Chapter 47

1799 Words

Hannah "Hannah, huwag ka munang dadalaw sa akin upang hindi ka mapaghinalaan. Magfocus ka sa kumpanya. Huwag kang mag-alala, may tutulong sayo." Pinagmasdan ko si Dad. Napansin ko kaagad na nahihirapan siya at hindi sanay sa loob ng bilangguan. Pero nanatili ang walang emosyon ko sa mga mata ko. "Tapos na Dad." "Hannah, makinig ka sa akin. Sa atin ang LFL. Pinaghirapan--" "Wala tayong pinaghirapan, Dad! Wala na lahat! Si Kuya? Si Ate? Si Marie? Nagsipag-ibang bansa na sila." Napapikit ako at huminga ng malalim. Tinignan ko rin sa mga mata si Dad, "Tama na Dad."pagsusumamo ko sa kanya. "Hindi pa ba kayo titigil? Dahil sa kasakiman niyo, mas pinili niyong patayin si mommy."nahihirapan kong saad. Nagulantang naman si Dad sa narinig niya mula sa akin. "Alam ko na lahat, Dad. Pero

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD