Buzdan Kalpler +18

"Borç ve Bedel"

Haşim, sabahın erken saatlerinde tarlaya doğru adımlarını attığında güneş henüz doğmamıştı.

Sert toprak, ayaklarının altında çatırdıyor, her adımı omuzlarındaki yükü daha da ağırlaştırıyordu.

Ama Haşim’in kulağında yalnızca dün gece kumarda kaybettiği paraların yankısı vardı.

Önünü kesen adamlarla onu ne beklediğini bilmeden korku içinde adamlara baktı.

Demirin’ın adamlarından biri, sert bir ifadeyle yanına yaklaştı.

“Haşim,” dedi, sesi buğulu ve tehditkârdı. “Patron, borcunun ödenmesini bekliyor. Bugün bir ödeme yoksa sonuçlarına katlanacaksın.”

Haşim, yutkundu. Ellerini pantolonunun ceplerine soktu ama boş ceplerden başka bir şey bulamadı.

"Bugün değil, ama yarın mutlaka bir çözüm bulacağım," diye kekeledi. Ama adamın bakışları, onun bu sözüne inanmadığını belli ediyordu.

Haşim, alnındaki teri sildi ve işine geri dönmeye çalıştı.

Akşam olduğunda, Haşim eve döndüğünde Şirini yine masada resim yaparken gördü.

Ama bu görüntü, onun öfkesini daha da körükledi. "O kâğıtlara harcadığın zamanı bana yardım etmek için harcasaydın belki bu kadar zorlanmazdık!" diye bağırdı. Anası kılıklı işe yaramaz diye söylene söylene yatmaya gitti.

Aklında borçları nasıl ve nereden bulacağını bilmiyordu işi bitmişti.

Haşim, sabahın ilk ışıklarıyla başlayan sıkıntının, akşamın karanlığında daha da büyüdüğünü hissediyordu. Yatağa uzandığında, kapının sertçe çalınmasıyla irkildi. Kalkıp kapıyı açtığında, Demir’in adamlarından biri ve yanında iki kişi daha karşısında duruyordu.

“Borcu ödemek için bir yol bulamadığını anlamış Patron,” dedi en öndeki adam, soğuk bir sesle. “Sana yardımcı olmamızı istedi.”

Haşim’in yüzü bembeyaz oldu. “Lütfen… biraz daha zaman,” diye mırıldandı, sesi çatlak ve korku doluydu. Ama adamlar onu dinlemedi. İkisi kollarından tuttu, üçüncüsü hızla çevresine bakarak kapıyı arkasından kapattı.

Haşim, kendini depoda bulduğunda, soğuk ve keskin bir metal kokusu burnuna çarptı. Loş ışık, çatlak duvarların gölgelerini uzatıyordu. Demir’in sağ kolu olan Yusuf, köşede bir sandalyede oturuyordu. Elindeki sigarayı söndürmeden konuşmaya başladı.