Ang Masungit Kong Roommate (Maxi, Be Mine!)

KABANATA 16

THIRD PERSON POV

Nakahiga sa ibabaw ng dining table sa loob ng malawak na dining room ng malaking bahay ni Frida ang hubo't hubad na bayaw nitong si Arnulfo habang parang mauubusan ito ng pagkain sa pagsubo ng matabang alaga ng mister ng kapatid nito.

Si Arnulfo ay mahigpit na nakakapit sa buhok ni Frida habang nagtataas-baba ang ulo nito sa kanyang mahabang alaga. Sa paraan ng paghigop ni Frida sa ipinagmamalaking kayamanan ng asawa ng kapatid nitong si Minda ay para bang doon nakasalalay ang buhay nito.

Ilang taon ng buhay ni Frida ay nanatili lamang itong isang lihim na tagahanga ni Arnulfo. Mula nang makilala nito ang lalaki ay hindi na ito nawala sa puso't isipan ni Frida. Animo'y na-love at first sight ito sa lalaki na noon ay nobyo pa lamang ng Ate Minda nito.

Gwapo si Arnulfo, matangkad, at makisig. Hindi lingid kay Frida na habulin si Arnulfo ng mga babae at mga lalaking may pusong-babae ngunit sadyang napakaswerte ng kapatid nitong si Minda rahil ito ang napiling ligawan at mahalin ng isang Arnulfo Retillon.

Dahil sa naramdamang paghanga at unti-unting umuusbong na pag-ibig sa puso ni Frida para kay Arnulfo ay mas lumago ang inggit na nararamdaman ni Frida para sa kapatid nitong si Minda.

Mga bata pa lamang sina Frida at Minda ay hindi na sila magkasundo sa lahat ng bagay. Magkaiba sila ng gusto pagdating sa iba't ibang bagay na kadalasan ay sinasadya ni Frida para lamang magtalo silang magkapatid.

Habang lumalaki si Frida ay nararamdaman nitong si Minda ang paboritong anak ng kanilang mga magulang at para rito ay mas mahal ng kanilang ama't ina ang nakatatanda nitong kapatid. May palagay si Frida na rahil iyon sa pagiging matalino ni Minda.

Nasa Elementarya pa lamang sina Frida at Minda ay bukambibig na ng kanilang mga magulang na isa sa kanila ang mamamahala ng kanilang kompanya oras na mawala na ang mga ito sa mundo. At dahil matalino si Minda na isa sa mga katangian para mapamahalaan ng maayos ang kanilang kompanya kaya alam ni Frida na ito ang mamamahala ng kanilang mga negosyo pagdating ng panahon.

Wala namang kaso kay Frida kung si Minda ang mas paborito ng kanilang mga magulang ngunit hayagang ipinaparamdam iyon ng kanilang mga magulang dito sa pamamagitan ng unfair treatment sa kanilang dalawa pagdating sa iba't ibang bagay.

Mas malaki ang natatanggap na allowance para sa school ni Minda kaysa kay Frida. Buwan-buwan ay ipinagsha-shopping ng kanilang mga magulang si Minda samantalang si Frida ay every six months lamang kung ipamili ng mga bagong gamit ng kanilang mga magulang.

Sa tuwing matatapos ang bawat school year ay nag-a-out of the country si Minda kasama ang kanilang mga magulang at si Frida ay naiiwan sa pangangalaga ni Manang Rosing, ang isa sa mga kasambahay ng mga Almendrino.

Nang gr-um-aduate si Minda sa High School ay nakatanggap ito ng regalong kotse mula sa kanilang ama at isang mamahaling diamond necklace mula sa kanilang ina. Samantala nang maka-graduate sa High School si Frida ay hindi naka-attend ang mga magulang nito sa graduation rites dahil sa trabaho ng mga ito at binigyan lamang ng sapat na halaga ng pera ng mga magulang si Frida para magpakain sa mga kaibigan at kaklase nito pagkatapos ng graduation.

Nang maka-graduate si Minda sa College ay nanibugho si Frida nang regaluhan ito ng kanilang ama ng isang condominium unit at bigyan ito ng kanilang ina ng isang enggrandeng party para i-celebrate ang pagtatapos nito with flying colors.

Labis na dinamdam ni Frida nang malaman nitong hindi makararating sa College graduation nito ang mga magulang dahil kinailangang isugod sa hospital si Minda nang araw na iyon due to waterborne illness. Nakiusap pa si Frida na kahit man lamang isa sa mga magulang nito ang uma-attend sa graduation pero pinagalitan pa ito ng mga magulang at sinabing wala itong concern sa sarili nitong kapatid.

