Khieth's POV,
Habang nakikita ko silang naghihirap may kung ano sa puso ko na nagsasabing itigil ko na ito.
Pero kailangan nilang mamatay, kailangan ko silang patayin upang magtagumpay ako sa mga plano ko.
Pero sa tuwing na alala ko ang mga nangyari sa akin bumabalik ang sakit.
Hindi ko talaga makakalimutan kung paano nila ako sinaktan, pinarusahan ng maka ilang ulit.
Kung paano nila pinamukha sa akin na wala na akong silbi sa kanila, na hindi na ako importante at isa nalang akung bulok na basura.
Hinding-hindi ko makakalimutan kung paano ako nagmakaawa sa kanila halos ibigay ko na ang sarili ko para lang aminin nila sa akin na kasinungalingan lang iyon pero mas lalo lang nila akung sinaktan.
Halos madurog ang puso ko ng kay Four pa mismo nanggaling ang mga salitang iyon.
Pero muk
