ตอนที่ 3
1641 Words
บ้านกุลพิทักษ์โรจน์
"คุณแม่ครับ พาธีมไปเล่นกับน้องที่บ้านหน้าปากซอยได้มั๊ยครับ น้องน่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย"
"น้องไหนครับ แล้วธีมไปรู้จักได้ยังไงเอ่ย"
"เมื่อสองวันก่อนธีมเห็นน้องวีด้ากับนินายืนรอข้ามถนนในซอย ก็เลยให้ลุงพรถาม น้องบอกจะไปเซเว่นหน้าหมู่บ้าน ธีมกับพี่ธามก็เลยให้น้องติดรถไปหน้าหมู่บ้านด้วยครับ"
"แหม ลูกแม่นี่เห็นสาวไม่ได้เลยน๊าาาา เอาเป็นว่าช่วงบ่ายแม่จะพาไปแล้วกันนะ พี่ธามจะได้ด้วยกันมั๊ยครับ" คุณวิสาตอบรับลูกชายคนเล็กเสร็จ ก็หันไปถามลูกชายคนโต
"ไปก็ได้ครับ"
บ้านรัตนอมรวรรณ
คุณวิสาผู้เป็นมารดาของเด็กชายทั้งสองขับรถมาจอดที่หน้าบ้านรัตนอมรวรรณในช่วงบ่ายตามที่ได้ตกลงกับลูกชายไว้
"ไปครับสองหนุ่ม เรามาถึงบ้านสาวน้อยของหนูแล้ว"
เธอเดินไปกดกริ่งหน้าบ้านตามด้วยเด็กชายทั้งสองยืนอยู่ข้าง ๆ สักครู่ก็มีลุงคนหนึ่งวิ่งออก
"มาหาใครครับ" ลุงชม คนสวนประจำบ้านสอบถามทั้งสามคน
"ผมมาหาน้องวีด้า กับนินาครับ บ้านผมอยู่ในซอย เคยบอกน้องไว้ว่าจะมาเล่นด้วยครับ" ธีรมารีบตอบกลับ
"งั้นเชิญเข้าข้างในก่อนครับ คุณผู้หญิงกับคุณหนูอยู่ในบ้านครับ"
"คุณผู้หญิง มีคนมาขอพบครับ เขาบอกว่าบ้านอยู่ในซอยนี้ จะมาหาคุณหนูทั้งสองครับ" ลุงชมเดินเข้ามาบอกกับเจ้าของบ้าน
"แล้วตอนนี้อยู่ไหนกันจ๊ะ หาน้ำท่าไปรับรองแขกรึยัง"
"ผมบอกให้ยัยนิดเอาน้ำไปเสิร์ฟแล้วครับ ตอนนี้ให้นั่งรออยู่ในศาลาที่สวนหน้าบ้าน"
"นินา วีด้า หนูรู้จักรึเปล่าคะ" คุณศรีฟ้าหันไปถามลูกสาวคนเล็กที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
"นินาว่าน่าจะเป็นพี่ธามกับพี่ธีม ที่นินาเคยเล่าให้คุณแม่ฟังไงคะ ว่าพี่ชายใจดีให้นั่งรถไปลงที่หน้าหมู่บ้านค่ะ"
"อ่อ งั้นเราไปพบแขกกันหน่อยแล้วกัน"
เมื่อทั้งสามเดินออกมาถึงศาลาในสวนก็พบกับแขกสามคน
"สวัสดีค่ะ" คุณศรีฟ้าเป็นผู้เอ่ยทักแขกผู้มาเยือนก่อน
"สวัสดีค่ะ ดิฉันสานะคะ บ้านอยู่ท้ายซอยนี้ แล้วก็นี่ลูกชายคนโตชื่อ ธาม และก็คนเล็กชื่อ ธีม พวกเราเพิ่งย้ายมาได้เดือนกว่า ยังไม่มีเพื่อนบ้านเลย"
"สวัสดีครับคุณน้า" เด็กชายทั้งสองกล่าวทักทายเจ้าของบ้านพร้อมกัน
"ค่ะ ดิฉันฟ้า เป็นแม่ของวีด้า แล้วก็นินา ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เห็นนินาเล่าถึงพี่ชายใจดีที่พาไปส่งซื้อขนมหน้าหมู่บ้านอยู่ ยังนินาก็บ่นว่าพี่ชายบอกจะมาเล่นด้วย ไม่เห็นมาสักที"
"สวัสดีค่ะคุณน้า" เด็กหญิงกล่าวพร้อมกัน
"ไง ตาธีม บอกว่าให้พามาเล่นกับน้อง ไม่เห็นคุยกับน้องเลย"
"ไฮ! วีด้า นินา" ธีมกล่าวพร้อมกับยกมือทักทายเด็กหญิงทั้งสอง
