Aaliyah

Chapter 2

AALIYAH'S POV

"You're so hot Aaliyah! Ahh." Unggol niya sa sarap. Paulit- ulit siya nag labas masok sa akin.

"T-Tama na Xavier, please," patuloy na umaagos ang luha sa aking mga mata.

Bakit grabe maka-panakit sa akin ang mundo?

Bakit sa akin nangyari ito?

Bakit ako pinaparusahan ng ganito?

Hindi naman ako maka-salanang tao, pero bakit ako pinaparusahan ng ganito?

Bakit parati niya akong pinapahirapan sa puder niya?

"Damn you!" he cursed. Ipinikit ko na lang ang aking mga mata dahil ayaw kong tignan kong gaano siya kalupit at karahas.

Mabilis at puno ng diin ang bawat galaw na ibinigay niya sa akin, na wala akong naramdaman na pag- iingat

Hinayaan ko na lamang ang sarili ko na angkinin niya ng paulit-ulit. Ilang beses ko na sinubukan na mag maka-awa at umiyak, pero hindi niya pa din ako pinapakinggan bagkus, pinipilit niya ako sa bagay na ayaw ko.

Sa pag tulo ng luha sa aking mga mata, kasabay ang pag agos ng malapot na likido na nilabas niya sa loob ko.

"Ahh!" Unggol niya at umalis na siya sa ibabaw ko. Isang malamig na titig ang pinukulan niya sa akin.

Niyakap ko ang hubo't-hubad kong katawan at mahinang umiiyak.

Napaka sakit.

Napaka hirap, na araw-araw na ganito na lang ang sarili ko.

Ganito na lang parati ang nang-yayari sa akin.

Paulit-ulit niya akong ginagamit na parausan sa tuwing gusto niya.

Hindi niya man lang pina-pakinggan ang bawat hinaing at pag makakaawa ko sakanya.

Sinisiksik ko ang hubo't-hubad kong katawan sa comforter para maibsan ang lamig na nararamdaman ko, dulot ng lamig na nag mumula sa aircon. Malaya kong pinag mamasdan si Xavier na nag lakad patunggo sa wardrobe para pumili ng damit na maisusuot.

Matangkad siya.

Matipuno at maganda ang kaniyang pangangatawan.

Hindi ko mapigilan masaktan, na pinag mamasdan ko ang lalaking gumahasa sa akin.

Ang lalaking bumaboy sa'kin.

Nag bihis na siya sa harapan ko, at puno ng lamig ang kanyang mga mata. Nang matapos na siyang mag bihis, hawak niya ang lab-coat na ginagamit sa Hospital kong saan siya nag tra-trabaho ngayon.

Dalawang buwan na ang naka- lipas, simula no'ng pag samantalahan niya ako, pero napaka sariwa pa din sa alaala na gusto ko ng kalimutan.

Kahit ilang beses niya na ako ginahasa, hindi ko magawang mag sumbong.

Ilang beses ko na din noon sinubukang tumakas at mag sumbong sa pag mamalupit niya sakin, pero sa kasamaang palad nahuhuli niya ako. Kinukulong niya ako at pinaparusan sa puder niya ng paulit-ulit. Ayaw ko ng alalalahanin pa ang masasakit na aalala na ginagawa niyang pang- mamalupit at pag gagamit niya sa katawan ko.

Nag lakad siya palapit sa akin, sa bawat hakbang na ginawaran niya nag bibigay takot at kaba sa puso ko.

Anong gagawin niya?

Sasaktan niya muli ako?

Aangkinin muli?

Ayaw ko na.

Please tama na.

Ayaw ko na.

Puno ng takot ang aking mga mata ng sandaling iyon sa posible niyang gawin sakin. Nabalot ng pangamba sa aking puso ng tumama ang likod ko sa headboard ng kama, na hudyat na wala na akong takas pa sakaniya.

"A-Anong gagawin mo?" Kinakabahan niyang sambit. Huminto siya sa harapan ko, na panlambutan na ako ng tuhod.

Napa- singhap ako ng marahas nyang hinuli ang aking panga at pinaharap sakaniya. "Wala pa nga akong ginagawa, nanginginig kana sa takot!" Napa pikit na lamang ako, ng nilapit niya bahagya ang mukha sa akin.

Hahalikan niya ba ako?

Please tama na.

Tigilan mo na ito.

