จองไว้ตั้งแต่เด็ก
1694 Words
พอส....
"พอสลูกยังไงป้าก็ฝากพี่ซายน์เค้าด้วยนะถึงเค้าจะอายุมากกว่าพอสแต่ประสบการณ์การทำงานไม่มีไม่เหมือนพอสที่พอจบมาก็ทำงานเลยยังไงพอสก็ช่วยพี่เค้าหน่อยนะลูกแต่ถ้าลูกสาวของป้าดื้อมากๆก็ดุได้ป้าไม่ว่า^^"
"แม่คะ ซายน์ไม่เคยดื้อนะ>//บนรถ...
"พอสทำไมพูดขัดม๊า ม๊ารู้นะว่าที่โรงงานไม่ได้มีปัญหาอะไร"
"ก็ผมไม่ชอบให้ม๊าไปพูดเหมือนกับว่าจะไปสู่ขอลูกสาวป้าฝน"
"ก็ใช่ไง ม๊ากำลังจะพูดแบบนั้น"
"แต่ผมไม่ได้รักไม่ได้ชอบซายน์นะครับ ผมมีคนรักมีแฟนอยู่แล้วม๊าก็รู้"
"แต่เท่าที่ม๊ารู้มา หนูตะวันกับซันเค้ายังรักกันและตอนนี้ตาซันก็กำลังจะพยายามง้อขอคืนดีกับหนูตะวันอยู่เพราะฉะนั้นม๊าคิดว่าพอสควรจะตัดใจจากหนูตะวันได้แล้ว"
"ใครบอกม๊าเรื่องนี้"
"ก็น้องซา.....อะ เอ่อออ ก็ม๊ารู้เองไม่ต้องมีใครบอกหรอก" ม๊ารีบพูดจนติดอ่างก่อนจะทำทีเป็นหันไปมองนอกรถ ผมรู้ว่าเมื่อกี๊ม๊ากำลังจะเอ่ยชื่อของคนที่บอกม๊าซึ่งก็ไม่ใช่ใครหรอกว่าที่ผู้ช่วยของผมไง หึ
ซายน์....
"ดูท่าอาแพรวของซายน์คงอยากจะได้ซายน์ไปเป็นลูกสะใภ้มากๆเลยนะคะ^^"
"แม่พูดอะไร ซายน์เขินนะคะ>//สองวันต่อมา...
วันนี้คือวันที่ฉันจะต้องไปทำงานกับพอสเป็นวันแรก โอ๊ยฉันตื่นเต้นมากไม่รู้จะใส่ชุดอะไรไปดี นี่คือปัญหาแรกของฉันเพราะไปทำงานที่โรงงานจะให้ใส่กระโปรงไปมันจะไม่ถนัดหรือเปล่า หรือถ้าใส่กางเกงจะดูไม่สุภาพหรือเปล่า ฉันไม่เคยทำงานมาก่อนก็เลยไม่รู้ว่าจะต้องใส่แบบไหนไปดี
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ซายน์ลูกแต่งตัวเสร็จหรือยังคะ" เสียงของแม่ที่มาเคาะเรียกทำให้ฉันต้องหันไปมองนาฬิกาหัวเตียงซึ่งตอนนี้มันเพิ่งจะแปดโมงเพราะเวลาเข้างานอาแพรวบอกว่าเก้าโมงครึ่งไม่เกินสิบโมงฉันคิดว่าจะออกจากบ้านสักเก้าโมง
"ยังเลยค่ะแม่ หนูยังเลือกไม่ได้เลยว่าจะใส่ชุดไหนไปดี" ฉันตะโกนออกไปเพราะฉันยังยืนเลือกชุดใส่ไปทำงานไม่ได้
"ถ้างั้นขอแม่เข้าไปหน่อยนะคะ"
"เข้ามาเลยค่ะหนูไม่ได้ล็อคประตู" จากนั้นแม่ก็เดินเข้ามาแล้วมองดูชุดที่ฉันนำมาวางเรียงรายอยู่บนที่นอนเกือบสิบชุดแต่ก็ยังเลือกไม่ได้
"แม่คะหนูไม่รู้จะใส่ชุดไหนไปทำงานดี แม่ช่วยหนูเลือกหน่อยสิ"
