Adar, kolundan tutup konaktan çıkardığını adamı arabaya bildirirken Afşın delirmiş gibiydi.
“Anam ne dedi Adar? Mete, Bahar’a ne yaptı? Siktir o adam benim kan kardeşimdi.”
“Sakin ol Afşın. Gittiğimiz yerde bolca sinir atarsın ama Bahar’ın yanında bu kadar kötü olman iyi olmadı. Çok korktu. Teyzem de öyle.”
Afşın sinirle solurken gözlerini kapatıp birkaç saniye durdu. Odadaki öfke patlamasındaki Bahar’ın halini düşündü. Anasının sözleri araya sızdı. Yeşillerdeki korku, suçlu olmadığını haykıran hareleri öyle belirgindi ki dişlerini sıktı. Sıkı bir küfür savururken çoktan yola çıkmışlardı.
“Adar, bu işi sen biliyorsun belli ki. Anlat bana.”
Gözlerini yola diken adam burnundan büyük bir soluk alıp “Sizinle bağlantım yoktu bildiğin gibi. Teyzem aradı. Mete denen piçin yaptıklarından