Ramdam ko ang mainit niyang hiningga na tumatama sa aking balat, na nag bibigay kilabot sa sarili ko.

Ilang segundo ang hinintay ko, pero wala akong naramdaman na mainit na labi na lumapat sa mga labi ko.

Unti kong minulat ang aking mga mata, at napa- lunok ako ng laway ng makita ko na ilang pulgada na lang ang layo ng labi ni Xavier mula sa akin.

"X-Xavier," tawag ko sa pangalan niya.

"Aalis na ako, ika na ang bahala dito habang wala pa ako."anito. "Alam mo na ang gagawin mo mamaya," sumilay ang nakaka- lokong ngiti sa kaniyang labi at bahagya akong napa pikit ng sinampal niya ako ng mahina sa pisngi na matauhan ako.

Kahit hindi niya sabihin, alam ko na ang ibig niyang sabihin.

Kailangan ko na naman siyang pag bigyan na angkinin ako mamaya muli.

"O-Oo Xavier," nanginig kong saad.

"Good, see you later then!" Tila ba nabunutan ng tinik ang aking dibdib ng tuluyan niya ng binitawan ang aking panga.

Pinag masdan ko na siyang mag lakad palabas ng kanyang silid, at kulang na lang mapa lundag ako ng pabagsak niyang sinarhan ang pintuan.

Nag pakawala na lamang ako, ng malalim na buntong-hiningga habang naka- titig sa pinto na nilabasan niya.

****

Nang masiguro ko na naka alis na nga si Xavier, pilit akong tumayo para mag bihis. Nag lakad na ako papunta sa wardrobe at binuksan iyon para maka pili ng maisusuot. Kinalaunan napili kong suotin ang isang black jeans at plain na white t-shirt. Tinali ko din ang buhok ko ng messy bun, at hindi ko mapigilan ang sarili ko na pag masdan sa salamin.

Mamula at medyo maga ang aking mga mata sa buong araw na pag iyak.

Malaki din ang pinayat ko. Yong makinis at maputi kong balat, napalitan ng pasa at pamumutla.

"Hanggang kaylan ka mag titiis ng ganitong klaseng buhay Aaliyah?" Mapait niyang sambit. "Kaya mo iyan, matatag ka diba? Kaya mo ito," nag simula ng tumubig ang mga mata niya. Ayaw ko ng umiyak.

Ayaw ko ng masaktan.

Pagod na ako.

Inayos ko ang sarili ko, bago ko napag desisyonan na bumaba sa ibaba. Nang maka rating na ako, doon ko nasilayan ang maraming kalat at damit kong saan-saan at sa isang dako, naka tambak ang mga hugasin sa lababo at pinag kainan na nandon pa din sa lamesa.

Nag pakawala ako ng malalim na buntong-hiningga bago ko simulan mag linis. Una kong ginawa ang pag ligpit ng mga kalat at pag vacuum ng dumi sa paligid. Niligpit ko din ang ibang mga nag kalat na damit at dumi at tinapon ang basura, at pagkatapos sinunod ko na ang pag huhugas ng mga hugasin at, ang huli kong ginawa ang pag lalaba ng mga damit at ibang kurtina.

Sa totoo lang, all around ang ginagawa kong pag lilinis sa bahay ni Xavier. Mayron siyang dalawang palapag na bahay, at kompleto sa gamit at kinakailangan. Sa unang palapag, doon mo makikita ang malawak na sala, nandon ang black couch at 42 inches na TV, sa kabilang dako naman naroon ang piano set. Sa kabilang bahagi doon mo makikita ang kusina at malaking dining area na kayang mag okupa ng 12 katao sa upuan. Sa unang palapag nandon, ang banyo na malawak na pwedeng gamitin ng mga bisita at katabi naman 'non ang isang kwarto na para sa mga katulong.

Sa pangalawang palapag naman, masasaksihan mo ang malaki at malawak na hallway, at maraming naka sabit na mga portrait. Mayrong apat na kwarto sa itaas. Una silid ni Xavier, kwarto ko, at kwarto ni Kuya Gabriel, no'ng minsan nandito pa siya at ang pang huling silid, para iyon sa mga guest na gustong mag sleep- over sa bahay niya. Sa pinaka dulong silid nandon ang Opisina at Library, ni Xavier doon siya madalas namamalagi kapag hindi niya tapos ang ginagawa niya sa Hospital, at katabi naman non ang isang pintuan na storage room, na imbakan ng mga hindi na ginagamit na mga gamit. Malaki at malawak ang bahay ni Xavier, napaka ganda at napaka mamahalin ang mga materyales ng pag kakagawa ng kanyang bahay na kompleto na 'yon at halatang bagong model ng design ang kanyang bahay. Sa labas naman masasalubong mo ang magandang harden at magandang landscaping. Sa bandang likuran naman ng bahay niya, nandon ang malaking pool na pwede kang maligo at tumambay.

