“ท่านอ๋องท่านทำอะไรลงไปโยวเสวียนดีกับท่านทุกอย่าง แต่สิ่งที่ท่านอ๋องตอบแทนโยวเสวียนคือการ แต่งนางเข้าจวนอ๋องในตำแหน่งชายาเหมือนกันกับโยวเสวียนอย่างนั้นหรือ”
“ข้า ไม่เคยบอกเจ้าหรือไร ความสัมพันธ์ของเราสองคน อย่างที่ข้าเคยบอกเราทั้งสองต่างได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย เจ้าต้องการตัวข้าต้องการเป็นชายาอ๋องเจ้าก็ได้เป็นแล้ว แต่หัวใจข้าขอให้มันเป็นอิสระได้ไหม”
โยวเสวียนแววตาเจ็บซ้ำ
“ท่านอ๋อง…. รักนาง…. เช่นนั้นหรือ…..เป็นไปได้อย่างไร”
จินเฉิงอู่นิ่งไม่โต้ตอบ โยวเสวียนเดินออกจากห้องไปอย่างไร้เรี่ยวแรง แทบทรงตัวไม่อยู่จินเฉิงอู่ยกมือขึ้นกุมขมับ
“เพล้ง”
โยวเสวียน ปาข้าวของในห้องแตกกระจายสาวใช้รีบวิ่งเข้ามาดูปิ่นปักผมที่จินเฉิงอู่ปักให้ในวันที่แต่งเข้าจวนอ๋องถูกปาจนหักเป็นสองท่อน
“นางจะต้องเจ็บปวดเหมือนที่ข้าเจ็บปวดอาจมากกว่าด้วยซ้ำ ข้าโยวเสวียนไม่มีทางยอมแพ้แก่เจ้า”.......................
……………...
