SİMYA'DAN...
Simya kendini mutfağa attığında nenesiyle konuşmasına devam ediyordu. Daha doğrusu Zahide Ebe konuşuyor Simya evet ya da hayır ile cevaplıyordu. Sonunda “Neneciğim Hoca çağırıyor” diyerek kapadı telefonu.
Hoşlanmıyordu yalan söylemekten ancak şu an iyi bir seçenek gibi göründü. Zaten elindeki fincanın bir kısmı dökülmüş baş parmağını kızartmıştı. Fincanı tezgâha koydu. Elini suya tuttu. Bir yandan da az önce olanların etkisinden kaçmak için gözlerini kapattı. Görmüş müydü Toprak.
Simya’ nın onu ve şeyini nasıl derler erkekliğini gördüğünü yani. Nefesi hızlandı su akmaya devam ederken mermer tezgâha elindeki telefonu da bıraktı. Bir daha yüzüne nasıl bakacaktı. Belki görmemiştir diye geçirdi içinden. Ancak merdivenleri koşarak indiği için görmemiş ya da duymamış olması olası