Lalong nasaktan si Frida nang sabihin ng ama nitong wala naman daw itong parangal kaya bakit pa mag-aaksaya ng panahon ang mga itong uma-attend sa graduation gayong ang kapatid nito ay malubha ang kalagayan at mas kailangan ng atensyon nang mga sandaling iyon.

Pinigilan ni Frida ang sariling umiyak habang tinatanggap nito ang diploma at ngumingiti habang kinukuhaan ng larawan ng official photographer para sa event na iyon. Nakita ni Frida na kinukuhaan din ito ng larawan ni Manang Rosing na siyang um-attend para panoorin ang pagtatapos ng dalaga.

Masamang-masama ang loob ni Frida nang makitang nagtatawanan sa kanilang malawak na hardin sina Minda at kanilang mga magulang nang makauwi na sila ni Manang Rosing matapos ang College graduation rites. Natuklasan ni Frida na hindi naman pala malala ang nangyari sa kapatid nito at pinalabas din agad ng hospital.

Dahil sa nararamdamang inggit ni Frida para sa kapatid na si Minda kaya lumaki silang dalawa na palaging nagbabangayan sa loob ng kanilang malaking bahay at tumagal iyon hanggang sa bumukod na si Minda nang mapangasawa na nito si Arnulfo na lihim nang iniibig ni Frida nang mga panahong iyon.

Sinubukang tanggalin ni Frida si Arnulfo sa sistema nito at kalimutan ang nararamdaman nitong pagmamahal para sa lalaki sa pamamagitan nang pakikipagkilala sa iba't ibang lalaki ngunit walang sinuman ang nagtagumpay na palitan si Arnulfo sa puso ni Frida.

Hanggang sa makilala ni Frida ang matandang negosyanteng si Vladimir na mayroong isang anak mula sa una nitong asawa na ilang taon na ring pumanaw bago magkakilala sina Frida at Vladimir.

Nang mga panahong iyon kung kailan dumating si Vladimir sa buhay ni Frida ay isinuko na ni Frida ang pag-asang may darating pang lalaki para ibigin nito katulad ng pagmamahal na nararamdaman nito para kay Arnulfo. Hindi na sana gustong pagbigyan ni Frida si Vladimir ngunit naging mapilit ang matanda.

Sa puntong iyon nang buhay ni Frida ay sumuko na ito sa paghahanap ng lalaking papalit kay Arnulfo sa puso nito kaya naman nang makita nito ang pagiging masigasig ni Vladimir sa panliligaw ay naisip nitong kung hindi ito makakakita ng lalaking katulad ni Arnulfo ay mas mabuting mag-asawa na lamang ito ng isang mayamang lalaki. Sa ganoong paraan ay maipamumukha pa ni Frida sa kinaiinggitang kapatid na si Minda na mas magiging mapera na ito sa nakatatandang kapatid.

Pinakasalan ni Frida si Vladimir sa kabila ng hindi nito kasundo ang anak ng lalaki lalo na at hindi tanggap ni Frida ang pagkatao ng anak ni Vladimir.

Nang sabay na pumanaw ang mga magulang nina Frida at Minda rahil sa isang aksidente ay hindi alam ni Frida kung malulungkot ito o hindi rahil kahit kailan ay hindi naman ito nakaramdam ng pagmamahal mula sa kanilang mga magulang.

Sumama ang loob ni Frida nang basahin na sa kanilang harapan ni Minda ang last will and testament ng kanilang ama.

Sa pangalan ni Minda ipinamana ang mansyon ng mga Almendrino maging ang lahat ng kanilang ari-arian at mga negosyo. Ang tanging ipinamana lamang kay Frida ng kanilang ama ay ang malaking halaga ng pera na halos wala pa sa sampung porsiyento ng mga natanggap ni Minda mula sa kanilang ama.

Galit na galit si Frida nang araw na iyon at sinabi nitong iko-contest sa korte ang nilalaman ng will ng kanilang ama ni Minda due to undue and improper pressure and influence. Malakas ang pakiramdam ni Frida na bago isinulat ng ama nito ang last will ay naroon si Minda para manipulahin ang kanilang ama.

Ngunit ganoon na lamang ang pagkadismaya ni Frida nang sabihin ng kanilang family attorney na wala ang presence ni Minda nang isulat ng kanilang ama ang last will nito at ang family attorney mismo ang magpapatunay niyon.

