Ozan, yetişemeden önce kız kardeşi Meliha, Katre’nin önüne dikilip babasıyla arasına set çekmişti.
Etidal’in ya da diğerlerinin ne dediğini duyamasa da kız kardeşinin adama cevap bile vermeden boş boş bakarak dikildiğini görebiliyordu.
Kızların yanına ulaştıklarında anında kız kardeşinin kolunu tutup ardına doğru itti.
Etidal, Ozan’a rahat bir tavırla bakıp “Damat… Sinirim, kızgınlığım geçti. Kızımı telli duvaklı görünce her baba gibi benim de yüreğim yumuşadı. Ona kötülük yapmaya gelmedim.” dedi. Kelime onun dudaklarında çok fazla sırıtıyordu.
“Herkes duysun, kızım Katre’yi sözümü çiğneyip beni rezil etmesine rağmen affettim. Bundan sonra Avanlarla aramızda bir düşmanlık yoktur. Ozan Avan damadımdır. Hatta bu saatten sonra evladımdır, 4. oğlumdur. Gençler, yaptılar bir hata, biz büy
