4. เมื่อความบริสุทธิ์ไร้เดียงสยาถูกทำลาย
2803 Words
ซีรีส์ เมียของเสือ
เรื่อง ทวงบัลลังก์เมีย
ตอนที่ 4 เมื่อความบริสุทธิ์ไร้เดียงสยาถูกทำลาย
ตึกสูงระฟ้าหลายชั้นทำข้าวแกงชะเง้อหงายมองขึ้นฟ้า คอนโดหรูที่ราคาแพงถ้าไม่มีกำลังทรัพย์เข้าอยู่เช่นข้าวแกงคงไม่มีโอกาสได้อยู่สถานที่แบบนี้แน่นอน
“ ตามมาสิ ”
“ ……….. ”
ไทน์พาข้าวแกงมายังคอนโดห้องของตน เดินนำมายังลิฟต์กดชั้นที่ตนพัก ข้าวแกงเดินตามต้อยๆอย่างว่าง่ายอย่างไร้เดียงสาโดยไม่รู้เลยว่าความหวังดีนี้แฝงความชั่วร้ายซ่อยอยู่
“ ห้องนี้เพื่อนกูชอบมาพัก มึงพักห้องนี้ได้ตามสบายนะ อยากได้อะไรเพิ่มก็บอก ” ไทน์พาข้าวแกงมายังห้องพักของตนอีกหนึ่งห้องที่อยู่ภายในห้องเดียวกัน
“ ขอบคุณค่ะ ” ข้าวแกงเดินไปนั่งที่เก้าอี้พร้อมสายตาที่หันมองสำรวจไปเรื่อยตามประสากล้าๆกลัวๆและขี้สงสัย
“ หิวรึยัง ? ”
“ นิดหน่อยค่ะ ”
....................
“ พะ…พี่ไทน์ ”
มือของเด็กสาวตัวอวบอ้วนวัยเดียงสาจับแขนของชายหนุ่มไว้แน่น พร้อมเอ่ยเสียงสั่นเครือเมื่อเอนกายของชายหนุ่มได้ถูกจ่ออยู่น้องสาวของตน
“ ทำไมเหรอ หืม… ”
“ แกงกะ...กลัว ”
“ ไม่ต้องกลัว ”
“ …….....… ” ชายหนุ่มเลิกสนใจของตรงหน้าชั่วคราวโน้มตัวลงมาลูบหัวเด็กสาวตัวอ้วนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจผ่อนปรนความกลัวให้จางลง
“ รักกูรึเปล่า ”
“ รักค่ะ ”
“ อดทนนิดเดียว มันจะเจ็บแค่นิดเดียว ”
“ ……… ”
“ อดทนเพื่อกูได้ไหม ”
“ ค่ะ ”
“ มึงจะเจ็บไม่นาน กูรับรองมันจะสนุก ”
“ …....……. ”
“ ไม่ต้องคิดมาก มึงท้องกูรับผิดชอบ ”
“ …...……. ”
“ พร้อมไหม ? ” ข้าวแกงที่ใจกลัวจนตัวสั่น แต่เพราะรักคนตรงหน้าจึงยอมพลีกายมอบความบริสุทธิ์ติดตัวให้ชายคนรัก อย่างเต็มใจ ข้าวแกงพยักหน้าเบาๆเป็นคำตอบทุกอย่าง
“ จิกแขนกูไว้ ”
“ ………..... ” ข้าวแกงหลับตารับความรู้สึกที่ไทน์ส่งมา เอนกายยักษ์ค่อยๆถูกส่งเข้ามาในตัวข้าวแกง ด้วยความเจ็บทำให้ข้าวแกงจิกแขนไทน์เพื่อผ่อนคลายความเจ็บปวด
“ อย่าเกร็ง กูเจ็บ ”
ด้วยความบริสุทธิ์ของเด็กสาวทำให้การเปิดซิงครั้งแรกเต็มไปด้วยความกลัว การบีบตัวน้องสาวของข้าวแกงทำไทน์แทบขาดใจ ไทน์ค่อยๆโยกตัวก่อนจะค่อยๆกระแทกแรงมากขึ้น
“ อื้ม…มันแน่นดีจริงๆ ”
“ อ๊ะ…อือ…มันตอดกูชิบ*าย ”
“ พี่ไทน์…แกงเจ็บค่ะ ”
“ อ๊ะ…อื้ม…อดทน...สิว่ะ ”
ไทน์โยกตัวกระแทกตามอารมณ์ของตัวเองโดยไม่สนใจคำพูดของเด็กสาวตัวอ้วน ด้วยความรักหน้ามืดตามัวข้าวแกงหลับตากัดฟันรองรับอารมณ์ของไทน์ ที่หลายต่อหลายครั้งที่ไทน์สำเร็จบทสวาทแต่กลับยังไม่พอใจ ข้าวแกงแทบจะร้องไห้แต่ต้องอดทนเพื่อชายคนรัก…
“ อ๊ะ…กูจะแตก…อื้อ อื้ม อ๊ะ อ่าาาาส์ ”
น้ำสวาทขาวขุ่นที่ไทน์ปล่อยในตัวข้าวแกงในน้ำสุดท้ายที่พอใจเต็มอิ่ม เมื่อเอนกายแท่งยักษ์ถูกดึงออกน้ำขาวขุ่นวิ่งตามออกมาอย่างรู้เส้นทาง พ่อเสือนักล่าที่เก็บกดอยู่นานเพื่อการนี้ได้พอใจเต็มอิ่มแล้ว ไทน์หมดแรงนอนลงข้างๆตัวของเด็กสาวตัวอ้วน ก่อนจะเอาแขนไปกอดข้าวแกงเชิงให้รู้ว่าตนมีความสุขกระทำด้วยความรัก เพื่อไม่ให้เด็กสาวตัวอ้วนร้องไห้
“ เด็กอ้วน กูรักมึงนะ ”
“ แกงก็รักพี่ไทน์ค่ะ ”
“ นอนได้แล้ว ”
“ ค่ะ ” ไทน์ลูบหัวข้าวแกงเบาๆ ไม่นานข้าวแกงก็หลับไปอย่างง่ายดาย
ไทน์ที่เห็นเด็กสาวตัวอ้วนหายใจสม่ำเสมอหลับสนิท คว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่กดหยุดเพื่อบันทึกเสียง ไทน์ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในชั้นเชิงเสือขั้นเทพของตน
‘ คิดเหรอว่าเสืออย่างกูจะแพ้อีอ้วนนี่ ’
ไทน์ออกจากห้องข้าวแกงลงมาแช่ตัวในอ่างอย่างสบายอุรา ตนทำสำเร็จทุกอย่างแล้วไม่มีอะไรที่ต้องสนใจอีกแม้ความรู้สึกของข้าวแกงก็ตาม…
ผู้หญิงได้มอบความบริสุทธิ์ให้ชายคนรักจากความรักที่มีมากล้นกลับทวีคูณเพิ่มมากขึ้น ชายคนรักคือชีวิตคำๆนี้คือทุกอย่างของผู้หญิง แต่ทว่าสำหรับผู้ชายแล้วกลับตรงข้ามกัน ผู้ชายเมื่อได้สิ่งที่ต้องการมักจะถอยห่างมากออกไปทุกที อย่างเช่นไทน์ในตอนนี้
“ ถ้าไม่อยากป่อง กินซะ ” ยาคุมฉุกเฉินถูกวางลงบนหน้าตักของข้าวแกง ขณะมาจอดหน้าโรงเรียนของเด็กสาว
“ เม็ดที่สองกินอีก 12 ชั่วโมง อย่าลืมกินด้วย ”
“ ค่ะ ”
“ กูต้องดูงานค่ำ มึงกลับบ้านเองนะ ”
“ ค่ะ ”
ไทน์เอ่ยก่อนจะขับรถออกจากโรงเรียนของออกไป ข้าวแกงมองตามหลังรถของไทน์จนสุดสายตาด้วยรอยยิ้มที่ตนเข้าใจว่าไทน์เรียนปีสุดท้ายต้องฝึกงาน ตนจนจึงไม่อยากรบกวนไทน์และไม่ได้คิดมากอะไร…
ข้าวแกงใช้ชีวิตปกติแต่ด้วยไม่มีโทรศัพท์ติดต่อไทน์จึงได้แค่รอวันหยุดเพื่อจะไปหาไทน์ ข้าวแกงกำลังทำกับข้าวอยู่ที่บ้านเพื่อรับประทานกับผู้เป็นยายที่กลับมาจากปฏิบัติธรรมได้ไม่นาน
“ แฟนเอ็งไปไหนล่ะ ”
“ พี่ไทน์ฝึกงานจ้ะยาย เรียนปีสุดท้ายใกล้จะจบงานจะยุ่งมาก ”
“ มันดูแลเอ็งดีรึเปล่า ”
“ ดีจ้ะยาย พี่ไทน์ดูแลแกงดีมากเลยจ้ะ ”
“ อย่ารักใครมากกว่ารักตัวเอง จำคำที่ข้าสอนเอาไว้ ” ผู้เป็นยายเอ่ยพร้อมลูบหัวผู้เป็นหลานสาวอย่างห่วงใย
“ จ้ะยาย ”
“ ถ้าไม่มีข้า เอ็งต้องรักตัวเองให้มากๆนะลูก ไม่มีใครรักเอ็งทำตัวเอ็งเอง ”
“ ยายจะไปไหนเหรอจ้ะ ”
“ ข้ามันแก่แล้ว ข้าก็พูดไปเรื่อย ”
“ ยายต้องอยู่กับแกงไปอีก 100 ปีเลยนะจ้ะ ”
“ ข้าวแกงเอ้ย ”
เมื่อถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ทางเดียวที่จะได้เจอไทน์คือการไปหาที่คอนโด ข้าวแกงเดินไปที่คิววินมอเตอร์ไซค์เพื่อนั่งรถไปที่คอนโดของไทน์พร้อมขนมติดไม้ติดมือที่ซื้อมาฝากชายคนรัก…
ข้าวแกงเคาะประตูห้องของไทน์แต่เป็นทิวส์ผู้เป็นน้องชายของไทน์เป็นคนเปิด ทิวส์ที่เห็นข้าวแกงกลับมีหน้าตาเลิ่กลั่กทันที ข้าวแกงเข้ามาในห้องกลับเห็นไทน์นั่งอยู่กับผู้หญิงใส่ชุดนักศึกษา หุ่นดี หน้าตาดีคนนึง ผู้หญิงที่นั่งอยู่มองข้าวแกงตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมโบ๊ยปากออกมา
“ ไอ้ทิวส์…มึงจะกลับแล้วก็ พานิวลงไปด้วย ”
“ คับ ”
ผู้หญิงชื่อนิวหยุดเดินตรงหน้าข้าวแกง ก่อนจะยิ้มมุมปากร้ายๆออกมาแล้วเดินตามทิวส์ออกไป ทำข้าวแกงมองตามหลัง
“ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอคะ ? ”
“ แฟนไอ้ทิวส์มันน่ะ ”
“ อ๋อค่ะ ”
“ แล้วนั่นซื้ออะไรมา ? ” ไทน์รีบเอ่ยถามเบี่ยงเบนประเด็นให้ข้าวแกงเลิกสงสัย
“ แกงซื้อขนมเจ้าอร่อยมาฝากพี่ไทน์ค่ะ ”
“ มาหากู คิดถึงกูว่างั้น ”
“ ค่ะ…แกงคิดถึงและเป็นห่วง กลัวพี่ฝึกงานไม่ได้พักผ่อนค่ะ ”
“ ……....… ” คำพูดและแววตาไร้เดียงสาของข้าวแกงทำไทน์รู้สึกแปลกๆมีอาการชะงักพูดไม่ออก
“ แกงจัดขนมใส่จานให้นะคะ ”
“ อืม ”
วันไหนที่มีเรียนเมื่อเลิกเรียนข้าวแกงจะนั่งวินมอเตอร์ไซค์มาหาไทน์ แต่ก็มักจะต้องเสียเวลาเปล่า เมื่อไทน์ไม่ได้อยู่ที่ห้อง ข้าวแกงที่คิดว่าไทน์คงฝึกงานหนัก จึงทำได้แค่ดูแลไทน์อยู่ๆห่างๆเอาอาหารมาแขวนไว้ที่หน้าห้องทุกวัน…
ในรอบหลายวันที่ไม่ค่อยได้เจอกัน ข้าวแกงตั้งใจไปหาไทน์พร้อมของกินในมือเหมือนอย่างเคย เมื่อไปถึงห้องประตูห้องกลับไม่ได้ล็อก เสียงคนหลายคนคุยกันอยู่ ทำไมให้ข้าวแกงไม่กล้าเข้าไปแต่ต้องชะงัก เมื่อ...
