สิบห้า
ยากแท้หยั่งถึง
ช่วงเวลาพลบค่ำถึงย่ำรุ่งแห่งค่ำคืนนั้นถือเป็นช่วงเวลาที่ทรมานที่สุดในชีวิตของเยว่หมิงเลยก็ว่าได้
ท่านอ๋องน้อยลืมพระเนตรอยู่บนแท่นบรรทมมาตลอดทั้งคืน ขอบพระเนตรดำคล้ำจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ
เป็นไปได้หรือที่พระมารดาผู้เมตตาจะทรงรับสั่งวางยาพิษ สังหารสตรีทั้งหอโคมเขียวเพราะความหึงหวง
เป็นไปได้หรือที่พระบิดาผู้ยึดมั่นในรัก จะไปข้องแวะกับสตรีอื่นทั้งที่เคยลั่นวาจากับพระมารดาเอาไว้
ความคิดมากมายตีพันยุ่งเหยิงอยู่ในห้วงคำนึง เริ่มฟุ่งซ่านจนมิอาจข่มตาหลับลงได้
“หากข่าวที่พระชายาฟู่ผู้เมตตาวางยาพิษทั้งสำนักโคมเขียวเพราะเจิ้นตงอ๋อง...พระบิดาของท่านไปหาความสุขสำราญที่นั่น”
เป็นไปได้หรือไม่ว่าการที่ซุนมี่มี่ถูกวางยาพิษอ้วนผอม ก็เพราะว่ามีใครบางคนอยากรื้อฟื้นข่าวลือดังกล่าวขึ้นมาให้กระทบต่อภาพลักษณ์...กระทบต่ออำนาจของวังพิชิตบูรพา
ฟึบ!
ร่างสูงโปร่งสลัดผ้านวมออกให้พ้นทางก่
