ตอนที่ 5
1141 Words
“ใหญ่มาก… อูย… ”
ปานวาดอุทาน เสียงของหล่อนบอกความตื่นเต้น ก็จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ยังไง เพราะว่าอาวุธประจำกายของพ่อผัวคนนี้ยาวใหญ่มาก ใหญ่กว่าของก้องภพมากมาย ต่อให้เอาของก้องภพมามัดรวมกันห้าดุ้นก็ยังไม่ใหญ่เท่ากับของราเชนทร์ที่มือหล่อนกำลังลูบคลำอยู่ในตอนนี้
“อย่ากลัวนะ… พ่อรู้ว่าหนูอยาก พ่อจะทำให้หนูมีความสุข”
“จะดีหรือคะ”
ปายวาดสองจิตสองใจ ทั้งอยาก ทั้งกลัว
“ดีที่สุด… ตอนนี้ทั้งบ้านมีเราแค่สองคน ถ้าเราเก็บความลับ เรื่องนี้ก็จะเป็นความลับตลอดไป”
ราเชนทร์ฉลาดเกลี้ยกล่อม และมันได้ผล สุดท้ายท่าทีแข็งขืนของสะใภ้ก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“แต่ว่าพ่อเชนทร์เป็นพ่อของพี่ก้องนะคะ”
ปานวาดหวังว่าจะหยุดเขาได้
“ช่างปะไร พ่อเป็นแค่พ่อเลี้ยง ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันสักหน่อย”
ราเชนทร์รีบบอก
อันที่จริงเรื่องนี้ปานวาดรู้มานานแล้ว ก้องภพเคยเล่าให้ฟังว่าหลังจากพ่อตัวจริงของเขาเสียชีวิตตั้งแต่ก้องภพเป็นเด็ก มารดาก็พบรักใหม่กับผู้ชายที่ชื่อราเชนทร์คนนี้ เขาเลี้ยงดูก้องภพมาด้วยความรักไม่ต่างจากลูกในไส้
“อย่าเลยค่ะ”
นึกแล้วก็ยังรู้สึกกระดากอยู่ดี
อันที่จริงถ้าตัดความเป็นพ่อผัวกับสะใภ้ออกไป ตอนนี้หล่อนกับเขา… ก็เป็นแค่หญิงชายสองคนที่มีความต้องการเดียวกัน
“อย่าโกหกตัวเองว่าหนูไม่อยาก… เมื่อคืนนั้นพ่อแอบเห็นหมดแล้วว่าไอ้ก้องมันให้ความสุขหนูไม่ได้ อย่างหนูต้องเจอกับพ่อถึงจะสมน้ำสมเนื้อ”
“ว้าย… อย่านะ… ปล่อย พ่อเชนทร์จะทำอะไร”
ปานวาดดิ้นรน เมื่อร่างเล็กถูกคนตัวใหญ่รวบกอดเอาไว้แน่นอย่างถือวิสาสะ
“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ พ่อขอเอาหนูสักทีเถอะนะคนสวย... พ่อชอบหนู หนูสวยจริงๆ พ่อขอสารภาพว่าแอบมองหนูมานานแล้ว”
ความใคร่ที่คุกรุ่นขึ้นในอารมณ์เปล่าเปลี่ยวของราเชนทร์ซึ่งเป็นพ่อม่ายมานาน ทำให้เขาสารภาพออกมาอย่างไม่อาย
ทันทีที่กล่าวจบ!
เขากอดปล้ำหล่อน มือใหญ่บีบขยำบั้นท้ายของปานวาดอย่างแรงเหมือนอดใจเอาไว้ไม่ไหว
“ยะ... อย่า... พ่อเชนทร์อย่า”
ปานวาดอุทาน สิ่งที่หล่อนนึกกลัวกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว ร่างเอิบอิ่มถูกวงแขนกำยำรวบกอดเอาไว้แน่น
“อื๊อ… ”
หล่อนพยายามดิ้นรน ขืนกายออกจากการกอดรัด แต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้
ราเชนทร์ปลุกปล้ำกอดจูบหล่อนพัลวัน ลีลาเล้าโลมสุดร้อนแรงของเขา ทำเอาผู้หญิงที่อารมณ์ค้างจากผัวบ่อยๆ เกิดอาการวาบหวามมีอารมณ์
“อย่าทำเลยนะ”
ปานวาดเบือนหน้าหนีจูบเร่าร้อน สองมือทุบรัวอยู่ที่อก ราเชนทร์เป็นคนแข็งแรงมาก เค้าโครงร่างสูงใหญ่เพราะเป็นลูกครึ่งฝรั่ง
จมูกโด่งเป็นสันระดมจูบไซ้นวลแก้มและซอกคอของแม่ลูกอ่อนอย่างหิวกระหาย มือปะป่ายไล้ลูบลงมาจับนม บีบเคล้นอย่างโหยหา
“อื๊อ... ยะ... อย่า… ”
ปานวาดยังคงร้องห้าม
มือใหญ่ของราเชนทร์ลูบโลมสองเต้าแล้วบีบขยำจนน้ำนมแม่ลูกอ่อนพุ่งออกมาเปียกเยิ้มบริเวณจุกหัวนมสองข้างที่เสียดสีอยู่ภายใต้เสื้อคอกระเช้าของหล่อน
