เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

1672 Words
“ทำไมหายออกไปนานจัง...หรือว่าเกิดอะไรขึ้น...” คิรินที่เริ่มกระวนกระวายใจเมื่อเมฆาไม่เดินกลับมาสักที เธอชะเง้อมองหาเขาแต่กลับไม่มีวี่แววเลยลุกเดินตามออกไป “มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าคะ?” พนักงานเดินเข้ามาถามเมื่อเห็นว่าคิรินเหมือนกำลังมองหาใครอยู่ “เธอเห็นลูกค้าผู้ชายหล่อๆตัวสูงๆไหม ฉันว่าเขาเดินออกมาทางนี้...” “อืม...ไม่เห็นมีนะคะ อ้อ เห็นมีรถคันหนึ่งพึ่งขับออกไป อาจจะใช่นะคะ” “ห๊ะ!? บ้าจริง!!!” พอได้ยินแบบนั้นคิรินก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรออกไปหาเมฆาแต่กลับพบว่าเขาไม่ได้เปิดเครื่องเอาไว้ “โอ๊ย!!! ไปไหนทำไมไม่บอกเนี่ย!! นี่วันเกิดฉันนะ!!” หญิงสาวแสนสวยที่คิดว่าวันนี้อาจถูกเผด็จศึกเพราะเป็นวันสำคัญของเธอกลับต้องผิดหวังเมื่อคู่หมั้นที่หมั้นกันมาแล้วร่วม 3 ปีไม่เคยพูดถึงค่ำคืนอันแสนหวานเลยสักครั้ง “อยู่ไหน! เดี๋ยวไปหา!” คิรินตัดสินใจโทรไปหาเพื่อนหนุ่มคนสนิทของเธอแทน เพราะคงเดินเข้าไปนั่งทานคนเดียวต่อไม่ได้แล้ว ก่อนจะเดินเข้าไปจ่ายเงินนั่นยิ่งทำให้เธอหงุดหงิดเข้าไปอีก และไม่นานเธอก็มาถึงผับหรูที่เพื่อนๆของเธอรอกันอยู่ก่อนหน้าแล้ว “มาแล้วๆๆๆ เจ้าของวันเกิด วู้วๆๆๆๆๆๆ” “หลบไปเลย คนยิ่งหงุดหงิดอยู่” คิรินเดินหน้างอเข้ามาพร้อมชักสีหน้าใส่เพื่อนๆของเธอก่อนจะเดินมานั่งลงพร้อมสั่งเครื่องดื่มชุดใหญ่มาเพิ่มอีก เมื่อยังไงวันนี้ก็วันเกิดของเธอ เธอขอปลดปล่อยให้สุดๆไปเลยสักวัน “เป็นไร ทำไมหน้างอแบบนั้นล่ะ?” วีระ เพื่อนชายคนสนิทของคิรินเดินเข้ามานั่งลงข้างๆเธอแล้วถามขึ้น “ก็เมฆาน่ะสิ! อยู่ดีๆก็หายหัวไปปล่อยให้ฉันนั่งรออยู่ที่โต๊ะคนเดียว! ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห” คิรินระบายออกมาเมื่อมีแค่วีระเท่านั้นที่เธอสามารถระบายเรื่องราวต่างๆด้วยได้ ส่วนวีระที่พอได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกเซ็งทันทีเมื่อคนที่ทำให้คิรินเป็นอย่างนี้ได้นั้นไม่ใช่เขาแต่เป็นคนอื่น “ก็เลิกไปเลยสิหมอนั่นน่ะดูไม่สนใจเธอด้วยซ้ำ” “พูดอะไร! จะเลิกได้ไงเขาเป็นคู่หมั้นฉันนะ” “หมั้นก็เลิกได้ ยังไม่ได้แต่งสักหน่อย” “นี่วี! นายจะมากวนประสาทฉันอีกคนใช่ไหม?” “เปล่า...นี่ดื่มๆเข้าไป วันนี้วันเกิดเธอควรมีความสุขสิ” วีระรีบยื่นแก้วเหล้าไปให้คิริน เขาเองก็ไม่อยากทำให้เธอไม่พอใจแต่ก็อดไม่ได้เมื่อเขาทั้งคอยดูแลและคอยเป็นห่วงช่วยเหลือสารพัดแต่คิรินกลับไม่เคยมองเห็นเขาอยู่ในสายตาเลยสักครั้ง ทั้งๆที่เขาก็แสดงออกมาชัดเจนว่าเขาคิดกับเธอมากกว่าเพื่อน “เฮ้ยๆๆๆๆ ดูซิว่าใครกำลังเดินเข้ามา” และเสียงพวกเพื่อนชายที่นั่งดื่มอยู่ด้วยกันก็ดังขึ้น เมื่อสาวสวยในชุดสีแดงกำลังเดินเข้ามาในผับ ซึ่งตอนนี้เธอกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนเมื่อนางแบบสาวแสนสวยและกำลังมาแรงสุดๆอย่างเดียร์น่าเดินเข้ามา “เดียร์น่านี่หว่า ไม่นึกว่าจะได้เจอตัวจริง สวยจริงเว้ยยยย” “นั่นดิ ลองจีบไหม ใครจีบติดดื่มฟรีปีนึง” “เอาดิๆๆๆ” “แต่เห็นว่านางหยิ่งอยู่นะ” “จริง ฉันก็ได้ยินมาว่าหยิ่งสะบัดเลย” สาวๆที่ฟังอยู่รีบพากันพูดเสริมเมื่อต่างก็อิจฉาความสวยความฮอตแถมเซ็กซี่ของนางแบบสาว ส่วนหนุ่มๆก็ไม่ได้สนใจเมื่อมันเป็นปกติอยู่แล้วที่พวกเขาจะสนใจเธอ “ยัยนั่นนี่!...” คิรินี่เห็นเดียร์น่าถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจ เมื่อจำได้ว่าเดียร์น่าเป็นคนที่ล่มดินเนอร์ในวันนี้ของเธอ “รู้จักเหรอ ปกติเธอไม่สนใจคนอื่นนี่” วีระถามขึ้นพร้อมกับหันไปมองเดียร์น่าที่เดินเข้าไปในโซนวีไอพีที่มีคนกลุ่มหนึ่งนั่งดื่มอยู่ก่อน เขามองร่างบางที่ก้าวเดินอย่างเย้ายวนใจทำเอาหัวใจของเขากระตุกอย่างห้ามไม่ได้ “นายก็สนใจล่ะสิ หึ! พวกผู้ชาย...” คิรินพูดขึ้นเมื่อแค่มองเธอก็รู้แล้วว่าวีระเองก็สนใจเดียร์น่าไม่ต่างจากคนอื่นๆ ส่วนทางด้านเดียร์น่า หลังจากสงบสติอารมณ์ได้เธอก็มาหาผู้จัดการของเธอที่ผับ เพราะอันที่จริงวันนี้เธอมีนัดคุยเรื่องการจ้างงานพรีเซนเตอร์จากบริษัทใหญ่ซึ่งผู้จัดการของเธอก็นัดให้เธอมาเจอที่นี่ “น้องเดียร์น่า! มาได้เวลาพอดีเลย มานี่เร็วๆเข้า” เสียงอันแสบหูของ ปันปัน ผู้จัดการสาวประเภทสองของเดียร์น่าดังขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งเข้ามาหานางแบบสาวเมื่อวันนี้เป็นการเจรจาเพื่อให้ได้งานใหญ่ถึงยอมรับนัดให้มาเจอกันที่ผับนี้ “ทำไมต้องนัดมาคุยที่นี่ด้วยคะ ปกติก็แค่รับงานผ่านพี่ปันปันก็จบแล้วนี่” เดียร์น่าถามขึ้นอย่างอารมณ์ไม่ดี เพราะวันนี้เธอเจอเรื่องแย่ๆมา “โธ่ ก็งานนี้กระเป๋าหนักมากๆๆนะสิคะ คุยแค่ไม่นานก็กลับแล้ว” ปันปันบอกออกมาพร้อมกับรีบดันร่างบางของเดียร์น่าเข้าไปในห้องวีไอพีที่ตอนนี้มีพวกชายรุ่นใหญ่กำลังพูดคุยหัวเราะสนุกสนานอยู่ “เดียร์น่า! เสี่ยไม่นึกว่าจะมาจริงๆ มาๆๆๆ นั่งนี่เลยๆๆๆ” เสี่ยนนทชัย หรือ เสี่ยนนท์ เจ้าพ่อบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับประเทศที่มีธุรกิจเงินกู้นอกระบบเป็นธุรกิจหนุนหลังรีบกวักมือเรียกให้เดียร์น่าเข้าไปหา ทำเอาเดียร์น่าได้แต่ยืนนิ่งมองไปที่ปันปันอย่างมีคำถาม “ไปสิคะน้องเดียร์น่า แค่นั่งข้างๆไม่มีอะไรหรอกค่ะ” ปันปันรีบดันร่างบางของเดียร์น่าให้ไปนั่งข้างเสี่ยนนทชัย ซึ่งเดียร์น่าที่อยากปฏิเสธแต่กลับต้องนั่งลงตามแรงดันของผู้จัดการส่วนตัว “เอานี่ๆๆๆ เสี่ยสั่งมาเพื่อหนูเดียร์น่าโดยเฉพาะเลยนะ” เครื่องดื่มสีสวยถูกยื่นให้กับเดียร์น่าที่รับมาอย่างมึนงง ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ไหนว่ามาคุยธุรกิจแต่นี่เหมือนมาเที่ยวเอนเตอร์เทนพวกเสี่ยๆมากกว่า ส่วนปันปันก็พยายามฉีกยิ้มเพราะถ้างานนี้เสี่ยนนทชัยยอมเซ็นสัญญานั่นหมายถึงเงินก้อนใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยได้มาจะถูกโอนเข้าบัญชีบริษัทซึ่งจะทำให้มีกำไรมากมายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “พรุ่งนี้เอาสัญญามาให้เสี่ยเซ็นได้เลยปันปัน” เสี่ยนนทชัยที่เห็นว่าปันปันสามารถทำให้เดียร์น่ามานั่งเอนเตอร์เทนเขาได้แบบนี้เลยตอบตกลงจ้างงานทันทีพร้อมกับยกแขนขึ้นโอบกอดไปที่ร่างบางของเดียร์น่าหลังจากเห็นว่าเธอยกแก้วเครื่องดื่มที่เขาจัดไว้ให้พิเศษนั้นเรียบร้อยแล้ว พรึ่บ!! “เสี่ยทำอะไรน่ะ!” เดียร์น่าถึงกับลุกขึ้นทันทีที่ถูกแตะต้องตัว สองตากลมโตบ่งบอกว่ากำลังไม่พอใจที่ถูกจาบจ้วงแบบนี้ “อะไรกัน แค่โอบนิดโอบหน่อยจะเป็นไรไป” เสี่ยนนทชัยบอกขึ้นพร้อมกับมองไปที่ปันปันอย่างมีคำถาม เมื่อใครๆต่างก็รู้ว่าที่ต้องมาที่นี่วันนี้ก็เพราะสาเหตุอะไร “เอ่อ น้องเดียร์น่าคะ แค่นิดหน่อยอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะคะ” “พี่ปันปัน!!” เดียร์น่าถึงกับไม่อยากเชื่อว่าปันปันจะพูดแบบนี้ออกมา เธอมองไปที่ผู้จัดการอย่างผิดหวัง ก่อนจะเดินหนีออกจากห้องวีไอพีทันทีจนปันปันรีบวิ่งตาม “หึ! ทำเป็นเล่นตัว ลองไม่มีงานเดี๋ยวก็คลานกลับมาเอง” เสี่ยนนทชัยพูดขึ้นพร้อมกับหันไปยิ้มกับพวกที่เหลืออยู่ในห้องแล้วสนุกสนานกันต่อ เมื่อเขาเองก็ค่อนข้างมีอิทธิพลในแวดวงบันเทิง แค่ตัดอนาคตของผู้หญิงคนเดียวมันง่ายยิ่งกว่าปลอกกล้วยเข้าปากเขาอยู่แล้ว หมับ!! “เดี๋ยวสิคะน้องเดียร์น่า ช่วยพี่สักครั้งเถอะนะ แค่นั่งดื่มเอง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นนะคะ” ปันปันเดินตามมาจนทัน ก่อนจะคว้าแขนของเดียร์น่าเอาไว้แล้วเอ่ยขอร้อง ส่วนเดียร์น่าทั้งโกรธทั้งเสียใจและเสียศักดิ์ศรีกับสิ่งที่เกิดขึ้นหันมามองปันปันอย่างผิดหวังเมื่อเธอเคยเคารพปันปันแต่คงไม่ใช่อีกแล้ว เธอสะบัดมือปันปันออกอย่างไม่ใยดี “นั่งเหรอ? เหอะ! พี่คิดว่าเดียร์น่าโง่ถึงขนาดไม่รู้เลยเหรอว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น นี่พี่ปันปันคิดได้ยังไงที่ให้เด็กในสังกัดมาถวายตัวเพื่องานแบบนี้ ไร้จรรยาบรรณสิ้นดี!! เดียร์น่าก็นึกว่าพี่จะแตกต่างจากคนอื่น เดียร์น่าขอยกเลิกสัญญาทั้งหมด!!” “เดียร์น่า!!...” พูดจบเดียร์น่าก็สะบัดตัวเดินหนีออกไปทันทีเมื่อร่างกายกำลังผิดปกติและเธอคิดว่าอาจมาจากเครื่องดื่มที่เสี่ยนนทชัยเอาให้ ส่วนปันปันก็ได้แต่มองเดียร์น่าอย่างโกรธเคืองที่กำลังจะทำให้เธอต้องสูญเสียเงินก้อนใหญ่ไปแถมยังต้องมาเสียนางแบบเบอร์หนึ่งแบบเดียร์น่าไปอีก
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD