Nine
1442 Words
"I wasn’t looking for you, I just found you. I found you when I decided to stop looking, to stop asking, to stop chasing and to start loving myself. I wasn’t looking for you, I didn’t knew it was you. You made me believe that love never left me despite that my heart was crushed into a million tiny pieces and those pieces were left shattered on tiled floors."
Titig na titig si Destiny kay Prick habang magkaharap silang nagdi dinner sa isang exclusive restaurant. Sa pangungulit ni Eva sa kanya napapayag din syang sumama kay Prick ngayon. Gusto kasi nitong magkausap sila dahil pagkatapos ng aksidente dun sa beach hindi na nagpakita ang binata sa kanya. Basta na lang ito nawala kasamang mga kaibigan nito ng balikan nya matapos humingi ng saklolo. At ngayon heto bigla na lang ulit lumitaw ito at nakikipag usap sa kanya.
"You made me laugh again when I even forgot how to smile. You made me stop believing that all girls treated boys badly because of how you cared for me, you have saved me from my own demons. You are one in a million. A beautiful masterpiece indeed — a masterpiece that should be taken cared of, a masterpiece that should be cherished, masterpiece that should be treasured."
'Tengne! Kikiligin na bako sa kasweetan ng poging ito! Kasi, naman!...
"I know it wasn’t easy. I was once an ocean and you were so in love with waves despite of being completely terrified to swim, but still you did, you have jumped over puddles for me. I know I’m hard to love. I’m definitely hard to handle, I assure you that. And I am still. But you pushed the walls I used to protect myself because I had been hurt so badly before. You were patient, caring, understanding, and protective every minute of every day. You brought me so much happiness that I never thought I would feel again. You may not be my first love, and I may not be yours but thank you for teaching me so much about myself, love and forgiveness."
Touch na touch si Destiny sa mga sinasabi ni Prick sa kanya ngayon, na kahit pa anong pigil nyang huwag maluha sa harapan nito di nya pa rin kinaya at bumigay ng emosyon nya. Pumatak ang luha sa kanyang mga mata pero ngumingiti pa rin sya sa binata na agad namang hinaplos ang pisngi nyang may mga luha.
"Thank you for coming into my life when I needed a second chance. I’m not really good in showing what I truly feel but, what you thought is unnoticed, they are just right here in my heart."
Inabot ni Prick ang kamay nyang nakapatong sa ibabaw ng mesa saka inilapit ito sa kanyang bibig at masuyong hinalikan.
"I love you Destiny"
"How can you be so sure?" she asked.
I was puzzled, "So sure of what?”
“So sure of your love for me. ”
I wanted to tell her, that my favorite song is her voice.
I wanted to tell her, that the color of her eyes was my favorite color.
I wanted to tell her, that I was deeply in love with her smile.
But I just gave her a smile;
a smile I never gave to anyone.
And I was surprised when she told me,
“Because I am sure that I love you, too."
Napangiti na lang si Destiny ng ilang segundong nakatanga lang sa kanya si Prick. Pinagmamasdan lang nya ito hanggang sa matauhan at napakurap kurap ng mga mata. Narinig pa nya ang mahina nitong pagmumura. At mas lumapad pa ang pagkakangiti ni Destiny ng tumayo si Prick saka lumapit sa kanya. Inalalayan sya nitong tumayo saka mahigpit na niyakap.
"Kala ko nung mga panahong nag disappear ka iniwan mo nako eh! Salamat naman at hindi, kasi lab na lab na kita noon pa."
Mas lalong humigpit ang pagkakayakap ni Prick sa kanya, hinahaplos pa nito ang mahaba nyang buhok at maya't mayang hinahalikan ang kanyang sintido. Ang sweet talaga nito.
"Your thoughts are engraved in my heart. Your sweet name is etched on my heart forever. Your pure love is deeply embedded in my soul forever. How can I ever let you go? I breathe for you. I live for you. You are my only hope in this world where I feel so lonely and lost. You are the one with whom I want to spend the rest of my life. I love you with all my heart and soul Destiny."
'Kitam! Tama ako diba? napaka sweet ng taong minamahal ko! Sya talaga ang Destiny ko at ang swerte swerte ko, dahil sa ako ang minamahal nito.'
Matapos magyakapan umupo ulit sila sa mesa, nagtaka si Destiny ng may inilapag na envelope si Prick sa harapan nya. Nagtatanong ang kanyang mga mata ng tumingin dito.
