LEVENT’TEN… “Uyudu mu?” diye sordu Levent içeri giren karısına bakıp. “Hım hımmm uyudu. Biraz nazlı dişleri kaşınıyor ya” dedi Melek. Yatak odalarında uzanmış onu bekleyen kocasına doğru yürürken. “Zahide ebem soğuk meyve iyi gelir demişti. Biraz elma kemirdi. Rahatladı çok şükür” dedi kocasının yanına uzanırken. “Çok şükür” dedi Levent kolunu kaldırıp karısını göğsüne çekti. Alnına sıkı sert ve aşk dolu bir öpücük kondurdu. Melek gülmesini tutamayarak söylendi. “Levent Bey hem beni öpüp sarılıyorsun hem de Zahide Rana ile Deniz’in müsaade ettiğinden fazla zaman geçirdin.” Cümle Levent’i de gülümsetti. Çapkın çapkın gülümseyip “Merak etme güzelim ben üçünüze de yeterim” dedi. Yüzüne bakan karısına göz kırpıp bir öpücük daha çaldı. “Çok seviyor seni” dedi Deniz için. “Bende onu çok