“Is it really comfortable to lean on it?” untag ni Troyce sa akin.
Huh?
Minulat ko ang mata ko. Sumandal lang naman ako at pinikit ko ang aking mata pero ganun agad ang naging panaginip ko.
“G-Gaano na ako katagal nakaidlip?” nahihiyang tanong ko. Nawala ang pagkahilo ko. Pasimple kong kinapa ang aking leeg.
“Two minutes maybe, hindi ko sigurado. Here, drink this.” inabot niya sa akin ang bote ng tubig. Pawisan ang bote, ibig sabihin lamang na galing ito sa ref.
“Thank you.” inabot ko iyon saka sinimulang inumin pero ang isip at mata ko ay malikot.
Kunot ang aking noo. Nilibot ng mata ko ang buong kwento na iyon. Wala akong makitang refrigerator or kusina.
“T-Troyce? Where did you get the bottled water?” tanong ko upang hindi na ako mahirapan mag-isip. Labis ng sumasakit ang ulo ko
