ตอนที่ 4 เด็กน้อย
1438 Words
"เอาของไปเก็บที่คอนโดก่อน แล้วค่อยไปหาแม่พายนะ" อธิพูดขึ้นขณะขับเคลื่อนรถออกจากสนามบิน
"แล้วแต่พี่อธิเลย ไนท์ยังไงก็ได้อยู่แล้ว"
"แล้วแต่พี่ตลอดแหละเรา" มือหนาเอื้อมมาจับหัวทุยเล็กโยกเบาๆอย่างเอ็นดู
Rrrrrrrrrrr
"ว่าไง" อธิใส่หูฟังแบบบูลทูธ แล้วกดรับสายทันที
(.........................)
"วันนี้ฉันไม่ว่าง"
(........................)
"พูดให้รู้เรื่อง ถ้าว่างจะโทรไป แค่นี้นะ ขับรถอยู่" พูดจบก็กดวางสายทันที
"ถ้าพี่อธิไม่ว่าง พี่อธิส่งไนท์ที่คอนโดแล้วไนท์ไปหาลุงแทนกับป้าพายเองก็ได้นะ คอนโดกับบ้านลุงแทนก็ไม่ได้ไกลกันมาก ไนท์นั่งแท็กซี่ไปเองได้"
"ไม่ได้ ไนท์ห้ามนั่งแท็กซี่ตามลำพังรู้ไหม มันอันตราย"
"พี่อธิเป็นห่วงไนท์หรอ"
"เป็นห่วงสิ ไนท์เป็นน้องสาวพี่ พี่จะไม่เป็นห่วงได้ไง แล้วอีกอย่างพี่ก็ไม่ได้มีธุระอะไรด้วย และที่สำคัญถ้าพี่ไม่พาไนท์ไปกินข้าวที่บ้านแต่กลับหนีไปเที่ยวกับสาวๆ แม่พายได้หยิกพี่เนื้อเขียวแน่" ใบหน้าหวานสลดลงเมื่อได้ฟังคำพูดของคนข้างๆ ที่มองตรงไปข้างหน้าอย่างตั้งใจขับรถ ที่แท้ก็เป็นสาวๆของเขาโทรมานี่เอง
ตราบใดที่เขายังคิดกับเธอเพียงแค่น้องสาวเธอก็คงต้องทำหน้าชื่นอกตรมรักเขาข้างเดียว แต่ขอแค่มีเขาข้างๆเป็นพี่ชายที่แสนดีแบบนี้เธอก็มีความสุขแล้ว พอคิดได้ดังนั้นใบหน้าหวานก็ระบายยิ้มออกมา
"มองหน้าพี่แล้วยิ้มแบบนี้หมายความว่าไง" อธิหันมาเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย
"ไนท์แค่ดีใจที่มีพี่อธิอยู่ข้างๆ"
"ขนาดนั้นเลย เสียดายที่พี่เอวากับพี่เอรินแยกบ้านไปแล้วไม่งั้นไนท์ได้มีพี่สาวอีกสองคนอยู่ข้างๆ แต่ยังไงไนท์ก็ไม่เหงาหรอกเพราะมีน้องบัวจอมแสบอยู่"
"พูดแล้วก็คิดถึงเจอกันครั้งสุดท้ายตอนงานแต่งพี่เอวาที่เชียงรายแล้วก็ไม่ได้เจออีกเลย ตอนนั้นน้องบัวสองขวบตอนนี้น้องบัวก็สี่ขวบแล้วสิ"
"ใช่ สองขวบว่าแสบแล้ว ตอนนี้แสบยิ่งกว่าเดิม ยิ่งโตยิ่งแสบจริงๆ"
"ตอนงานแต่งพี่เอวากับพี่เดลไนท์นึกว่าจะได้เจอพี่อธิ แต่พี่อธิก็ไม่ได้ไป"
"ตอนนั้นพี่ไปเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่สิงคโปร์สองเดือนเลยไม่ได้ไป"
"ไนท์ว่าไปบ้านพี่อธิก่อนดีกว่า พี่อธิจะได้ไม่ต้องขับรถย้อนไปย้อนมา" ไนท์บอกเมื่อใกล้ถึงบ้านแทนไท
"พี่ก็แล้วแต่ไนท์" ริมฝีปากหนาเผยยิ้มกว้าง ส่วนคนข้างๆก็ยิ้มจนตาหยี
"อาไนท์ สวัสดีค่ะ" เสียงใสๆของบัวดังขึ้นทันทีที่รถซุปเปอร์คาร์คันหรูของอธิจอดหน้าบ้านแล้วไนท์ก้าวเท้าลงมาจากรถ
"สวัสดีค่ะน้องบัวคนสวย" ไนท์ย่อตัวลงแล้วหอมแก้มใสของน้องบัวทั้งสองข้าง
"พอมีอาไนท์ก็ลืมอาอธิเลยนะ" อธิเอ่ยเสียงกระเซ้า
"อาอธิก็ชอบไปกับสาวๆจนลืมน้องบัวเหมือนกัน" น้องบัวบอกน้ำเสียงงอนๆ
"ใครจะไปลืมหลานสาวคนสวยได้หล่ะครับ ขอหอมทีเดี๋ยวอาพาไปซื้อชุดสวย"
"อาอธิชอบเอาชุดสวยมาล่อ"
"หรือว่าน้องบัวจะไม่เอา"
"เอาสิค่ะ ให้อาไนท์ไปช่วยเลือกด้วยนะ"
"ได้สิ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว" พูดจบก็หอมแก้มหลานสาวฟอดใหญ่สลับซ้ายขวา
"มากันแล้วหรอลูก...คิดถึงจังเลย" น้ำเสียงใจดีของพรพระพายดังขึ้น ก่อนจะอ้าแขนออกกว้างเพื่อรอรับกอด อธิจะเดินเข้าไปกอดคนเป็นแม่แต่ก็ต้องเก้อไป เพราะเธอเดินเข้าไปกอดไนท์
"สวัสดีค่ะป้าพาย ไนท์ก็คิดถึงป้าพายมากๆเลยค่ะ" ไนท์ยกมือไหว้ แล้วสวมกอดคนเป็นป้า
"เดินทางมากันเหนื่อยๆเข้าบ้านกันดีกว่า" น้ำเสียงนุ่มทุ้มของแทนไทดังขึ้น
"สวัสดีค่ะลุงแทน" ไนท์ยกมือไหว้แทนไท เขาก็รับไหว้พร้อมกับรอยยิ้มอบอุ่น
"เข้าบ้านกันค่ะ" พรพระพายกอดประคองหลังไนท์เข้าบ้าน แทนไทก็จูงมือหลานสาวตัวน้อยเดินตามไป
"นี่ทุกคนลืมอธิคนหล่อกันหรือเปล่าครับ เห่อหลานสาวจนลืมลูกชายกันเลยนะ" อธิว่าด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนักพร้อมทั้งเดินตามทุกคนเข้าบ้าน
ไนท์อยู่ร่วมรับประทานอาหารเย็นกับทุกคน ต่างพูดคุยซักถามสารทุกข์สุขดิบกันตามภาษาของคนในครอบครัวจนเวลาล่วงเลยไปจนดึก
"วันจันทร์อธิพาน้องไปจัดการเรื่องเรียนให้เรียบร้อยรู้ไหม" พรพระพายพูด
"ครับแม่พาย"
"แล้วไนท์แน่ใจหรอลูกว่าจะอยู่ที่คอนโดคนเดียวไเด้" แทนไทถาม
"ได้ค่ะลุงแทน"
"อธิไปส่งน้องได้แล้วลูกดึกมากแล้ว น้องจะได้พักผ่อน"
"ไนท์ไปก่อนนะคะ ถ้าจัดของเสร็จไนท์จะมาหาป้าพายกับลุงแทน สวัสดีค่ะ"
"จะมาเมื่อไหร่ก็บอก ป้าพายจะได้ให้พี่อธิไปรับ อธิไปรับน้องให้แม่พายได้ตลอดใช่ไหมลูก"
"ได้ตลอดเลยครับ ใครจะกล้าขัดใจแม่พาย"
"ก็ลองดูสิ เรื่องเมื่อวานยังไม่ได้ชำระความเลยนะ"
"อธิไปส่งไนท์ก่อน แล้วจะกลับมาให้แม่พายบ่นทั้งคืนเลยครับ"
"ให้มันแน่ ส่งน้องเสร็จแล้วกลับบ้านไม่ใช่ไปหาสาวๆที่ไหนอีก" พรพระพายเอ่ยดักคอ
"คร้าบบบ" ตบปากรับคำคนเป็นแม่เสร็จก็ขับรถไปส่งไนท์ที่คอนโด
"พรุ่งนี้ค่อยจัดของก็ได้มั่ง คืนนี้อาบน้ำนอนพักผ่อนก่อน" อธิพูดขึ้นเมื่อยกกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ขึ้นมาบนห้องพักสุดหรูชั้นบนสุดของคอนโดมิเนี่ยม
"ไนท์ยังไม่ง่วง" ปากบอกไม่ง่วง แต่ก็ยกมือขึ้นมาปิดปากหาวหวอดๆ
"แน่ใจนะว่าไม่ง่วง...ไปอาบน้ำ พี่จะอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าไนท์จะหลับ" อธิยิ้มขำคนบอกไม่ง่วงนอน ทั้งที่หาวแล้วหาวอีกตั้งแต่ขึ้นรถ แต่เพราะแปลกที่มากกว่าถึงยังไม่ยอมนอน
"จริงๆนะ พี่อธิจะรอให้ไนท์หลับก่อนแล้วค่อยกลับ" ไนท์ถามด้วยน้ำเสียงดีใจ เพราะเธอรู้สึกไม่ชินกับการที่ต้องอยู่คนเดียว นี่ถือเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอต้องอยู่ห่างจากพ่อแม่
"แล้วก็บอกว่าอยู่คนเดียวได้"
"ก็มันยังแปลกที่อยู่ ไนท์ยังไม่ชิน" ไนท์บอกเสียงอ่อย
"ไปอาบน้ำ เดี๋ยวคืนนี้พี่นอนเป็นเพื่อน"
"ค่ะ" พูดจบก็เดินละลิ่วเข้าห้องไปอาบน้ำ
อธิลงไปเอาเสื้อผ้าที่รถก่อนจะขึ้นมาอาบน้ำ แต่ก็ไม่ลืมที่จะโทรบอกคนเป็นแม่
"พี่อธิ" ไนท์อยู่ในชุดนอนกระโปรงแขนยาวสีขาวเดินกอดตุ๊กตากระต่ายหูยาวสีขาว เป็นตุ๊กตาที่อธิซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดตอนเธออายุสิบสองปี เอ่ยบอกเสียงยานคาง
"หืม?" อธินั่งอยู่บนโซฟาห้องรับแขกที่กำลังจดจ่ออยู่กับสมาร์ทโฟนในมือเงยหน้าขึ้นมามอง
"พี่อธิลูบหลังให้ไนท์ จนกว่าไนท์จะหลับได้ไหม"
"อืม" เขาตอบรับในลำคอก่อนจะลุกเดินตามเธอไป
ไนท์ล้มตัวลงนอนภายใต้ผ้าห่มผืนหนานุ่ม อธิก็ล้วงมือเข้าไปใต้ผ้าห่มลูบหลังให้ มือข้างหนึ่งลูบหลังข้างหนึ่งก็จับยกสมาร์ทโฟนขึ้นมาพลางเลื่อนไปเลื่อนมา
"อื้อ" ไนท์ครางอย่างพอใจ ปากกระตุกยิ้มเมื่อเขาลูบหลังให้ถูกใจ ก่อนจะหลับไปอย่างรวดเร็ว
"เด็กน้อย" อธิเอ่ยพลางยกยิ้มอย่างเอ็นดูในตัวน้องสาวที่ยังคงเหมือนเด็กน้อย เด็กน้อยมากๆ
เมื่อเห็นเธอหลับสนิทเขาก็ออกมานอนที่โซฟาในห้องรับแขก จริงๆมีห้องนอนอีกห้องแต่ไม่ได้ทำความสะอาดไว้ เขาก็นอนตอบแชทตอบไลน์สาวๆไปเรื่อย กว่าจะหลับเวลาก็ล่วงเลยไปเกือบตีสามด้วยนอนดึกจนเป็นความเคยชิน
- Writer