"ลูกสาวของแม่น่ะใส่ชุดไหนก็สวยทั้งนั้นแล่ะค่ะลูก" แม่ก็ชอบชมฉันแบบนี้ตลอดตั้งแต่ฉันเด็กจนถึงตอนนี้จนฉันกลัวคนอื่นจะหาว่าแม่อวยลูกสาวตัวเอง ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วฉันจะสวยมากจริงๆก็เถอะ 55555
"เอาชุดนี้ดีกว่านะคะแม่ว่า ดูเป็นผู้หญิงทำงานดีแถมยังเซ็กซี่ด้วยดูสิ" แม่หยิบชุดๆนึงออกมามันเป็นเสื้อเกาะอกสีขาวด้านในส่วนด้านนอกเป็นเดรสสูทสีเทายาวประมาณครึ่งเข้าซึ่งมันคือชุดแรกที่ฉันหยิบออกมาทาบตัวดูแต่ไม่กล้าเลือกใส่เพราะดูสวยดูคุณหนูเกินไป
"มันจะเหมาะเหรอคะแม่"
"เหมาะที่สุดเลยค่ะ แถมยังดูสวยมากด้วยชุดนี้แม่จำได้ว่าแม่เป็นคนเลือกซื้อให้หนูเอง แล้วก็นะต่อให้ลูกของสาวแม่จะใส่ผ้าถุงเสื้อคอกระเช้าไปทำงานก็สวยค่ะลูก^^" แม่ชมฉันอีกแล้วค่ะ เห้ออออ
สิบนาทีต่อมาฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวหลังจากเลือกชุดได้แล้วซึ่งก็คือชุดที่แม่เป็นคนเลือกให้
"โอเคแล้วค่ะลูกสาวของแม่สวยแล้ว ป่ะลงไปข้างล่างกันเถอะตาพอสมารอนานแล้ว"
"ห๊ะ แม่ว่ายังไงนะคะ" ฉันตกใจที่แม่บอกว่าพอสมารอนานแล้ว...มารอนานแล้วคืออะไร
"แม่ลืมบอกหนูไปว่าที่แม่ขึ้นมาตามก็เพราะว่าตาพอสมารอรับหนูไปทำงานน่ะ ตอนนี้คงกำลังนั่งคุยอยู่กับพ่อของหนูข้างล่าง"
"มารับไปทำงานเหรอคะ??"
"ใช่จ๊ะ เมื่อเช้าอาแพรวโทรมาบอกก่อนแล้วว่าจะให้ตาพอสมารับลูก"
"อันที่จริงแม่น่าจะบอกอาแพรวไปว่าซายน์ไปเองก็ได้"
"ไม่ได้สิเพราะแม่กับอาแพรวน่ะตกลงกันแล้วว่าจะทำให้ลูกกับตาพอสได้ใกล้ชิดกันให้มากที่สุด แม่มั่นใจว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดของความรัก ถึงตอนนี้ตาพอสจะยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับลูกสาวแม่แต่แม่เชื่อว่าความน่ารักของลูกจะทำให้ตาพอสหลงรักได้ในสักวัน"
"มันจะมีวันนั้นเหรอคะแม่ หนูมองไม่เห็นทางเลย เห้อออออ"
"ห้ามเห้อสิ หนูต้องสู้เพื่อคนที่หนูรัก หนูอย่าลืมว่าหนูจองตาพอสไว้ตั้งแต่วันแรกที่ตาพอสเกิดเลยนะ หนูคือคนแรกเพราะฉันนั้นหนูก็ต้องได้ แม่ต้องการตาพอสมาเป็นลูกเขยของแม่เข้าใจมั้ยคะลูก^^"
"แม่!!!!" ตอนนี้ฉันถูกกดดันจากแม่ใช่ไหม เห้อออออ
สองคุณแม่ร่วมมือร่วมใจกันขนาดนี้น้องซายน์สู้ๆนะลูก55555
- Writer