Wala naman akong ibang aasahan na gumawa no'n dahil kami lang dalawa naka tira ni Xavier, sa isang napaka laking bahay. Hindi na din siya nag tangkang kumuha ng kasambahay o katulong dahil gastos lang daw 'yon.

Sinabi niyang, kaya ko naman daw gawin 'yon lahat ng mga gawain. Kahit tutol ako sa paraang gusto niya, ay malugod ko naman na sinunod 'yon dahil kong totoosin, nakikitira lang naman ako sa bahay niya.

Malaki ang bahay niya at mayroon 'yon ng dalawang palapag. Mayron syang napaka lawak at gandang harden sa labas. Napaka laki at taas din ng bakod na mahihirapan maka pasok ng taong gustong pumasok.

Sa ibaba naman, nandoon ang napaka laking living area, kusina, banyo, at dining area.

Napaka ganda ng interior at exterior ng bahay, at kompleto yon sa gamit.

Ako nga pala si Aaliyah Brows, 17 years old, mayron akong nakakatandang kapatid na si Kuya Gabriel, 28 years old at mag kasing-edad lamang sila ni Xavier.

Matagal na kaming ulila ni Kuya Gabriel. Bata pa lang ako namatay na si Mama sa kadahilanang sakit sa puso. Ang Papa naman namin nag karoon na, ng pangalawang pamilya at wala na kaming komunikasyon sakaniya. Simula no'ng magkaroon ng pangalawang pamilya ang Papa namin, doon pinutol ang ugnayan niya saamin ng Kuya ko, na hindi namin alam kong asan na siya ngayon.

Si Kuya Gabriel, ang nag tayong mga magulang ko. Naranasan na rin namin tumira sa mga kaanak namin pero pinag pasa-pasahan lamang kami dahil ulila kami at hindi rin nila kayang buhayin pa kami.

Doon napag- desisyonan ni Kuya Gabriel na umalis na lang kami sa kaanak namin at nag porsige siya, na pinag sasabay niya ang pag aaral at pag part time job kong saan-saan para may makain at pang bayad sa nirerentahan namin na maliit na bahay. Ilang taon na ganun ang buhay namin ng Kuya ko, na nag palipat-lipat ng tirahan kong saan-saan.

Mayrong matalik na kaibigan si Kuya Gabriel at ang pangalan niya si Xavier Montecillo, hindi ko alam kong papaano sila nag kakilala na dalawa, basta't sa pag- kakaalam ko matalik na magkaibigan ang dalawa. Minsan ko na din nakita no'n si Xavier, ng minsan na din siya dumalaw saamin.

Hanggang isang araw, gumawa ng mabigat na desisyon ang kapatid ko at nag paalam siya sa akin na kailangan niyang umalis at iwan ako para pumunta sa America dahil mayrong magandang oportunidad ang nag hihintay sakanya doon, na kailangan niyang mag- aral at mag trabaho. Rinig kong tinulungan siya ni Xavier sa mga kailangan at iba pa niyang mga gastusin doon sa America.

No'ng narinig ko sa kapatid ko na aalis siya, doon ako nalungkot ng lubusan dahil kami na lang na dalawa ang mag kasama tapos iiwan niya ako. Kinalaunan naintindihan ko naman kong bakit kailangan niyang mag pakalayo, para na din ito sa kinabukasan naming dalawa.

Pinag katiwala ako ng Kuya Gabriel, na iwan sa kaibigan niyang si Xavier dahil alam nitong maalagaan at mababantayan niya ako, at nangako ang kapatid ko na uuwi at kukunin niya ako kapag natapos na ang dalawang taon na kontrata niya don sa America.

Yon na lang ang pinag hahawakan ko.

Ang araw na umuwi at kunin ako ng Kuya Gabriel, para maka takas sa impyerno kong asan ako ngayon.

