ตามหา

1237 Words

หลังจากวันนั้นอีกอาทิตย์เราก็กลับบ้านค่ะ ตั้งแต่วันนั้นไม่ได้เจอกันอีกเลย คิดซะว่าไปชดใช้กรรมชาติที่แล้วเราคงไปข่มขืนเขา หึหึ พ่อ: ไปเที่ยวมาเป็นไงบ้างตัวแสบ โอเวียร์: นุกๆ ค่ะ เรา: สนุกค่ะลูก น้านี: สบายใจขึ้นแล้วใช่มั้ยเรา เรา: ก็นิดนึงค่ะ พ่อ: ไม่สนใจไปหาที่ลงทุนที่ระยองบ้างเหรอ ลูกยายแป๊วมันไปขายส้มตำตอนนี้เปิดร้านแล้วนะ เรา: ไม่อะพ่อ อยู่กันแบบนี้ก็ดีแล้ว พ่อ: แต่พ่ออยากลงทุน น้านี: เก็บเงินไว้รักษาเบาหวานเถอะพี่ ฮ่าๆ //เตอร์// ผมไม่เห็นหวายเป็นอาทิตย์และก็ไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหนด้วย ตอนแรกผมคิดว่าทำงานอยู่กับพวกเมียไอ้นิคผมตามสืบอยู่พักนึงก็ไม่เห็นแม้แต่เงา แกล้งชวนไอ้แสงมาดื่มที่ร้านมันก็บอกพึ่งเคยเห็นหวายก็วันนั้นแหละแล้วก็ไม่เจออีกเลย ถ้าผมถามเมย์ก็จะโดนสงสัย เอาไงดีว่ะ หรือเธอโกรธจนหนีผมไปไหนแล้ว เต้: ช่วงนี้ไม่ยิ้มแล้วเหรอพี่ ผม: ดูอารมณ์กูด้วย//ผมเงยหน้ามองมันไอ้น้องเวร เต้: โห่ ผมแค่ล้อเล่นเอง ผม: กูเพื่อนเล่นมึงหรือไง ผมนอนเล่นเกมส์อยู่พักนึง ในเกมส์ดันมีเสียงจากคนในทีมคุยกันเจื้อยแจ้วน่ารำคาญจริงๆ ช: พรุ่งนี้เอาขนมปังรวมส่งร้านแม่พี่ด้วยนะหวาย ญ: ได้ค่ะหนูบอกพ่อไว้แล้ว ช: โอเวียร์หลับแล้วเหรอ ญ: ยังเลยค่ะ เล่นอยู่กับพิมในห้อง เฮ้ยยย ชัดเลยเสียงก็ใช่ แถมมีเพื่อนชื่อพิมอีก ผม: แครกๆๆ //ผมแกล้งไอ แต่ทั้งคู่ก็ยังคุยกันต่อไม่สนใจผม ผม:แครกๆๆ ญ: เอาที่ตรวจatkมั้ยคะถ้าจะไอขนาดนี้ ผม: เอามาส่งมั้ยล่ะ //ผมตอบกลับ และทุกอย่างก็เงียบไปเลย เธอปิดไมค์ปิดลำโพงไปแล้ว ผมสมัครเฟซสำรองไปส่องเฟซเธอ ทำเอาผมสำลักน้ำเกือบตายยัยนี่ร้ายไม่เบา "หงุดหงิดอยากเผาร้านเหล้า" ผม: แม่งโกรธกูจริงๆ แหละ เลื่อนเฟซบุ๊กไปเรื่อยๆ ดูรูปเธองานที่บ้านเธอ จนรู้ว่าเธอทำธุรกิจโรงงานเบเกอรี่ ผมลองทักแชตไปสั่งขนมและเธอก็ตอบทันที ผม: สั่งขนมครับ ราคาเท่าไหร่บ้างครับ หวาย: สวัสดีค่ะ คุณพี่สนใจขนมอะไรคะ//เธอส่งรายการขนมมา ผมสั่งไปเยอะมากจนเธอตกใจ หวาย: เออพี่เอาไปเลี้ยงโรงทานเหรอคะ ผม: ใช่ครับ//ถามจริงแค่เจอพระธุดงค์กูยังเบรินยางใส่เลย หวาย: ถ้าพี่เอาไปเลี้ยงโรงทานหนูจะแถมไปให้ค่ะ ขอทำบุญด้วย :) ผม: ครับๆ รวมยอดให้ผมหน่อยนะครับผมจะโอนเงินให้ หลังจากเธอส่งเลขบัญชีมาผมจึงโอนเงินให้เธอพร้อมชื่อ-ที่อยู่ คืนนั้นผมนอนหลับฝันดีเลยล่ะ เธอน่ารักจริงๆ :) //หวาย// สุดท้ายพ่อก็มาดูที่เปิดร้านกาแฟ แกอยากมีคาเฟ่และที่นี่พนักงานนิคมอุตสาหกรรมมันเยอะมาก แกบอกมองอนาคตไว้แล้ว มันต้องดี แต่น้าค้านพ่อก็ไม่กล้าขัด (มั้งนะ) หวาย: พ่อน่าจะเก็บเงินไว้นะ เกิดเจอวิกฤตเศรษฐกิจแย่อีก พ่อ: ไม่!!! //พ่อฉันกอดกระเป๋าเงินไว้แน่น น้านี: ดูสิทำตัวเป็นเด็กไปได้ เราขับรถมาจนถึงระยองแต่พ่อไม่อยากไปรบกวนบ้านเมย์เราเลยหาที่พักโรงแรมแถวๆทะเล เพราะโอเวียร์เปิดรูปตอนถ่ายไว้ครั้งก่อนให้ดู