Sinabi rin ng family attorney ng mga Almendrino kay Frida na may naka-attach na letter sa last will ng kanilang ama stating the reason kung bakit ganoon na lamang ang ipinamana nito kay Frida at iyon ay ang pagiging financially irresponsible nito.

Halos pangapusan ng hangin sa katawan si Frida nang mga oras na iyon. Labis na dinamdam iyon ni Frida na naging sanhi para lalo itong mainggit sa kapatid na si Minda na noon ay nasamahan na rin ng galit.

Mula rin nang araw na iyon ay bihira na lamang magkita ang magkapatid na Frida at Minda. Bumibisita lamang si Frida sa malaking bahay ng mga Retillon para paminsan-minsan ay masilayan ang lalaking iniibig na bayaw nito.

Nang pumanaw ang asawa ni Frida na si Vladimir ay parang gustong gumuho ng mundo ni Frida rahil pakiramdam nito ay nag-iisa na lamang ito sa mundo. Kahit hindi minahal ni Frida si Vladimir katulad ng pagmamahal nito para kay Arnulfo ay nagpapasalamat pa rin si Frida rahil sa pag-ibig na inialay ni Vladimir para rito.

Sobrang na-appreciate ni Frida ang pagiging mabuting asawa ni Vladimir at dahil sa lalaki kaya naramdaman ni Frida ang pagmamahal at pagmamalasakit na hindi nito naranasan mula sa sariling pamilya. Kaya ganoon na lamang ang labis na kalungkutang naramdaman ni Frida nang pumanaw ang asawa nito.

Ang pag-iisa sa buhay ay mas naramdaman ni Frida nang umalis na sa malaking bahay ng ama nito ang anak ni Vladimir at lumipat ito sa isang apartment unit kasama ang sinasabi nitong nobyo nang mga panahong iyon.

Two years ago ay nagulat si Frida nang unti-unting magparamdam dito ang bayaw nitong si Arnulfo. Nagulat si Frida nang magtapat ang lalaki ng totoong nararamdaman para rito.

Hindi lubos akalain ni Frida na ang pagsinta nito para sa asawa ng kapatid na inalagaan nito sa puso nito ng ilang taon ay may katugon pala.

Parang lumulutang sa alapaap si Frida nang mga oras na iyon dahil parang ipinag-adya ng panahon na maging malapit silang dalawa ni Arnulfo sa isa't isa nang pumanaw ang anak ni Vladimir.

Si Arnulfo ang nagsilbing matibay na haligi sa tabi ni Frida sa mga oras na kailangang-kailangan nito ng karamay. Hindi man naging malapit si Frida sa anak ng pumanaw na asawa ay matatawag pa rin nitong pamilya ang stepchild dahil anak ito ng lalaking nagparamdam kay Frida kung paano ang mahalin ng isang lalaki.

Ngayon nga ay dalawang taon na ang lihim na relasyon nina Arnulfo at Frida at masasabi ni Frida na iyon ang dalawang pinakamasayang taon ng buhay nito rahil nakakasama na nito ang lalaking pinakamamahal kahit palihim at panakaw lamang.

Maliban doon ay palihim pang nakagaganti si Frida sa kinaiinggitang kapatid na si Minda sa pamamagitan ng pakikipagtalik at pakikiapid sa inaakala ng kapatid nitong isang faithful and loyal husband.

Nagulat si Frida nang biglang hatakin ni Arnulfo ang buhok nito para kumawala mula sa loob ng bibig nito ang malaking alaga ng lalaki.

Hinila ni Arnulfo pataas ang pawisang hubo't hubad na katawan ni Frida para magpantay ang kanilang mga labi. Agad na sinakop ng mapangahas na bibig ni Arnulfo ang mga labi ni Frida. Halos tumirik ang mga mata ni Frida nang salakayin ng mahabang dila ni Arnulfo ang loob ng bibig ng babae.

Naghahalo na ang mga laway nina Arnulfo at Frida sa loob ng kanilang mga bibig habang palipat-lipat ang kanilang mga dila sa loob ng bibig ng bawat isa.

Dahan-dahang iniangat ni Arnulfo ang balakang ni Frida at sa pamamagitan ng ulo ng kanyang matabang alagang puno na ng laway ni Frida ay hinanap niya ang butas na nasa pagitan ng mga hita ng babae.