Nag- pakawala na lamang ako ng malalim na buntong-hiningga at nag lakad papunta sa fridge, pag bukas ko doon tumambad sa akin ang konting laman ng stocks. Kulang na lang mapa tampal siya sa kanyang noo, ng maka limutan ko pala kahapon na bumili ng stocks nila sa pang araw-araw.

Lumabas na siya sa bahay para bumili ng stocks nila, nilakad niya na lang iyon dahil malapit lang naman ang grocery Mart sa bahay nila Xavier. Kong lalakarin mo lang iyon n aabot ka lang ng kinse minutos.

Nang maka rating na ako sa naturang Grocery Mart, napakagat- labi na lang ako ng mapansin kong marami palang tao ang naron dahil Sabado pala. Mahaba-haba din ang pila sa counter at kumuha na ako ng cart para doon ilagay ang mga pinamili ko.

Inuna kong kunin ang unang kinakailangan nila gaya ng cangoods at kong ano-ano pa. Malaki ang espasyo ng Grocery Mart, at kompleto iyon na hindi mo na kailangan na pumunta sa palengkean para bilhin ang ilang mga kailangan mo. Mayron din sila ng mga gulay, prutas frozen goods at isda.

"Aaliyah?" Napa tigil ako sa pag tulak ng cart ng marinig ko ang boses sa aking likuran. "Aaliyah, ikaw ba yan?" Pang- uulit ng tinig muli, pero sa pagkakataong ito, humarap na ako sakaniya para tignan kong sino ito.

Ganun na lang ang gulat na aking naramdaman ng makita ko si Lily, at binigyan niya ako ng matamis na ngiti.

"Oh my god. Ikaw nga iyan Aaliyah!" Naistatwa na lang ako sa aking kinatatayuan ng yakapin niya ako ng sobrang higpit. "Hindi ako makapaniwala, na dito kita makikita Aaliyah," ako na ang unang kumalas ng pag kakayakap naming dalawa.

Hindi ko maiwasan na pag masdan siya ng palihim. Naka suot ito ng violet dress na bagay sakaniya at tinernuhan niya ng magandang shoes.

Ibang- iba at malaki na ang pinag bago niya kumpara noon. Noon napaka nene at walang pakialam niya sa sarili, na wala siyang hilig sa pag po-porma at pag-aayus sa kaniyang sarili, pero ngayon malaki na ang pinag bago niya. Hindi ko aakalain, na one day mag tra-transform siya, ng isang magandang babae. Ang ganda niya at maganda at maputi ang kanyang kutis, mukhang kutis mayaman. Well mayaman naman talaga ang pamilya ni Lily dahil anak siya ng Mayor sa bayan namin.

Matalik kong kaibigan at kaklase si Lily no'ng elementary pa lang kami noon. At sa naging sitwasyon namin ni Kuya, kailangan naming umalis sa nagisnan naming bayan.

"Kamusta kana Aaliyah? Miss na miss na kita, malaki na ang pinag bago mo; na halos hindi na kita makilala kanina," hindi na maalis ang matamis sa labi ni Lily.

"Uhm. Okay naman ako. Ikaw?" Kabado kong sambit.

"Eto okay lang naman ako," aniya niya. "Alam mo, nakakainis ka!" Maktol nito sa akin.

"Oh bakit?" Maang kong tanong at ngumuso lang ito sa akin.

"Basta naiinis ako sa'yo," nag tatampong saad nito, na napa cross-arms ito sa aking harapan. Sa totoo lang miss niya na din ang kaibigan niya, na marami siyang gustong tanungin dito. Matagal na rin simula no'ng huli kaming nag-kita na dalawa. "Hindi na kita ma-contact at matawagan. Hindi mo man lang sinabi sa akin na lumipat na pala kayo ng bahay... Mukha akong timang na pabalik-balik sa inuupahan niyo dati.. Labis akong nalungkot ng malaman kong matagal na pala kayo umalis doon ni Kuya Gabriel,"

Labis akong nalulungkot sa sitwasyon namin na hindi man lang ako nag pag paalam sakanya ng maayos. Biglaan din kasi ang pag lipat namin ni Kuya Gabriel sa bahay nina Xavier. Hindi ko siya matawagan at ma-contact dahil hindi na ako hinahayaan ni Xavier na humawak ng cellphone.