"วีด้า นินา พาพี่ ๆ เข้าไปเล่นในบ้านกันเถอะลูก เดี๋ยวแม่ขอคุยกับคุณน้าก่อนนะคะ แล้วหนูบอกป้านิดให้จัดของว่างเผื่อพี่ ๆ ด้วยนะจ๊ะ"
เมื่อเด็ก ๆ เดินกันเข้าไปเล่นของเล่นในบ้าน คุณแม่ทั้งสองก็สนทนากันอย่างถูกคอ เวลาผ่านไปสักครึ่งชั่วโมง คุณวิสาก็ขอตัวไปทำธุระ
"ถ้ายังไงวันนี้ พี่ขอไปทำธุระสัก 2 ชั่วโมงนะคะ เดี๋ยวช่วงเย็น ๆ จะกลับเข้ามารับเจ้า 2 คนนั่น คงไม่รบกวนน้องฟ้ามาเกินไปใช่ไหมคะ"
"ไม่เลยค่ะ 2 สาวจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย"
"ขอบคุณมากเลยค่ะ"
เวลา 5 โมงเย็น คุณวิสาก็กลับเข้ามารับเด็ก ๆ กลับบ้าน
"เป็นยังไงบ้าง เล่นกับน้องสนุกไหมครับ"
"สนุกมากครับ น้องน่ารักมากเลย คุณแม่พาผมมาเล่นกับน้องอีกได้ไหมครับ" ธีรมาตอบกลับคุณวิสาทันที
"แล้วธามเป็นยังไงบ้าง ไม่เห็นจะเล่าให้แม่ฟังบ้างเลย"
"ก็ดีครับ" ฤทธิธาตอบกลับสั้น ๆ ตามบุคลิกที่เป็นคนพูดน้อย
"ว่าแต่สัปดาห์หน้าจะเปิดเทอมแล้ว เราสองคนย้ายโรงเรียนด้วย เตรียมตัวพร้อมรึยัง"
"ยังเลยครับ ธีมก็ลืมถามน้องไปว่าน้องเรียนที่ไหน เผื่อเรียนที่เดียวกันจะได้มีเพื่อน"
อีก 2 วันถัดมา คุณวิสาก็ทนรบเร้าจากธีรมาให้พามาเล่นบ้านคุณศรีฟ้าอีกไม่ได้ จึงได้พา 2 หนุ่มไปหาสาวข้างบ้านตั้งแต่หลังอาหารเช้า
"สวัสดีค่ะน้องฟ้า วันนี้มารบกวนแต่เช้าเลย เจ้าธีมเขาอยากจะมาเล่นกับน้อง แล้วก็เอาขนมมาทานกับน้องเยอะเลย" คุณวิสาส่งถุงขนมให้กับป้านิด
"สวัสดีค่ะครับคุณน้าฟ้า หวัดดีน้องวีด้า นินาด้วย" ธีรมาเอ่ยทักทายเจ้าบ้านด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"คุณแม่ครับ ธีมขอไปเล่นกับน้องก่อนนะครับ คุณแม่มารับเย็น ๆ เลยนะครับ ไปพี่ธามไปเล่นกัน"
"ดูเจ้าลูกคนนี้สิ เซี้ยวจริง ๆ เลย ถ้ายังไงพี่ฝากเด็ก ๆ ด้วยนะ วันนี้ต้องเข้าออฟฟิศไปเคลียร์งาน เสร็จแล้วจะรีบมานะจ๊ะ" คุณวิสาเอ่ยกับคุณศรีฟ้า พร้อมส่ายศรีษะเบา ๆ
"วีด้าครับ สัปดาห์หน้าพี่จะเปิดเทอมแล้ว น้องเรียนโรงเรียนอะไรกันครับ" ธีรมาเอ่ยถามวิรดา
"เราเรียนโรงเรียนนานาชาติชาลอต อยู่ห่างจากบ้านเราไปไม่ไกลค่ะ"
"ว้าว ดีจังเราเรียนที่เดียวกันเลย พี่กับพี่ธามเพิ่งย้ายไปโรงเรียนนี้ ยังไม่มีเพื่อน คงต้องให้วีด้าแนะนำให้พี่ด้วยนะ"
"ยินดีค่ะพี่ธีม พี่ธาม" เด็กหญิงหันไปยิ้มน้อย ๆ ให้กับฤทธิธา
เมื่อคุณวิสาเสร็จงานแล้วก็กลับมารับเด็ก ๆ ในเวลา 4 โมงเย็น
"คุณแม่ครับ วันนี้ธีมถามน้องแล้วครับ น้องเรียนโรงเรียนเดียวกับธีมและพี่ธามด้วย" ธีรมารีบวิ่งหน้าตื่นมารายงานคุณแม่
"แหม ลูกแม่ อะไรจะตื่นเต้นขนาดนั้น"
"ก็ดีใจนี่ครับ จะได้มีเจ้าถิ่นคอยแนะนำที่โรงเรียน เอ่อ คุณแม่ครับ ตอนเข้าไปโรงเรียนเราให้ลุงพรแวะรับน้องไปโรงเรียนพร้อมกันได้ไหมครับ ยังไงก็เรียนที่เดียวกัน"
