derslerde de öyleydim ha, ilk anladığımda mükemmel olurdu sonra üstüne düştükçe tereddüt eder yaptığımı da yapamamaya başlardım. ' '
İkisi de gülerken bende önümdeki yaprağı tekrar sarmayı denedim. Mutfakta oturmuş yaprak sarıyorduk. Gülizar anne kızlarımla yapacağım deyince tüm çalınanlara izin vermişlerdi. Dün erkenden uyuduğum için Mehmet ile odada hiç görüşmemişti
