บทที่4
1193 Words
“เมื่อสักครู่ท่านลุงบอกว่าองครักษ์และฝ่าบาทถูกรมยา ถ้ายังงั้นก็หมายความว่าต้องมีเกลือเป็นหนอน ไม่เช่นนั้นคนร้ายไม่มีทางเข้ามาในตำหนักของฝ่าบาทได้ง่ายๆ”
องครักษ์รามีลยังคงตั้งข้อสังเกตถึงเรื่องการลอบปลงพระชนม์เจ้าชายคาดีม รวมทั้งองครักษ์อีกหลายชีวิตด้วยกัน
สิ่งที่องครักษ์รามีลพูดมานั้นตรงกับใจของเจ้าชายคาริม ที่ทรงนึกคิดอยู่ในใจตั้งแต่ได้ยินผู้เฒ่าอัลฮิม องครักษ์คนสนิทของพระบิดาพูดถึงเรื่องนี้แล้ว
“ก่อนท่านพ่อจะถูกลอบปลงพระชนม์ ใครเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับท่านพ่อ”
ทรงตรัสถามสุรเสียงห้วนจัด ดวงเนตรทั้งสองแข็งกร้าวเพราะไฟพิโรธ
“เอ่อ...กระหม่อม...ไม่กล้าพูดพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อผู้เฒ่าอัลฮิมอึกอักไม่กล้าตอบ แถมยังหลบตาไม่มองหน้า เจ้าชายคาริมจึงตะคอกถามดังลั่น ทำเอาผู้เฒ่าอัลฮิมและองครักษ์รามีลต้องสะดุ้งโหยงเพราะความตกใจไม่แพ้กัน
“ตอบมา! ใครเป็นคนสุดท้ายที่อยู่กับท่านพ่อ!”
“ในคืนวันนั้น กระหม่อมเห็น...เห็น...องค์รัชทายาทที่สอง เดินออกมาจากห้องบรรทมของฝ่าบาทเป็นคนสุดท้ายพ่ะย่ะค่ะ”
“รัชทายาทคนที่สอง?”
เจ้าชายคาริมทวนคำ พระพักตร์หล่อเหลาเต็มไปด้วยริ้วรอยของความงุนงง ก่อนจะตรัสถามต่อ
“เจ้าแน่ใจหรืออัลฮิม ว่าเห็นองค์รัชทายาทคนที่สอง เดินออกมาจากห้องบรรทมของท่านพ่อเป็นคนสุดท้าย และไม่มีใครคนอื่นอีกแล้ว”
“กระหม่อมมั่นใจพ่ะย่ะค่ะ ถึงกระหม่อมจะแก่แล้ว ดวงตาอาจจะฝ้าฟางไปบ้าง แต่กระหม่อมก็คงไม่ทักคนผิดในระยะห้าหลาหรอกพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้ากำลังจะบอกว่าเจ้าได้คุยกับรัชทายาทคนที่สองด้วยยังงั้นหรือ”
“พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย หม่อมเห็นองค์รัชทายาทถือตะเกียงน้ำมัน กำลังจะเข้าไปในห้องบรรทมของฝ่าบาท กระหม่อมก็เลยทักทายไปว่าพระองค์เอาอะไรมาให้ฝ่าบาท และองค์รัชทายาทก็บอกว่ามันเป็นตะเกียงน้ำมันหอมที่จะช่วยให้ฝ่าบาทคลายจากอาการเหน็ดเหนื่อย”
“บัดซบ! ท่านลุงฮัสซันเป็นคนวางยาท่านพ่อ ซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆ ของท่านเอง”
เจ้าชายคาริมสบถลั่นทุบพระหัตถ์ไปบนประตูรถเต็มแรงจนเกิดเสียงดังไปทั่ว ทั้งโกรธทั้งเสียพระทัย เมื่อรู้ว่าสายเลือดของราชวงศ์อัลมาส ไคยล์ ได้ห้ำหั่นเข่นฆ่ากันเอง
ทว่า! สิ่งที่เจ้าชายคาริมทรงนึกคิดอยู่นั้น ถูกต้องแค่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น เพราะคนที่เป็นรัชทายาทองค์ที่สอง และคนที่เอาตะเกียงน้ำมันหอม ซึ่งแน่นอนว่าน้ำมันหอมถูกแทนที่ด้วยยาสลบ หาใช่เจ้าชายฮัสซันไม่ แต่เป็นคนที่เจ้าชายคาริมเคยหยอกล้อเล่นหัวมาตั้งแต่พระเยาว์
“เจ้าชายฮัสซันไม่ได้เป็นคนถือตะเกียงเข้าไปในห้องบรรทมของฝ่าบาท และเจ้าชายฮัสซันก็ไม่ใช่รัชทายาทองค์ที่สองอีกต่อไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้ากำลังพูดถึงใครกันอัลฮิม”
เจ้าชายคาริมตรัสถามด้วยความไม่มั่นพระทัย การใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเพื่อศึกษาเล่าเรียน ทำให้พลาดการรับรู้บางเรื่องบางอย่างในแผ่นดินเกิดอย่างนั้นหรือ?...
“ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าท่านลุงกำลังพูดถึงใคร ถ้าหากเจ้าชายฮัสซันไม่ได้เป็นองค์รัชทายาทคนที่สองแล้ว ใครกันที่ถูกเลื่อนลำดับฐานันดรศักดิ์ให้เป็นองค์รัชทายาทคนที่สอง”
องครักษ์รามีลสงสัยไม่ต่างจากเจ้าเหนือหัวหนุ่ม อีกทั้งยังงุนงงว่าตนเองพลาดข้อมูลเหล่านี้ได้อย่างไรกัน เพราะปกติแล้วเขาต้องคอยติดตามข่าวสารความเคลื่อนไหวภายในรัฐไบลาร์ เพื่อรายงานให้เจ้าชายคาริมทรงทราบตลอดเวลาพำนักอยู่ต่างประเทศ
“เจ้าชายลองมองออกไปนอกตัวรถสิพ่ะย่ะค่ะ”
ผู้เฒ่าอัลฮิมเอ่ยเป็นนัยๆ ยังไม่กล้าบอกเจ้าชายคาริมถึงเรื่องที่ตนเองถูกเจ้าชายฮัสซันและบรรดาลิ่วล้อเกือบทั้งสภาบังคับทางอ้อม แต่เขาเชื่อว่าอีกไม่กี่นาที เจ้าชายคาริมผู้ฉลาดเป็นกรดจะต้องตรัสถามออกมา เพราะเขารู้ว่าพระองค์เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นสองข้างทางถนนแล้ว
เจ้าชายคาริมทรงทำตามคำแนะนำของผู้เฒ่าอัลฮิม ทรงทอดดวงเนตรจ้องมองเขม็งไปนอกตัวรถ และก็ต้องขมวดพระขนงเข้าหากันแทบเป็นเส้นตรง เมื่อเห็นข้อความแสดงความยินดีต่างๆ ซึ่งถูกเขียนลงบนป้ายผ้าและป้ายที่เป็นแบบไม้ ปักอยู่สองข้างทางถนน
“เจ้าหญิงไนย์ดา อัลมาส ไคยล์”
เจ้าชายคาริมอ่านชื่อที่ปรากฏขึ้นบนป้ายต่างๆ ทุกป้าย ซึ่งถูกประดับอยู่ทั่วสองข้างทางถนน
“เจ้ากำลังจะบอกเราว่าเจ้าหญิงนอกสายเลือดผู้นี้ ได้กลายมาเป็นองค์รัชทายาทคนที่สองแทนท่านลุงฮัสซันอย่างนั้นหรือ”
“พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย เจ้าชายฮัสซันใช้อำนาจเบ็ดเสร็จในการสละตำแหน่งองค์รัชทายาท แล้วให้เจ้าหญิงไนย์ดาครองตำแหน่งแทนพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้าชายฮัสซันทำแบบนั้นเพื่ออะไรกัน”
องครักษ์รามีลถามอย่างงุนงง มองไม่ออกว่าเจ้าชายฮัสซันกำลังเล่นเกมอะไรอยู่ และทำไมเจ้าชายฮัสซันต้องทำอะไรให้ยุ่งยาก ปลดตัวเองออกจากตำแหน่งองค์รัชทายาท แล้วแต่งตั้งเจ้าหญิงไนย์ดาให้เป็นองครัชทายาทแทนพระองค์ทำไม
ในขณะองครักษ์รามีลมองเกมของเจ้าชายฮัสซันไม่ออก แต่เจ้าชายคาริมผู้ฉลาดหลักแหลมกลับเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่งถึงการกระทำของเจ้าชายฮัสซัน
“ผู้หญิง! เป็นเพศที่อ่อนโยน พูดไพเราะ ใช้รอยยิ้มหวานๆ ทำให้เพศบุรุษยอมสยบต่อเธอ และความเป็นอิสตรีเพศ ย่อมเป็นที่รักของราษฎรได้ง่ายกว่าความเป็นผู้ชายที่แข็งทื่อเหมือนท่านลุง”
“เจ้าชายทรงชาญฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก ที่เจ้าชายตรัสมานั้นถูกต้องทุกอย่าง กระหม่อมเชื่อว่าเจ้าชายฮัสซันต้องการใช้เจ้าหญิงไนย์ดาเป็นหุ่นเชิดของพระองค์”
ผู้เฒ่าอัลฮิมเอ่ยบอกตามรูปเกมที่น่าจะเป็นเช่นนั้น แม้ไม่เห็นด้วยกับการแต่งตั้งเจ้าหญิงไนย์ดาเป็นองค์รัชทายาททั้งๆ ที่ไม่มีสิทธิ์เช่นนั้น แต่พวกเขาก็คัดค้านอำนาจของเจ้าชายฮัสซันไม่ได้
“เจ้าชายฮัสซันนี่ฉลาดเป็นกรดเลยนะพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์รามีลเอ่ยชมและเหน็บแนมท่านลุงของเจ้าชายคาริมไปพร้อมๆ กัน
“ตอนนี้เราไม่สนใจทั้งนั้นว่าใครจะเป็นรัชทายาทแทนใคร แต่ที่เราต้องการคือลากคอเจ้าหญิงไนย์ดามาเค้นเอาความจริงเรื่องการวางยาท่านพ่อ”
เจ้าชายคาริมตรัสสุรเสียงเย็นยะเยือก ดวงเนตรจ้องมองเขม็งไปยังป้ายชื่อที่มีชื่อของเจ้าหญิงไนย์ดาติดอยู่ เสียดายที่ไม่มีภาพของเจ้าหญิงนอกสายเลือดผู้นี้ติดอยู่ด้วย ไม่เช่นนั้นพระองค์จะได้เห็นใบหน้าของหญิงใจอำมหิตที่ฆ่าท่านพ่อของพระองค์ ซึ่งเธอคงมีใบหน้าอัปลักษณ์ไม่ต่างจากจิตใจอันโหดเหี้ยม!
- Writer
