Gözlerimi boşluğa hatta karanlığa açacağımı düşünüyordum ama beklediğim gibi olmadı. Güneşin sıcaklığı yüzüme vururken yerimde kıpırdandım. Ve nefes nefese gözlerimi açtım. Tanıdık mavilere bakınca kafamı sağa sola sallamaya başladım. Hayır ! Hayır ! Kesinlikle şu an bir rüyadaydım.
' ' Rüya da değilsin. ' '
Mehmet ' in sesini duyduğumda arkamı döndüm. Yatakta yatmış tavana bakıyordu. Bir kere şu an bile rüya için gerekli bir sebepti. Hadi ama ben o kutu kutu ilacı boşa mı içtim. Üstelik mide bulantım halen devam ediyordu. Bu mümkün olamazdı. Hayır, bir sıkıntı vardı. Acaba son beyaz ışık falan mıydı bu? Öyle olsa bu kadar gerçekçi mi olurdu? Mehmet konuşmayacağımı anlayınca;
' ' Biz aptal mıyız? Hiç anlamadık mı kendini öldüreceğini Cemre? ' '
' ' Na - nasıl? ' '
' ' Üzerine bir şe