“บอกตรงๆ ว่าพ่ออยากเอาหนูมานานแล้ว”
พ่อผัวสุดหื่นสารภาพความในใจ
ปานวาดยอมรับว่าพอโดนจูบโดนไซ้หนักๆ ร่างกายของหล่อนก็อ่อนระทวย เกิดอาการร้อนวูบวาบ สะทกสะท้าน เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสปลุกเร้าสุดเร่าร้อน
ที่ผ่านๆ มา
ก้องภพทำให้อารมณ์ค้างมาตลอด กระทั่งร่างกายมาโดนพ่อผัวสุดหื่นโลมเล้าเร่าร้อนอีกครั้ง จึงทำให้แม่ลูกอ่อนรู้ว่าตัวเองเก็บแอบกดความต้องการทางเพศเอาไว้ ราเชนทร์กำลังจะทำให้มันระเบิดออกมา
“ยอมเป็นของพ่อนะ... ระหว่างไอ้ก้องไม่อยู่ขอให้พ่อเป็นคนให้ความสุขหนูนะ”
ราเชนทร์ฉลาดเกลี้ยกล่อม กระตุกยิ้มย่ามใจ เมื่อเห็นว่าปานวาดเริ่มหวามไหว
เขารวบร่างของหล่อนขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนโซฟาที่ตั้งอยู่ในห้องรับแขก สายตาหื่นหิวแทบไม่ละจากทรวงอกอวบใหญ่ของแม่ลูกอ่อน
“อู้ววว... พ่ออยากกินนมหนูเหลือเกิน”
ราเชนทร์มองสองเต้าแล้วกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก
“อ๊ะ... ”
ปานวาดสะดุ้ง เมื่อพ่อมามีที่ตอนนี้ถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่กางเกงใน กระเสือกกายเข้ามาทาบทับบนเรือนร่างของหล่อน
“พ่ออยากดูดนม”
เสื้อคอกระเช้าถูกเลิกขึ้นมากองเหนือปทุมถันคู่งาม
“โห... แม่เจ้าโว้ย ใหญ่น่าดูดเหลือเกินหนูปานจ๋า”
พ่อผัวสุดหื่นร้องคราง เมื่อได้เห็นสองเต้าอวบคัดชัดเจนเต็มตาอีกครั้ง รีบกดใบหน้าลงคลุกเคล้าจูบไซ้กำซาบความอวบใหญ่อย่างเมามัน
“อื๊อ... ไม่นะ... ไม่... ”
ปานวาดเหมือนคนสับสนใจ เมื่อตั้งสติได้ก็ผลักร่างของราเชนทร์ให้พ้นออกไปจากตัวหล่อน
พอลุกขึ้นได้ก็มองซ้ายมองขวา พยายามหาทางหนี ซึ่งหล่อนคิดผิด... ที่หนีเข้ามาในห้องครัว
“อย่าเข้ามานะ… ไม่เอานะ”
ปานวาดพยายามจะปิดประตูห้องครัว แต่ช้ากว่ามือแข็งแรงของราเชนทร์ที่เอื้อมมาคว้าลูกบิดเอาไว้ก่อน เขาแทรกลำตัวเข้ามาในห้องครัวจนได้
“หนูอยากโดนพ่อเอาในนี้ใช่ไหม… ได้ พ่อจัดให้”
ราเชนทร์หันกลับมาล็อคประตู ขณะมืออีกข้างยังกอดปานวาดเอาไว้แน่น
“อย่าทำเลยนะ… ยะ… ”
ยังไม่ทันได้ร้องออกมา ริมฝีปากของหล่อนก็ถูกปากของราเชนทร์บดนาบเข้ามาประกบจูบ
“อื๊อ... อย่า... ”
ปานวาดพยายามจะบ่ายหน้าหนี แต่ก็พ่ายแพ้แรงบดขยี้อย่างมีชั้นเชิงของราเชนทร์ สุดท้ายริมฝีปากของทั้งสองก็บดเคล้าเข้าหากันจนได้
หล่อนหวามไหว
ราเชนทร์ได้ใจ สอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรัดเลียลิ้นของปานวาด
ความเสียวซ่านทำให้สะใภ้เผลอดูดดุนเรียวลิ้นของพ่อผัวด้วยความลืมตัว
กระทั่งสติกลับคืนมาหล่อนจึงผลัก กระชากริมฝีปากหนีจูบที่ป้อนให้อย่างเร่าร้อน
“ขอพ่อจูบอีกทีนะจ๊ะหนูปานจ๋า ปากหนูน่าจูบน่าดูดเหลือเกิน”
ราเชนทร์ไม่หยุด
ใช้สองมือใหญ่กอบใบหน้าสวยหวานของปานวาดอีกครั้ง บังคับให้หล่อนหันหน้ามาประกบริมฝีปากเข้าด้วยกันแนบแน่น สอดปลายลิ้นล้วงเข้ามาในอุ้งปากแสนหวานของหญิงสาว กวาดต้อนเอาปลายลิ้นนุ่มอ่อนของหล่อนออกมาดูดเลียกันดูดดื่มจนได้
“อ๊า... ”
- Writer