Kanina ay ilang beses nang nakaraos ang butas na iyon ni Frida rahil sa sunud-sunod na pagsundot doon ng dila at mga daliri ni Arnulfo. Ngayon ay muli na namang maaabot ni Frida ang ikapitong glorya rahil sa sarap na ipinararanas ng ipinagmamalaking alaga ni Arnulfo sa hiyas nito.

Malakas na humampas sa dalawang malamang pisngi ng pang-upo ni Frida ang malaking mga kamay ni Arnulfo na naging sanhi para mapaungol ng malakas si Frida sa loob ng mapanakop na bibig ng lalaki.

Madiing pinisil ni Arnulfo ang dalawang bilugang pisngi ng pang-upo ni Frida bago niya ipinagdiinan ang kanyang malaking alaga sa kaloob-looban ng yungib ni Frida.

Matibay ang dining table na kinahihigaan ni Arnulfo kaya sigurado si Frida na kakayanin ng mesang iyon ang kapusukang ginagawa ni Arnulfo sa katawan nito.

Ilang minuto pa ay magkahugpong ang mga labing naabot nina Arnulfo at Frida ang rurok ng kaligayahan. Damang-dama ni Frida ang pagdaloy ng mainit at malapot na likido ni Arnulfo sa loob ng yungib nito na ibinuga ng malusog na alaga ng lalaki.

Muli na namang nagtaksil si Arnulfo sa kanyang asawang si Minda kasama ang maganda at maalindog na hipag.

----------

MAXI's POV

Grabe.

Napagod ako rahil sa lakad namin ng aking kaibigang si Ruby. After naming mamili sa supermarket ay nagyaya pa itong kumain kami sa labas at mag-shopping kaming dalawa.

Well, ayos na rin dahil nakapamili ako ng mga bagong damit. Iilan lang ang mga damit na aking naimpake noong pinalayas ako ni Father Dear mula sa aming malaking bahay.

Pagdating ni Jake mamaya ay tatanungin ko siya kung bakit kasama niya ang fiancée ni Ferdie. Base sa nakita kong paraan ng pag-uusap nilang dalawa kanina ay para bang matagal na silang magkakilala.

Isasarado ko na sana ang pintuan ng aking kwarto nang masagi ko ng aking kamay ang picture frame na nasa ibabaw ng table sa tabi ng pintuan. Nakita kong natanggal ang salamin ng frame at lumabas ang dalawang larawang nasa loob niyon.

Isa-isa kong pinulot ang dalawang larawan habang umuusal ng pasasalamat na hindi nabasag ang salamin ng picture frame.

Ang isang larawan ay ang aking larawan kasama ang aking mga magulang at si Kuya David. Kuha iyon noong araw ng aking College graduation. Noong maayos pa ang lahat at hindi ko pa ipinagtatapat sa aking pamilya ang aking tunay na pagkatao.

Malalim akong nagbuntung-hininga nang titigan ang ikalawang larawan. Kasama ko sa larawang iyon ang isang taong itinuturing kong inspirasyon kung bakit lalo kong minahal ang aking tunay na pagkatao.

Si Ate Jamelva.

Naaalala ko pa ang sinabi ni Ate Jamelva sa akin noon.

Jamelva: Mahalin mo ang tunay na ikaw, Maxi. Don't let other people dictate how you should live your life. Mas mamahalin ka ng ibang tao kung makikita nilang mahal at tanggap mo ang totoo mong pagkatao.

Hindi ko napigilan ang pagtulo ng aking mga luha habang inaalala ang mga masasayang sandaling kasama ko si Ate Jamelva.

Hanggang dumating ang araw na iyon. Ang araw kung kailan nakita ko si Ate Jamelva na naliligo sa pulang likido. Halos magunaw ang aking mundo niyon dahil kapatid na ang aking turing kay Ate Jamelva.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin malinaw sa akin kung bakit humantong sa ganoon ang aking iniidolong si Ate Jamelva.

Bigla kong naalala ang isa sa mga sinabi sa akin ni Ate Jamelva noon.

Jamelva: Life is too short, Maxi. Kaya kung ano ang sa tingin mong kaya mong gawin ngayon ay gawin mo na. Hindi mo alam, baka bukas ay wala ng opportunity para magawa mo ang isang bagay na gustung-gusto mong gawin.

Inilapat ko sa aking kaliwang dibdib ang larawang iyon kung saan masaya kaming nakangiti ni Ate Jamelva habang ako ay umiiyak dahil sa malungkot na alaalang iyon ng kahapon.

Maxi: Miss na miss na kita, Ate Jamelva.

----------

itutuloy...