"Open it!"
Sabi nito, nagmadali naman si Destiny na buksan ang envelope, unang tumambad sa paningin nya ang kanyang tatlong litrato, kuha yun nung minsang gumala sila ni Eva at napadaan sa isang football field na walang katao tao, dahil sa pinangarap ni Eva ang maging isang photographer pero nauwi sya sa pagiging nurse, ginawa syang model nito na pinagbigyan naman nya. Pinasok pa nila at inakyat ang kinaroroonan ng mga upuan para sa mga audience at dun sya nag pose ng nag pose. Napangiti sya ng maalala ang mga kalokohan nila ni Eva.
"Ganda ko dito ah!"
"Yeah! Your beautiful ever since I first saw you talking with my Grandmother."
"Naalala mo pa yun ha!"
"Yeah!"
Kumunot ang noo ni Destiny ng mabasa ang nakasulat sa bond paper na hawak nya ngayon.
Bakit meron sya nito? Natuon ang tingin nya sa date na nakalagay sa pinakataas ng bond paper... Yun yung petsa ng una silang magkita sa Hospital. At ano naman 'to, anong ibig sabihin nito? Pina imbistigahan ba nya ako? Para saan naman?
"Wag kang mag isip ng masama please! Ginawa ko yan dahil nung unang kita ko pa lang sayo ay nakadama nako ng kakaiba dito sa puso ko."
Tinuro pa ni Prick ang dibdib kung saan ang puso nya. Napaawang naman ang labi ni Destiny ng marinig si Prick na nagtagalog.
"M - marunong ka ngang mag tagalog?"
"Yep! So, let me explain first before you judge and punish me!"
Pinaningkitan nya ito ng mga mata, saka sinabing...
"Sige, mag explain ka! pero tagalog ha."
Inirapan nya pang binata na natatawa na lang sa pag uugali nyang parang bata.
"Ok, first of al -"
Natigil sa pagsasalita si Prick ng sumabat sya.
"Tagalog!"
"Opss! Sorry! Haha"
Mmmm tumatawa na sya! Ito ang unang beses na narinig at nakita nyang tumawa si Prick, kung yung ngiti nga nito presyong dolyar na! tawa pa kaya! Mahal ang presyo nito kaya dapat sulitin na nya at pagsawain ang pagtingin sa masayang mukha nito.
"Ang totoo nyan, kinutsaba kong pinsan mong tutor, at si Doc. Tina na tulungan akong maisagawa ang lahat ng plano kong mapalapit sayo. Sorry ha! Kasi wala nakong ibang maisip pa na dahilan para lang mapansin moko.. Huwag kang magalit sa kanila kasi wala silang kasalanan! Sakin ka lang magalit at ako lang ang dapat mong parusahan Destiny."
Seryoso ang mukhang tinitigan nya mula paa hanggang ulo si Prick na halatang kinakabahan sa sasabihin nya.
"Destiny, babawi ako sa lahat ng nagawa ko, sabihin mo lang kung anong gusto mo at gagawin ko, pero pakiusap lang wag na wag mo akong tatalikuran at iiwan kasi diko na yun kakayanin!"
Wala pa ring imik si Destiny. Nag iisip kasi sya kung anong parusa ang ipapagawa nya kay Prick, ng biglang mag ring ang cellphone nya na nakapatong lang sa mesa.. Sabay pa silang napasulyap ni Prick dun...
Bespren calling....
Dinampot nya yun saka sinagot.. Nakasunod lang ang tingin ni Prick sa bawat kilos nya.
"O Bespren, napatawag ka? Ha! Kailan? Bukas? Sige magkita na lang tayo dun.. "
Pinatay nyang tawag saka hinarap si Prick na nakatingin lang sa kanya.
"Bukas, sunduin moko sa hospital at may lakad tayo, halika na iuwi mo nako."
"Destiny, are you mad at me?"
"Hindi! Lab kita eh! Kaya pasalamat ka na lang kasi mas lamang ang pagka love ko sayo kesa sa mad na sinasabi mo."
Napahawak pa si Prick sa dibdib nito saka narinig pa nya ang pabulong nitong sabi.
'Weww! Thanks God!'
Napangiti na lang ng lihim si Destiny ng hawakan ni Prick ang siko nya at masuyo syang inalalayan palabas sa restaurant na yun..
'Hayy.. Napaka ganda ng gabing ito para sakin...'
?MahikaNiAyana
- Writer