“ มึงนี่สุดยอดจริงๆกูขอคาราวะ ”
“ กูยอมจำนนต่อหลักฐาน เด็กอ้วนก็แค่เศษฝุ่นของมึงจริงๆ ”
“ เสือขั้นเทพมันต้องมีเกียรติ ใครจะทำแปะเปื้อนไม่ได้ ”
“ ทั้งหลงทั้งรักแบบนี้ จะปล่อยไปไหวเหรอว่ะ ”
“ นี่พ่อเสือมีเหรอจะสนใจเหยื่อน่าเกลียดแบบนั้น ”
“ น้องเขาจะอ้วนแต่นิสัยดีนะเว้ย ”
“ เดือนอย่างกู มีเหรอจะคว้าเศษขยะ ”
“ ไม่สงสารน้องเขาเหรอว่ะ ”
“ สนตัวเองดีกว่าไหมไอ้สั* ไปไหนแต่ละที่อายคนชิบ*าย โคตรเก็บกด ”
“ หลอกได้สำเร็จปุ๊บ เดินหน้าฟาดยับเลยนะไอ้เหี้* ”
“ ของชอบมันขาดไม่ได้เว้ย มีของดีในตัวมันก็ต้องภูมิใจ”
บทสนาของผู้ชายอีกหลายคนนั่งดื่มเบียร์พร้อมขนม ที่แต่ละคนนั่งหน้าโน๊ตบุ๊คที่กำลังทำงานกันอยู่ การสนทนาไม่รู้ใครต่อใครเป็นคนเอ่ย ฝและไม่รู้เรื่องสนทนาหมายถึงใคร ทำข้าวแกงไม่กล้าเข้าไปทำได้แค่วางไว้บนโต๊ะเท่านั้น ก่อนจะเดินออกมาด้วยอาการแอบน้อยใจ
‘ ไม่ใช่หรอก เขาไม่ได้หมายถึงเรา ’
ข้าวแกงพยายามบอกและให้กำลังใจตัวเอง ไทน์และกลุ่มเพื่อนอาจจะพูดถึงคนอื่นอยู่ก็ได้ ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ข้าวแกงจึงบอกตัวเองให้เชื่อใจแฟนหนุ่มว่ารักตน แต่ในความเป็นจริงเด็กสาวตัวอ้วนกำลังหลอกตัวเองอยู่…
“ อยากกินอะไรก็กดเอา ” ไทน์ยื่นโทรศัพท์ของตนให้ข้าวแกง แต่ทว่าข้าวแกงกลับไม่รับ
“ แกงใช้ไม่เป็นค่ะ ”
“ จะยากอะไร แค่เอานิ้วจิ้มๆกดๆแบบนี้ ”
“ ……....…. ” ไทน์จับมือข้าวแกงพร้อมเอานิ้วมือของข้าวแกงไปจิ้มๆหน้าจอโทรศัพท์ของตน แต่ด้วยหน้าที่ต้องใกล้กันทำข้าวแกงตัวแข็งทื่อออกอาการเขินอายที่ไทน์จับมือตนกระทำแบบนี้
ไทน์เห็นอาการของข้าวแกงที่พอจะรับรู้ได้ทันทีว่าข้าวแกงกำลังเขินอายตนอยู่ ใช้โอกาสนี้หอมแก้มข้าวแกงฟอดใหญ่ ทำข้าวแกงตาโตอย่างตกใจ
“ ใครใช้ให้ทำหน้าน่ารักล่ะ ”
“ ………… ”
“ อยากกินอะไรอีกไหม สั่งเต็มที่ได้เลย ”
“ พี่ไทน์สั่งเลยค่ะ แกงกินได้หมด ” ข้าวแกงตอบด้วยอาการเสียงสั่นไม่กล้าสบตาไทน์
“ ตามสบายนะ กูจะออกไปรออาหาร ”
“ ค่ะ ” ไทน์มองข้าวแกงก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างพอใจในศักยภาพของพ่อเสือขั้นเทพของตน ที่กวางน้อยกำลังคล้อยตามพ่อเสือเข้าให้แล้ว
ไทน์จัดหนักลงทุนเต็มที่เพื่อแผนของตนจัดของกินหลายต่อหลายอย่างให้ข้าวแกง แต่ดูเหมือนข้าวแกงจะไม่ค่อยกล้ารับประทานอาหารตรงหน้าสักเท่าไหร่
“ ไม่ต้องเกรงใจ อยากกินก็กินสิ ไม่มีใครว่าอะไรหรอกนะ กูชอบที่มึงเป็นตัวของมึงนะ กินเยอะๆนะเด็กอ้วน ”
“ ………..... ”