"P-Pasensya kana Lily. Biglaan kasi yong pag lipat namin dahil sa desisyon ni Kuya Gabriel. Hindi rin kita matawagan dahil sira na 'yong phone ko. Pasensya na talaga," pag sisinunggaling ko sakanya. Ayaw kong sabihina binasag na ni Xavier ang phone ko.

"Ano kaba. Okay lang 'yon no?" Biglang lumiwag ang mukha niya, na nawala ang tampo niya sa'kin. "Sino ba kasama mo ngayon? Mag-isa kaba?" Tanong niya sakin at pansin ko ang bahagya nyang pangkilas sa katawan ko. "May sakit ka ba Aaliyah? Namumutla at malaki din ang binagsak ng katawan mo. Okay ka lang talaga?" Ewan ko ba kong bakit ganun na lang ang kaba ko ng sandaling 'yun.

Hindi ako naka ligtas sa mga mata nyang puno ng panggigilatis at pag suri sa itsura at katawan ko.

"H-Hindi, okay lang ako Lily. Paano mo naman nasabi 'yan?" Kinakabahan ako na baka makita niya ang pasa ko sa katawan, na gawa ng pananakit sa'kin ni Xavier.

"Sa tingin ko kasi may sakit ka Aaliyah," sambit niya sakin. Umiwas na ako ng titig sakanya, dahil ayaw ko syang harapin.

"W-Wala Lily, ano ba okay lang talaga ako no?" Nahihirapan kong saad.

Bakit ang hirap?

Bakit ang hirap talaga na mag sinunggaling sa isang taong malapit sa'yo?

"Sigurado ka ba Aaliyah? Baka kasi may nililihim ka saaki-" napatigil siya sa pag sasalita at bigla akong kinabahan nang mapa dako ang kanyang paningin sa aking bandang leeg. "Sandali pasa ba 'yan?" bulalas nyang sagot. Nilamon na ako ng takot sa aking sarili na makita niya na ang bagay na kinakatakutan ko, ang makita ang pasa at lata sa aking katawan.

Mabilis kong tinakpan ng aking damit ang bandang leeg ko, para hindi niya gaanong makita ang pasa at lata doon. "Hindi L-Lily, nag kamali ka ata siguro," nanginig kong sambit.

Tinignan ko si Lily na naka tayo sa harapan ko, at bakas ang katanungan sa kanyang mga mata na tila ba hindi siya kumbinsado sa mga sinabi ko.

"M-Mag papaliwanag ako sa'yo Lily" saad ko. "Uhm. Ano kasi it-" napa tigil ako sa pag sasalita, ng may marahas na kamay na humawak sa aking pulsuhan.

Doon na ako tuluyang manginig sa takot ng mag kasalubong ko ang nakakatakot at puno ng galit ng mga mata.

"X-Xavier?" Yan na lang ang nabigkas ko ng sandaling 'yun. Domoble ang kabog ng aking dibdib na hihimatayin na ako sa takot.

Paano?

Paano nya nalaman kong asan ako?

Maraming katanungan ang gumuhit sa isipan ko no'n, pero nanaig pa din sa aking puso sa posible nyang gawin sakin.

"Uuwi na tayo!" Madiin at puno ng awtoridad nyang asik.

"S-Sandal--" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko, at napa singhap na lamang ako, ng marahas niya akong hinila ng buong pwersa palabas sa Grocery Mart.

Wala akong nagawa kundi mag patanggay sa pag hila sakin ni Xavier.

Naiwan si Lily na naka tayo, at sinusundan kami ng tingin palayo ni Xavier. Hindi man lang ako, maayos na nakapag paalam sakanya bago kami umalis.

"A-Aray, nasasaktan ako Xavier," daing ko sa sakit na patuloy niya pa din akong hinihila. Mangiyak-ngiyak na ako ng sandaling 'yun dahil sa buong higpit ng pag kakahawak niya sa pulsuhan ko.

Sa bawat segundo at minutong lumipas, nararagdagan ang takot at pangamba sa aking dibdib sa posible nyang gawin sa'kin.

Takot na ako.

Takot na ako, na makita kong gaano siya kasama.

Takot na ako na makita siya, kong gaano karahas.

"Pag maka rating tayo sa bahay, malilintikan ka talaga sa'kin!" Puno ng pag babanta nyang asik, at napaka dilim na ang kanyang mukha sa galit.

Nag simula ng uminit ang sulok ng aking mga mata sa takot.