กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยทำให้เธอตกใจแทบสิ้นสติ จึงเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาตื่น ๆ
“ไง ไม่คิดจะทักทายกันหน่อยหรือ”
“คิริว ปล่อยก่อน เดี๋ยวแฟนนายเข้ามาเห็น”
เธอตั้งใจไม่เอ่ยชื่อของผู้หญิงคนนั้นทั้งที่จำได้ขึ้นใจ เพราะไม่อยากให้เขารู้เรื่องราวความบาดหมางระหว่างเธอกับผู้หญิงคนใหม่ของเขา
“ยัยนั่นไม่ใช่แฟนฉัน”
“แต่นายมาด้วยกัน ฉันไม่อยากเป็นต้นเหตุให้นายชวดที่จะพาสาวไปนอนด้วยคืนนี้นะ”
“ชวดอีกวันจะเป็นไรไป ทีเมื่อคืนฉันยังชวดเลย”
คนตัวบางพยายามขยับตัวออกจากอ้อมกอดของเขา แต่มันก็ทำได้ยากเย็น สุดท้ายเขาก็ลากเธอเข้าไปในห้องน้ำชายโดยไม่ลืมปิดล็อกประตูด้านหน้าอย่างแน่นหนา
“นายพาฉันเข้ามาในนี้ทำไม”
“มีเรื่องอยากคุยด้วย”
“คุยอะไรอีก งานของฉันจบแล้ว”
เธอพยายามดึงมือเขาที่กำข้อมือเธอเอาไว้ กลัวว่าจะมีใครมาได้ยิน โดยเฉพาะพิมพ์พลอย จะให้รู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเธอตกอับถึงขั้นต้องขายตัวเพื่อหาเงินค่าหน่ว