แกเลยอยากมาบ้าง หวาย: วันนี้กินอาหารทะเลกันมั้ยคะ น้านี: เอาสิน้าไม่ได้กินมานานแล้ว พ่อ: ดีๆๆ พ่อเอาด้วย โอเวียร์กินมั้ยลูก โอเวียร์: จินจ้าาา หวาย: เมื่อไหร่จะพูดชัดเนี่ย น้านีถ่ายรูปให้เราสวยมากๆ เราใส่ชุดเดรสสีขาว นั่งโพสต์ท่ากับโอเวียร์ ลงเฟซปุ๊ปคอมเมนต์กระหน่ำเลย เมย์: งอนอ่ะ ทำไมไม่มาหากู พิม: มึงสวยอ่ะ นิค: ว๊าวววววว แสง: พี่เตอร์ถามหาอยู่อ่ะ! และทุกเมนต์ก็ไปตอบเมนต์ของแสงรัวๆๆๆๆๆ //เตอร์// ผมเข้าเฟซสำรองไปส่องถึงกับงงเลย เธอมาที่นี่เหรอ แล้วไอ้เหี้ยแสงมึงไปคอมเมนต์ทำเหี้ยอะไรวะ!!! ผมขับรถมาตามที่เธอเช็กอิน เดินอยู่ริมทะเลก็ไม่เจอสักที "โอเวียร์พึ่งกินข้าวอิ่มอย่างวิ่งสิลูก" "โอ๊ย แงงงง " ผม: เฮ้ยหนูเจ็บไหม! เด็กตัวเล็กวิ่งสะดุดขวดน้ำก่อนล้มหน้าทิ่มผมที่อยู่ใกล้สุดจึงรีบไปอุ้มแล้วปัดทรายออกจากหน้าให้เธอ ผม: ไม่ร้องนะครับ "โอเวียร์แม่บอกแล้วว่าอย่างวิ่ง ดูสิเปื้อนหมดเลย" ผมหันไปมองเสียด้วยความตกใจ เป็นเธอจริงๆครับ เธอคนนั้นที่ผมตามหา หัวใจผมเต้นตึกๆ หูอื้อไปหมดวันนี้เธอสวยจัง หวาย: พี่เตอร์.... เตอร์: พี่ปัดทรายออกแล้วล่ะแต่คงเจ็บหน้าทิ่มไปเต็มๆเลย หวาย: ขอบคุณค่ะ มาโอเวียร์มาหาแม่ เธอรับลูกไปก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ ที่โต๊ะมีผู้ใหญ่อยู่2คนกำลังทานข้าวกันอยู่ ผมหันไปเห็นของเล่นน่าจะเป็นของลูกเธอจึงหยิบแล้วเอาไปคืนที่โต๊ะ ผม: เอ่อ....ผมเห็นตกอยู่ใช่ของลูกเรามั้ย "เอ้าไปทำตกตรงไหนล่ะเนี้ยพึ่งจะซื้อหยกๆ" หวาย: ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่ช่วยโอเวียร์ไว้ ผม: ไม่เป็นไรครับ ขนมอร่อยมากเลยนะเด็กๆชอบ " อ้าวรู้จักพวกเราเหรอถึงได้รู้ว่าเราทำขนม" หวาย: นั่นสิ พี่เคยสั่งกินหรือคะ? //เธอทำท่าเหมือนจะนึกออก ผม: พี่เองที่สั่ง พอดีวันเกิดน้องชายพี่น่ะเลยสั่งไปเลี้ยงเด็กๆ "อ่อคนที่สั่งเยอะๆใช่มั้ย มาๆเจอตัวแล้วกินอะไรหรือยังมานั่งด้วยกันเลยมา" หวาย: พ่อ...เกรงใจเค้า เค้านัดใครไว้หรือเปล่า ผม: เปล่าพี่ตั้งใจมากินข้าว แต่โต๊ะที่ร้านน่าจะเต็มหมดแล้ว หวาย: ก็ไปร้านอื่นสิคะ น้านี: ยัยหวาย!! พ่อ: เรานี่ยังไง มาๆพ่อหนุ่มมานั่งนี่มา ผม: ขอบคุณครับ//ผมนั่งแล้วหันไปยักคิ้วให้เธออย่างผู้ชนะคิดจะหนีผมเหรอ หึ! หวาย: น่าเบื่อ! พ่อ: พ่อหนุ่มสั่งเลยเดี๋ยวลุงเลี้ยงเอง ผม: ไม่เป็นไรครับผมทานอะไรก็ได้ "ปี้ๆๆๆ เย่นย้ามมมม"(พี่ๆๆๆ เล่นน้ำ) ผม:ฮะ น้านี: เค้าชวนเล่นน้ำจ้ะ ผม: มันเย็นแล้วนะครับ เล่นน้ำตอนนี้จะไม่สบายนะ อยากโดนคุณหมอฉีดยาเหรอ "เจ็บๆๆๆๆ" เด็กน้องมุ่นหน้าซบที่พุงหวาย ผมไม่กล้าแสดงตัวอะไรมากเลยครับ เกรงใจพ่อกับน้า แต่เธอก็ยังนิ่งๆ ไม่สบตา ไม่คุยกับผม แต่ผมคิดว่าไม่ใช่ปัญหาครับดูแล้วเข้าทางผู้ใหญ่น่าจะดีที่สุด เฮ้ยย สรุปผมชอบเธอเหรอเนี่ย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more