แอบมองร่างกายท่อนบนที่กำยำไปด้วยมัดกล้าม แขนใหญ่ ไหล่กว้าง แผงอกนูนขึ้นมาชัด มีเส้นขนสีดำเป็นแพปกคลุมสุดเซ็กซี่
ที่ปานวาดเห็นก็เพราะว่าราเชนทร์ไม่ได้สวมเสื้อ ช่วงล่างนุ่งกางเกงขาก๊วยเพียงตัวเดียว
แม้ว่าที่ผ่านมา ราเชนทร์จะทำงานหนักอยู่แต่ในสวนที่ต่างจังหวัดมานาน หากแต่งานหนัก ก็ไม่ได้ลดทอนความหล่อเหลาและออร่าสะดุดตาของผู้ชายมากเสน่ห์คนนี้
ตอนกลางคืน
สามทุ่มกว่าๆ ราเชนทร์ยังไม่ง่วง จึงลงมานั่งทอดอารมณ์ดื่มเบียร์ เชียร์ฟุตบอลอยู่คนเดียวที่หน้าโซฟาในห้องรับแขกชั้นล่างของบ้าน
“พ่อเชนทร์ยังไม่ง่วงหรือคะ”
ปานวาดเดินลงบันไดมาจากห้องนอนที่อยู่ชั้นสองของบ้าน เห็นราเชนทร์ยังไม่นอน จึงเดินเข้ามาถาม
“พ่อยังไม่ง่วง… ปานล่ะ ยังไม่นอนอีกหรือ”
ราเชนทร์หันมามองสะใภ้ สะดุดตากับเรือนร่างรัดรึง สองเต้าอวบคัดของแม่ลูกอ่อนตึงเต็มอยู่ในเสื้อคอกระเช้า
“รู้สึกปวดนมค่ะ… ”
คนนมคัดบอกไปตามความจริง วันนี้ลูกของหล่อนกินนมน้อยกว่าทุกวัน ที่ต้องลงมาจากห้องนอนก็เพราะว่าจะลงมาเอาที่ปั๊มน้ำนมที่วางไว้ในตะกร้าหวายบนโต๊ะใกล้โซฟาที่พ่อสามีกำลังนั่งดูทีวี
“แล้วปกติปานทำยังไงตอนนมคัด”
ราเชนทร์แกล้งทำเป็นสงสัย ทั้งที่พอจะรู้
ปานวาดก้าวเข้ามาทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่าง ดูท่าทางราเชนทร์คงอยากหาเพื่อนคุย
“ใช้ที่ปั๊มนมดูดน้ำนมใส่ขวดแช่ตู้เย็นไว้ให้ลูกค่ะ… แต่บางครั้งก็ต้องปั๊มทิ้ง”
“โอ้ว… น่าเสียดายถ้าจะต้องทิ้ง”
ราเชนทร์เผลอมองทรวงอกของสะใภ้ เห็นรอยชื้นเป็นวงที่จุกหัวนมสองข้าง แทงตุงขึ้นมาจากเสื้อคอกระเช้าตัวบางจนเห็นได้ชัด
ปานวาดมองหาที่ปั๊มน้ำนม แต่หาไม่เจอ เมื่อตอนเที่ยงยังเห็นอยู่ในตะกร้า ครั้นเมื่อลงมาดูก็พบว่ามันหายไป
“พ่อเชนทร์เห็นที่ปั๊มน้ำนมไหมคะ”
หญิงสาวถามเพราะตอนนี้ในบ้านมีแค่หล่อนกับเขาเท่านั้น
“ไม่เห็น… ”
พ่อสามีเจ้าเล่ห์ส่ายหน้า ทั้งที่ตัวเองนั่นแหละที่หยิบเอาที่ปั๊มน้ำนมมาเล่น ลองบีบไปบีบมา เอามาดมกลิ่นคราบคาวน้ำนม ก่อนจะซ่อนเอาไว้หลังโซฟา ทำให้ปานวาดหาไม่เจอ
“แย่จัง… นมกำลังคัดมากเสียด้วย”
สะใภ้บ่นพึมพำ ราเชนทร์มองสองเต้าอวบคัดแล้วกระดกเบียร์ลงคอเสียงดังเอื๊อก
“เอ่อ… ถ้าปานไม่รังเกียจ ให้พ่อช่วยปั๊มนมให้นะ… .ให้พ่อดูดน้ำนมออกเสียบ้าง หนูจะได้สบายเนื้อสบายตัว”
ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในกระแสเลือด ทำให้ความปรารถนามืดดำในใจของพ่อผัวถูกเผยออกมา เขาทนไม่ไหว… จึงต้องสารภาพกับสะใภ้
“อุ๊ย… ”
ปานวาดตกใจ ด้วยไม่คิดว่าเหตุการณ์จะกลับกลายเป็นแบบนี้
อันที่จริงหล่อนพอจะมองออก ว่าพ่อสามีคนนี้เป็นคนเจ้าชู้ แววตาและท่าทีบางอย่างบ่งบอกถึงความหื่นที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังทีท่าน่าเคารพนับถือ
“เถอะนะ… ให้พ่อช่วยนะ”
ราเชนทร์เอื้อมมือมาลูบหัวเข่ากลมกลึงของหล่อน
“เอ่อ… มันจะไม่น่าเกลียดหรือคะคุณพ่อ… ”
“หนูจะได้ไม่ปวด… ”
พ่อสามีทำเสียงอ้อน
