Ceylan, kahvesi bittiğinde usulca fincanı sehpanın kenarına koydu. Adar'ın bakmadığına emin olduğunda bakışlarını ona çevirdi. İlk karşılaşmalarında birçok şeyi fark etmişti ama şimdi ensesinden boynuna uzanan incecik beyaz çizgiyi görebiliyordu. Bir de dövme vardı ama neye benziyor ya da anlamı ne belli değildi.
Adar, üzerindeki gözlerin farkındaydı. Teni bunu belli edercesine inceden karıncalanıyordu. O sırada kapı açıldı ve içeri kızlardan biri girip “Gelin ağam uygunmuş doktor hanım sizi bekliyor” dedi. Bakışlarını adamdan koparan genç kız “Teşekkür ederim kahve için elinize sağlık” diyerek ayaklandı. Ortam da değişik ve garip bir etkileşim ve enerji vardı. Ceylan bunu iliklerine kadar hissediyordu.
Odadan çıkıp merdivenlere yöneldiğinde kaşları düşüncelerinden dolayı kalkıyor in