"น้องฟ้าว่ายังไงดีคะ พี่ว่าตามที่ธีมบอกก็ดีเหมือนกันนะคะ เด็ก ๆ จะได้มีเพื่อนคุยด้วย ลำพังธีมกับธามก็คุยกันแทบนับประโยคได้"
"เกรงใจจังค่ะ ที่จะต้องให้รถบ้านพี่ไปรับส่งทุกวัน"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก พี่ก็เอาเจ้าสองหน่อนี้มาฝากฟ้าดูแลบ่อย ๆ"
"เดี๋ยวยังไงฟ้าขอปรึกษากับคุณวิชาญก่อนนะคะ"
เช้าวันเปิดเทอม เวลา 7.30 น. ก็มาจอดรอรับสาวน้อยทั้งสอง
"ยัยน้องเสร็จรึยัง รถบ้านพี่ธีมมารอแล้วนะ" พี่สาวเร่งน้องสาวที่ตื่นสาย เลยทำให้ต้องรับประทานอาหารเช้าอย่างเร่งรีบ
"เสร็จแล้ว ไปกันได้เลยค่ะ" นินาพูดพร้อมกับเคี้ยวข้าวต้มคำสุดท้ายไว้ในปาก โดยยังไม่ได้ดื่มน้ำตามก็รีบถือกระเป๋าวิ่งออกไปขึ้นรถ
"สวัสดีค่ะ พี่ธีม พี่ธาม" สองศรีพี่น้องเอ่ยทักทายพี่ชายข้างบ้าน พร้อมกับก้าวขึ้นบนรถด้านหลัง ซึ่งมีพี่ชายคนโตนั่งด้านหน้าข้างคนขับ และพี่ชายคนเล็กนั่งข้างหลังด้วยกัน
"สวัสดีครับ" หนุ่มน้อยก็ตอบกลับพร้อมกันเช่นกัน
"พี่ธาม พี่ธีมรอนานไหมคะ พอดีวันนี้นินาตื่นสายไปนิดนึง เมื่อคืนมัวแต่ตื่นเต้นเลยนอนดึกไปหน่อย" เมื่อขึ้นรถได้ สาวน้อยก็เริ่มคุยจ้อทันที
"ไม่นานหรอก พี่ก็เพิ่งมาถึงนี่แหละ พี่ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน จะได้เจอกับเพื่อนใหม่ โรงเรียนใหม่" น้องชายเป็นผู้ตอบ
ทั้ง 4 คนพูดคุยกันไปเรื่อย ๆ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาทีก็ถึงโรงเรียน เพราะบ้านหมู่บ้านอยู่ห่างจากโรงเรียนเพียง 5 กิโลเมตร แต่วันนี้เปิดเทอมวันแรกเลยรถติดเป็นพิเศษ
"เอ่อ จริงสิ วีด้า กับนินาเรียนชั้นอะไรกัน พี่อยู่เกรดสี่ ส่วนพี่ธามอยู่เกรดเจ็ด"
"นินาอยู่เกรดสองค่ะ พี่วีด้าอยู่เกรดสี่เหมือนพี่ธีมเลย"
"จริงดิ! เรารุ่นเดียวกันเลย พี่ก็นึกว่าพี่แก่กว่า เห็นวีด้าตัวนิดเดียว ยังไงพี่ก็ขอเป็นพี่เหมือนเดิมนะ" ธีรมาเอ่ยด้วยความดีใจที่ได้เรียนชั้นเดียวกันวีรดา และหวังในใจว่าขอให้ได้อยู่ห้องเดียวกัน
"ค่ะ งั้นเราไปดูบอร์ดกันดีกว่าว่าอยู่ห้องไหนกันบ้าง จะได้ไปเก็บของในห้องกัน"
หลังจากดูรายชื่อแล้ว ปรากฎว่าธีรมาได้อยู่ห้องเดียวกับวิรดาตามที่ภาวนาในใจ
"พี่ธามคะ ห้องเรียนพี่ธามอยู่คนละตึกกับพวกเรานะคะ พี่เรียนตึกนี้ค่ะ ส่วนพวกเราเรียนตึกโน้นค่ะ วีด้าขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวกลางวันเจอกันนะคะ" วิรดาเป็นผู้เอ่ยกับฤทธิธา
"ครับ พี่ไปก่อนนะ ตั้งใจเรียนนะทุกคน"
"ปะ เราไปตึกเรียนกัน พี่ดีใจจังได้อยู่ห้องเดียวกับวีด้าด้วย"
"พี่ขา ลืมน้องไปรึเปล่าคะ"
"แหม ใครจะไปลืมน้องสาวคนสวยของพี่ได้ล่ะจ๊ะ" วิรดาพูดพร้อมเอามือลูบผมน้องสาวเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
- Writer
