When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Yusuf oturmama yardım etti. Donup kaldığımda bir şey oldu sanmış olmalıydı. Sonra Yamaç' ın yanına gitti. Ben hala daha ufacık olan ve çok az kelime söyleyebilen kızımın nasıl olmuştu da baba demişti? " Lale Yamaç Komutanın ateşi düşmüyor. Hastaneye gitmeyi kabul etmiyor. Vücudunun bir yerinde iltihaplı bir yarası olduğunu düşünüyorum. Benim onu bulmam lazım. Böyle devam ederse kendini kaybedecek. Eczaneye gidip yazacağım ilaçları alabilir misin?" dediğinde düşüncelerimden sıyrıldım. Kafamı olumlu anlamda salladım. Mamasını yemiş ve uyumuş olan kızımı beşiğine yatırdım. Uyanacak gibi olunca hafifçe salladım. " Telefondan baktım. Aşağıdaki eczane nöbetçi. Ben sana bir taksi çağırayım. " dedikten sonra eczanenin adını söyledi. " Yürürüm. " dedim. Eski evime yakındı. Bildiğim bir yerdi v