“ทำไรอ่ะ” คนตัวเล็กที่โผล่เข้ามาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยส่งผลให้ฮิวโก้และปลายฟ้าหันกลับไปมองยังต้นเสียงอัตโนมัติ
“เดีย ฉันกำลังว่าจะเดินไปหาแกพอดีเลย” ลิเดียมองทั้งสองคนสลับกันและปล่อยให้ปลายฟ้าเป็นคนพูดต่อ
“ฉันว่าจะให้พี่โอมตามมาที่นี่อ่ะเลยมาขออนุญาติพี่ฮิว สรุปพี่ฮิวโอเคไหมคะ” คนที่ถูกโยนคำถามให้ทำเป็นนิ่ง ทำคนที่เข้าใจทุกอย่างผิดหน้าตึงขึ้นมาทันที
“เย็นนี้ย่างบาร์บีคิวกินกันดีไหมคะ พี่ไปช่วยหนูซื้อของนะ” ลิเดียคว้ามือหนาอย่างถือวิสาสะ เข้าใจว่าฮิวโก้ไม่อยากตอบคำถาม เพราะถ้าเขาอนุญาตนั่นแปลว่าเขาก็คงต้องทนเห็นภาพบาดตา
“จะพาพี่ไปไหน จะไปซื้อของก็ต้องไปเอารถก่อนไหม” ฮิวโก้แอบยิ้ม ก็ไม่ได้อยากล้อเล่นกับความรู้สึกของใครหรอก ไม่ได้อยากให้ลิเดียเข้าใจอะไรแบบผิดๆ ด้วย ตอนนี้ชักอยากปล่อยเลยตามเลยไปก่อน
“หนูอยากให้พี่อนุญาตให้แฟนฟ้ามาที่นี่ค่ะ”
“ทำไมพี่ถึงต้องทำแบบนั้น”
“เพราะการเป็นมือที่