“งั้นลองดูก็ได้ค่ะ แต่มีข้อห้ามว่าต้องดูดอย่างเดียวนะคะ”
สะใภ้พยักหน้า ซึ่งเจ้าตัวรู้ดีว่ามันเป็นเพราะอารมณ์ทางเพศที่ค้างคามาจากลูกชายของเขา
เมื่อเกิดภาวะอารมณ์ค้างบ่อยๆ จึงกลายเป็นความเก็บกดโดยไม่รู้ตัว
ยิ่งได้อยู่กับผู้ชายรูปหล่อและร่างกายกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้ามอย่างราเชนทร์ ยิ่งทำให้สะใภ้หวามไหว
“ได้จ้ะ… พ่อขออนุญาตนะ”
ราเชนทร์ไม่รอรี รีบเลิกชายเสื้อคอกระเช้าขึ้นมาวางกองเอาไว้เหนือปทุมสองเต้าอวบคัด
“โอ้ว… นมคัดมากจริงๆ ด้วย”
ดวงตาของพ่อผัวแทบถลนออกมาจากเบ้า มองความผุดผาดตรงหน้าอย่างนึกมันเขี้ยว
เต้านมของสะใภ้ใหญ่มาก ขาวมากจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ความอวบคัด หัวนมแม่ลูกอ่อนที่ใหญ่กว่าภาวะปกติชี้งอนเป็นทรงสวย
ราเชนทร์ทนมองไม่ไหว ด้วยไม่คาดคิดว่าจะมีโอกาสนี้
“อ๊า… ”
ปานวาดสะดุ้ง เมื่อริมฝีปากของราเชนทร์ครอบลงมาดูดหัวนม เขาดูดอย่างโหยหา กะซวกแรงสลับไปมาทั้งสองข้าง ดูดกินน้ำนมของสะใภ้ยิ่งกว่าทารกหิวกระหาย
“อูยยย… พอเถอะพ่อเชนทร์”
ปานวาดรีบห้าม แบบนี้มันมากเกินไป
เขาไม่เพียงแค่ดูด หากยังเอามือบีบเคล้นและจูบฟัด แผงหนวดแข็งเหนือริมฝีปากถากครูดลงมาปักทิ่มผิวเนื้ออวบอ่อน ทำเอาเจ้าของเต้านมสะดุ้ง ร้องครางเสียวซ่าน มีอารมณ์ขึ้นมาทันที
“อู้ว… น้ำนมหนูปานอร่อยที่สุด ช่วงนี้ถ้านมคัดห้ามบีบทิ้งนะ พ่อจะช่วยดูดช่วยกิน”
ราเชนทร์รีบบอก ดูดจนหัวนมของสะใภ้ปูดพองขึ้นมาเป็นช่อ รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวนมแข็งขึ้นมาเป็นเม็ด ขณะดูดมือของเขาก็บีบเคล้นเต้านมไปด้วย มืออีกข้างสอดเข้าใต้ชายผ้าถุง ลูบล้วงขึ้นมาที่ต้นขา ยิ่งทำให้สะใภ้เสียวซ่าน
“อ๊า… หยุด… พะ… พอแล้วค่ะพ่อเชนทร์”
เสียงห้ามกระท่อนกระแท่น ลมหายใจติดๆ ขัดๆ
สะใภ้รีบขยับหนีพ่อสามีสุดหื่น ผลักศีรษะเขาออกจากสองเต้า เมื่อนึกขึ้นได้ถึงความเหมาะสมระหว่างหญิงชาย ก่อนตัดสินใจหยัดร่างขึ้นจากโซฟา
ปานวาดรู้… ว่าควรเดินหนีออกมาเสียก่อนที่อะไรจะเกินเลยไปกว่านี้
ปานวาดรู้ดีว่าพ่อผัวคนนี้ร้อนแรงเหมือนไฟ และหล่อนเองก็ไม่ต่างจากน้ำมัน ถ้าอยู่ใกล้กันก็พร้อมจะลุกไหม้ได้ทุกเมื่อ
“เดี๋ยวสิหนูปาน… ”
ราเชนทร์ทำหน้าเสียดาย พยายามเหนี่ยวรั้งเอาไว้ ก่อนตัดสินใจเดินตามไปติดๆ
ปานวาดหนีเข้ามาในห้องครัว ราเชนทร์ฉวยจังหวะสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง
“หนูปานจ๋า”
เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อนจากทางด้านหลัง แนบเน้นสะโพกให้กึ่งกลางกายที่มีลำเอ็นยาวใหญ่เป็นดุ้นคัดแข็ง เสียดสีกับร่องก้นของหล่อน
“พ่อต้องการหนู… และพ่อก็รู้ว่าหนูต้องการ”
เสียงกระเส่ากระซิบข้างหู
ราเชนทร์จับมือข้างหนึ่งของสะใภ้เอื้อมมาข้างหลัง สัมผัสกับความเป็นชายของเขาเหมือนอยากบอกให้รู้ว่า ‘ใหญ่’
“โห… ”
ปานวาดตกใจ
มือน้อยไล้ลูบความขรุแข็งของท่อนเนื้อยาวใหญ่ ขนาดใกล้เคียงท่อนแขนเด็ก ใหญ่มากจนมือกำไม่รอบ