Sevdiği adamın kucağında daha toparlanmış bir şekilde mezarlığın kapısından geçerken boğazındaki düğüm büyüyor büyüdükçe daha da nefes almayı zorlaştırıyordu. Hep içinde çok büyük bir ukte kalacaktı onu kez görememek. Etrafı yeni yapılmış mezarın yanına geldiğinde babası öleli üç ay olmuştu. Üç aydır yıllardır nefesine sesine muhtaç olduğu sevgisini hissetmek istediği adam tam üç aydır nefes almıyor kalbi atmıyordu. Afşın onu mezarın kıyısına oturttuğunda sağ eli ile mezarın taşına dokundu. Gözlerinden çoktan yaşlar süzülürken iç çekti. Sonra avucunu açıp dua etti. Tek eliyle de olsa duası bittiğinde yüzüne sürüp dudaklarından kaçan hıçkırığa engel olmadı. “Baba. Ben geldim. Gözlerim kapalıyken çekip gitmek sana yakışmadı biliyorsun değil mi? Son kez göremediğim için içimdeki yaranın