“งั้นต่อไปนี้หนูจะทำบุญบ่อย ๆ เลยค่ะ มาที่นี่ให้บ่อย ๆ”
คนมีกรรมรับปากแข็งขันใบหน้าเริ่มจริงจัง
“การทำบุญนั้นที่ใดก็ดีทั้งนั้น แค่เพียงคิดดีก็ดีแล้ว เอาชานหมากหลวงพ่อติดกายไว้นะ ยามใดกังวลจิตใจหม่นหมอง ให้ระลึกถึงธรรมเอาไว้แล้วทุกอย่างจะพาเจ้าผ่านพ้น วันนี้นั่งสมาธิสักหน่อยดีหรือไม่โยมสักสิบยี่สิบนาที”
ท่านเอ่ยชวนอย่างเอ็นดูเพราะรู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้านี้ เป็นคนมีจิตใจดีไม่น้อยแม้จะดื้อดึงไปบ้างแต่ไม่เคยจะคิดร้ายกับใครก่อน
“ค่ะหลวงพ่อ”
เลเน่รับคำไม่คิดคัดค้านก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลงพร้อมทั้งเริ่มกำหนดจิตไปตามคำสอนที่หลวงพ่อนั้นกำลังสอนจิตที่เคยฟุ้งซ่านจู่ ๆ ก็นิ่งและสว่างจนเห็นภาพบางอย่างขึ้นมาให้ห้วงหนึ่ง ภาพสามีที่กำลังนัวเนียกับผู้หญิงมากมายทำเอาหัวใจดวงน้อยถึงกับเจ็บแปลบก่อนที่จะเห็นภาพของตัวเองนั้นถูกทำร้ายและพลาด ถูกฆ่าตายเสียชีวิตในขณะที่สามีคนนั้นมองหล่อนนิ่ง ๆ อย่างไม่คิดจะช่วยอะไรมีเพียงแววตาที่ดูไม่ออกว่าสมเพชหรือสงสารกันแน่ก่อนสติที่มีถึงดับหายไป ภาพต่าง ๆ ของสามีที่ทำลับหลังหล่อน จะฉายขึ้นมาเป็นฉาก ๆ นับตั้งแต่วันแต่งงานจนตายจาก
“เฮือก!!”
แพขนตางอนเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่รู้ว่าภาพเหล่านั้นจริงแค่ไหนหรืออาจจะเป็นภาพมโนขึ้นมา แต่มีบางอย่างบอกว่า ทุกอย่างมันคือเรื่องจริง
“ทำใจให้สงบเถอะโยม สิ่งใดพบเจอมาแล้วไม่ดี ให้หาทางแก้ไข ไม่ใช่มัวแต่ลังเลสงสัย”
พระท่านพูดกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู ทุกอย่าง มันถูกกำหนดไว้แล้วท่านเองก็ช่วยเหลือได้เพียงเท่านี้ หลังจากนี้ ก็สุดแต่เวรแต่กำ
“แสดงว่าจริงเหรอคะหลวงพ่อ”
เลเน่เช็ดน้ำตาก่อนจะถาม ในใจนึกอยากตบกระบาลผัว สักร้อยที
“ก็อาจจะจริงหรือไม่จริงก็ได้”
ท่านกล่าวเท่านั้นก่อนจะลุกไปเดินจงกรมต่อ เลเน่เห็นว่าได้รู้เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว ส่วนมันจะใช่เรื่องจริงมั้ยเดี๋ยวหล่อน จะพิสูจน์เอาเอง
“คุณพ่อคะ ครั้งหน้าถ้ามาอีกเน่ขอมาทำบุญด้วยนะคะ”
หล่อนหันไปยิ้มให้บิดาที่มองมาอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ถามอะไรเพราะคิดว่าลูกท่านนั้นเก่งและแก้ปัญหาในชีวิตได้อยู่แล้ว
กลับมาถึงบ้านหญิงสาวได้แต่พยายามสงบสติอารมณ์ เมื่อสั่งให้นักสืบไปหาข้อมูลต่าง ๆ เพื่อปะติดปะต่อกับเรื่องราว ที่ได้เห็นมา ทั้งงานแต่งงานที่มีบรรดาสาว ๆ ของสามีแอบมา งานแต่ง หลังเลิกงานสามีไปเที่ยวที่ไหน ตรงเป๊ะเกือบทุกอย่าง จะขาดอีกอีกไม่มากก็ตรงที่หล่อนนั้นจับได้ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า และถูกฆ่าตายอย่างอนาถ ในอนาคตที่เห็นคือหล่อนเปย์ผัวทุกอย่างคอยเอาใจเฝ้าติดตามตลอดยังรอดพ้นไปได้
“กรี๊ดดดด ชัดมากกรรมจริง ๆ หลงเชื่อหลงรักมาตั้งนาน หึย ดีละงั้นต่อไปนี้อีเน่คนนี้จะเป็นคนหลอกดูบ้าง จะฟ้องหย่า ให้หมดตัวเลยคอยดูไอ้หน้าเผือก”
แววตาที่เคยออดอ้อนน่ารักความเอ่ยถึงสามีบัดนี้เปลี่ยนไปราวฟ้ากับนรกอเวจี
.
.
.
.
ก๊อก ๆ
“เน่ครับ เปิดประตูให้เฮียหน่อย”
เสียงทุ้มเข้ม ๆ ดังนอกห้องยิ่งทำให้คนด้านในปรี๊ดแตกหนักกว่าเดิม // เกลียดจริง ๆ เกลียดเสียงตอแหลของผัว เลเน่คาดโทษคนเป็นสามีในใจ
“เปิดเองสิ มือไม่มีหรือไง!!”
ปัง!!!! เลเน่ตะโกนกลับไปอย่างหงุดหงิดพร้อมกับ เดินกระแทกส้นเข้าไปในห้องน้ำพร้อมเสียงประตูห้องน้ำที่ปิด เสียงดังจนธิปกนึกไปแปลกใจกับเสียงห้วน ๆ และเสียงปิดประตู ดัง ๆ นั้น
“ครับ”
เขาเปิดประตูห้องเข้ามาแบบงง ๆ แต่ก็ไม่พบร่างของภรรยาจนชายหนุ่มอดแปลกใจไม่ได้เพราะปกติแล้วเลเน่ต้องไปยืนรอรับเขาทุกวัน