วิมานอสูร : 22

1283 Words

รถยนต์ของฮิวโก้ขับเข้ามาจอดที่ลานจอดของสนามหญ้าเทียมแห่งหนึ่งตามที่คนของเขาส่งข้อมูลให้ พลขับมองออกไปรอบๆ รถก่อนจะวกกลับมามองคนข้างๆ จากนั้นก็เลือกที่จะยื่นหมวกให้ “คะ?” “แดดยังแรงอยู่เลย ใส่ไปก่อน” “ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะ แค่นี้ก็เกรงใจมากแล้ว” “เรื่องเล็กแค่นี้เอง” เมื่ออีกคนไม่ยอมยื่นมือมารับ เขาจึงใช้หมวกครอบลงที่ศีรษะทุยเล็ก กลิ่นหอมจากเนื้อตัวกระตุ้นให้คนถูกปรนนิบัติชะงัก หากจะบอกว่าเขาทำให้เธอคิดถึงคนบางคนที่คอยทำทุกอย่างให้มาโดยตลอดมันก็คงไม่ผิดอะไร ลิเดียและฮิวโก้ตรงไปที่สนามหญ้าด้านใน ใครหลายๆ คนกำลังวอร์มร่างกายอยู่ที่สนาม ชุดยูนิฟอร์มที่คนช่วยสืบบอกกับเธอว่ามันคือสิ่งที่ทำให้เราสามารถตามหาผู้ชายคนนั้นได้ง่ายพลอยทำให้ลิเดียสบายใจ “มันน่าจะยังไม่มานะ” “สนามนี้ยังมีจุดอื่นที่น่าจะมีคนอยู่ไหมคะ หนูว่าด้านนอกรถมันค่อนข้างเยอะคนมันน่าจะมากกว่านี้อ่ะค่ะ” “อาจจะอยู่ที่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD