ตอนที่ 3 พี่ชาย น้องสาว
1272 Words
"แม่พาย!" อธิสะดุ้งสุดตัวเมื่อเปิดไฟห้องนอนแล้วเจอคนเป็นแม่ยืนกอดอกใบหน้าถมึงทึงอยู่กลางห้องนอน ถึงว่าวันนี้ไม่เห็นดักรออยู่ข้างล่าง นึกว่าโดนพ่อแทนจัดหนักหลับไปเสียแล้ว
"แม่พายมาทำอะไรห้องอธิเงียบๆครับ อธิตกใจหมดเลย ดึกแล้วทำไมยังไม่นอนอีกครับ" อธิพูดเสียงอ่อนเสียงหวานเดินเข้าไปกอดออดอ้อนออเซาะคนเป็นแม่
"ก็มารออธิไง รู้ว่าต้องไปรับน้องไนท์แต่เช้า ทำไมพึ่งกลับนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว" พรพระพายถามด้วยสุ้มเสียงไม่กราดเกรี้ยวหากแต่วางอำนาจอยู่ในที
"จะตีสองแล้วอธิไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี๋ยวไปรับไนท์ไม่ทัน ม๊วฟๆ" อธิไม่ตอบคำถามแสร้งทำเป็นร้อนรนก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำก็หอมแก้มนวลของคนเป็นแม่ฟอดใหญ่ทั้งซ้ายขวา
"อธิยังไม่ตอบแม่พายเลยนะว่าทำไมถึงกลับมาป่านนี้" พรพระพายถามเสียงดังทั้งๆที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าลูกชายไปไหนมา แต่ก็ถาม แล้วก็ไม่มีเสียงของลูกชายตอบกลับมาเช่นเคย
"อธิอาบน้ำก่อนครับ เดี๋ยวขึ้นเครื่องไปรับน้องไนท์ของแม่พายไม่ทันนะ" อธิโผล่หน้ามาบอกคนเป็นแม่ พร้อมทั้งโยนเสื้อผ้าใส่ตระกร้า
พรพระพายเดินมาที่ตะกร้าผ้าหยิบเสื้อของลูกชายขึ้นมาก่อนจะดมหากลิ่นน้ำหอมผู้หญิงแล้วก็เป็นดั่งที่เธอคิด เธอจึงสำรวจหาร่องรอยอื่นๆแล้วก็พบรอยลิปสติกบนปกเสื้อสองสามรอย เธอจึงหยิบเสื้อตัวนั้นติดมือมานั่งรอลูกชายบนเตียง
"แม่พายอย่าพึ่งบ่นอธินะคร้าบบบ ไว้อธิกลับมาแล้วอธิจะนั่งให้แม่พายบ่นทั้งวันเลย" อธิเดินออกมาจากห้องน้ำ คนเป็นแม่ก็ยื่นเสื้อไปตรงหน้าอย่างต้องการคำอธิบาย
"ที่กลับมาช้าเพราะไปหลงระเริงกับผู้หญิงพวกนี้ อธิก็รู้ว่าแม่พายไม่ชอบ"
"อธิก็แค่สนุกๆ ไม่ได้จะเอามาเป็นลูกสะใภ้แม่พายซะหน่อย" อธิว่าพลางแต่งตัวไปด้วย
"แล้วถ้าเกิดพลาดพลั้งขึ้นมาหล่ะ แม่พายทำใจยอมรับไม่ได้หรอกนะ"
"ระดับนี้แล้วไม่มีพลาดหรอกครับ แม่พายอย่าคิดมากนะครับ อธิไปนะเดี๋ยวไม่ทัน" พูดจบก็หอมแก้มคนเป็นแม่ไปอีกฟอด ก่อนจะคว้ากุญแจรถออกไปทันที
"จริงๆเลยลูกคนนี้ ทำไมโตแล้วถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้นะ" พรพระพายพูดด้วยความเหนื่อยหน่ายหัวใจ
อธินอนหลับบนเครื่องบินทันทีที่เครื่องบินทะยานขึ้นท้องฟ้าด้วยความอ่อนเพลียจากการใช้แรงไปเยอะกับบทรักสุดร้อนแรงกับเมจิ แต่ยังไม่ทันจะได้หลับเต็มอิ่มเขาก็มาถึงท่าอากาศยานภูเก็ต
เดย์กับยูมิ มารอส่งลูกสาวที่สนามบิน และนั่งรออธิออกมาจากด้านใน เพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯในวันนั้นเลย ส่วนเดย์กับยูมิต้องเดินทางไปประเทศอังกฤษเพื่อเข้าร่วมประชุมผู้ประกอบการโรงแรมระดับโลก
"ตื่นเต้นหรอลูก"
"ค่ะป๊า"
"ตื่นเต้นที่จะได้ไปเรียนหรือตื่นเต้นที่จะได้เจอพี่อธิ" ใบหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นมาทันทีเมื่อคนเป็นแม่พูด
"ตื่นเต้นที่ไปเรียนค่ะ แล้วก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอพี่อธิด้วย" ไนท์บอกไปตามความรู้สึกของตัวเอง สามปีแล้วที่เธอไม่ได้เจออธิ พี่ชายที่แสนดีของเธอ แต่ก็ไม่มีใครเคยรู้ว่าจริงๆแล้วเธอแอบรักพี่ชายคนนี้
ตั้งแต่ที่อธิเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัยเขาก็ไม่ได้ตามแทนไทกับพรพระพายมาเที่ยวที่โรงแรมของครอบครัวเธอที่ภูเก็ตอีก เพราะเขาโตแล้ว มีโลกส่วนตัวมากขึ้น โดยที่แทนไทกับพรพระพายก็ปล่อยให้ลูกๆเป็นอิสระในทุกด้านเมื่อเข้ามหาวิทยาลัยกันทุกคน
"หลานชายพี่เดย์คงโตเป็นหนุ่มหล่อเต็มตัวแล้ว"
"โตแล้ว แล้วก็เพลย์บอยสุดๆ ต่างจากอาชิคนละขั้ว"
"แล้วป๊ารู้ได้ไงคะ" ไนท์ถาม เธอก็พอจะรู้บ้างตามแอพพลิเคชั่นที่เขาเล่นอย่าง Instagram
"ก็ลุงแทนบอกนะสิ ป้าพายกลัวว่าพี่อธิพี่ชายที่แสนดีของไนท์จะไปคว้าผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ เล่นควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า" เดย์ว่า ไนท์ก็ฟังด้วยความตั้งใจ แต่ก็รู้สึกแปลบๆที่หัวใจ
"นั่นใช่อธิไหมคะ" ยูมิถามพลางชี้ไปที่ผู้ชายตัวสูงที่เดินออกมา
"ใช่ค่ะ พี่อธิ" ไนท์ตอบด้วยความมั่นใจ ก่อนจะวิ่งไปหาด้วยหัวใจที่เต้นระรัว ไม่เจอกันนานตัวเขาโตขึ้นมากๆ แต่เธอเสียอีกที่ตัวเท่าเดิม
"คิดถึง" ไนท์พุ่งตัวเข้ากอดอธิบอกคิดถึงเหมือนอย่างที่เธอทำทุกครั้งที่เจอเขา
"ไนท์" อธิตะลึงงันไปชั่วขณะ ไนท์ดูโตขึ้น สวยขึ้นมากในความคิดของเขา ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ มือหนาวางลงบนศีรษะของเธออย่างเอ็นดู
"อะแฮ่ม" เดย์กระแอมกระไอ อย่างคนห่วงลูกสาว ถึงทั้งคู่จะเคยกอดกันแต่นั่นมันก็ตอนที่ไนท์ยังเด็ก แต่ตอนนี้เธอโตเป็นสาวแล้ว
"อาเดย์ อายูมิ สวัสดีครับ" อธิยกมือไหว้เดย์กับยูมิ ทั้งคู่ก็รับไหว้
"ลำบากอธิเลยต้องมารับไนท์ถึงที่นี่" ยูมิพูด
"ไม่เป็นไรเลยครับ ไนท์ก็เหมือนน้องสาวของผม ผมคงไม่ปล่อยให้น้องสาวต้องเดินทางคนเดียว" อธิบอก ไนท์ก็กอดรัดลำแขนแกร่งของเขายิ้มหน้าระรื่น
"ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า อีกตั้งหลายชั่วโมงกว่าเครื่องจะออก" เดย์พูด ทุกคนก็ไปนั่งรับประทานอาหารเช้าร่วมกันที่ร้านอาหารของท่าอากาศยาน ก่อนจะแยกย้ายกันเดินทาง
"มีอะไรหรือเปล่า พี่เห็นไนท์เอาแต่จ้องหน้าพี่ตั้งแต่ที่ร้านอาหารละ" อธิถามขึ้นขณะนั่งอยู่บนเครื่องบินเมื่อรู้สึกว่าดวงตากลมโตกำลังจับจ้องเขาอยู่จึงหันไปมองและก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
"ไนท์แค่กำลังคิดว่าพี่อธิดูเปลี่ยนไปเยอะเลย"
"ยังไง?"
"พี่อธิสูงขึ้นตั้งเยอะ แล้วก็หล่อมากๆด้วย"
"พูดแบบนี้อยากได้อะไร วันนี้พี่ไม่มีขนมให้ไนท์หรอกนะ"
"ไนท์โตแล้ว พี่อธิไม่ต้องมาให้ขนมไนท์หรอก"
"ก็จริง ไม่เจอสามปีไนท์ก็โตขึ้นมากเลยรู้ไหม" พูดจบอธิก็ยกมือคิดปิดปากหาวหวอดๆ
"ง่วงหรอคะ ถ้าง่วงพี่อธินอนตรงนี้ก็ได้นะ เหมือนที่พี่อธิชอบให้ไนท์นอนตอนที่ไนท์ง่วง" ไนท์ว่าพลางตบที่ไหล่ตัวเองเบาๆ เมื่อก่อนถ้าเธอง่วงนอนเขาก็จะให้เธอซบที่ไหล่หรือนอนหนุนตักของเขา
"ถ้าเมื่อยก็ปลุกพี่เลยนะ" พูดจบเขาก็ซบลงที่ไหล่มนแล้วหลับตาลง ก่อนจะลืมตาขึ้นมามองมือเล็กที่ลูบลำแขนแกร่งของเขาเหมือนที่เขาเคยทำให้เธอตอนที่เธอยังเป็นเด็กเพื่อกล่อมให้หลับ เขายกยิ้มมุมปากก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง
- Writer