ไทน์ไม่พูดเปล่าจับแก้มของข้าวแกงที่แก้มยุ้ยน่าจับอย่างเอ็นดู ทำข้าวแกงยิ้มออกมากับการกระทำของไทน์ที่กระทำกับตน ก่อนที่ข้าวแกงจะรับประทานของกินตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยตามคำพูดของไทน์
“ เดี๋ยวเราซื้ออาหารดีๆไปให้ยายมึงด้วยกันนะ ”
“ ……….. ”
“ กูอยากให้มึงกับยายได้กินของดีๆ กูชอบมึงกูก็ต้องชอบคนในครอบครัวมึงด้วย กูอยากเติมเต็มส่วนที่ขาดให้มึง ”
“ แกงไม่มีเพื่อน ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับแกง ไม่มีใครดีกับแกงแบบพี่เลย ขอบคุณนะคะพี่ไทน์ ”
“ ……....…. ”
ข้าวแกงมองไทน์ด้วยแววตาที่เปล่งประกายไร้เดียง ก่อนจะเอ่ยออกมาพร้อมน้ำตาที่ปลื้มปิติคลอเบ้าตาที่ทำไทน์รู้สึกแปลกๆกับแววตานี้ แต่ทว่าวงการพ่อเสือมันค้ำคอที่ยอมเสียชื่อเสียงนี้ไปไม่ได้ แผนการณ์จำต้องดำเนินต่อไป…
ไทน์ดูแลข้าวแกงดั่งเจ้าหญิง ทำตามน้ำคำที่ให้ไว้คือไปหาผู้เป็นยายของข้าวแกง คอยรับส่งข้าวแกงไปโรงเรียนจึงเป็นเป้าสายตาของผู้พบเห็น แต่ไทน์กลับแสดงให้ข้าวแกงมั่นใจในตัวตนจนเด็กสาวอวบอ้วนวัยบริสุทธิ์ไร้เดียงสาหลงเชื่อและหลงรักไทน์ในชั่วพริบตา…
คำว่าเพื่อน พี่ชาย และหน้าที่คนรักที่ไทน์กระทำให้ข้าวแกงที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน สี่วันที่ไทน์กับข้าวแกงอยู่ด้วยกันระยะเวลาแค่สั้นๆ แต่กลับทำข้าวแกงทุ่มหมดใจให้กับชายหนุ่มอย่างไทน์คนนี้อย่างง่ายดาย...
“ ทำอะไรเหรอคะ ? ” ระหว่างรถติดไฟแดง ไทน์ยกโทรศัพท์ขึ้นมาอัดวิดีโอคู่กับข้าวแกง
“ อยากนอนหลับฝันดีต้องดูวิดิโอนี้สิ ”
“ ……….. ”
“ ตอนนี้มึงรู้สึกยังไงกับกู บอกกูสิ ”
“ แกง… ” ข้าวแกงหน้าแดงตะกุกตะกักกับคำถามของไทน์
“ มึงไม่ได้รู้สึกกับกูเหรอว่ะ ”
“ แกงรู้สึกค่ะ ”
“ บอกสิ ”
“ แกงรักพี่ไทน์ ”
“ ดีมากเด็กอ้วน ”
ไทน์เอามือจับหัวข้าวแกงโยกเบาๆอย่างเอ็นดูก่อนจะกดบันทึกวิดีโอไว้ วิดีโอที่บอกความในใจนี้มันช่างน่ารักสำหรับข้าวแกง แต่สำหรับไทน์มันคือผู้ที่กำลังจะคว้าชัยชนะและจะเข้าสู่เส้นชัยในอีกไม่ช้า…
“ พี่ไทน์…มีแขกเหรอพี่ ”
ทิวส์ผู้เป็นน้องชายของไทน์พรวดพราดเข้ามาในห้องขณะที่ไทน์กับข้าวแกงกำลังนั่งอยู่หน้า TV การมาของทิวส์แอบทำข้าวแกงตกใจ ทิวส์ผู้เป็นน้องชายของไทน์มองหน้าไทน์ ก่อนจะมองหน้าข้าวแกงพร้อมขมวดคิ้วที่ข้าวแกงใส่ชุดนักเรียนมัธยมปลาย ด้วยหน้าตาและรูปร่างอวบอ้วนที่ไม่ใช่สเปคของไทน์ผู้เป็นพี่ชายเลยสักนิด ทำทิวส์ถึงกับสงสัย
“ นี่ไอ้ทิวส์ น้องชายกู ”
“ สวัสดีค่ะ หนูชื่อข้าวแกงค่ะ ”
“ มีอะไรรึเปล่าไอ้ทิวส์ ”
“ ผมขึ้นตึกเวรดึก เลยแวะมาอาบน้ำห้องพี่ ”
“ พี่ทิวส์ใส่ชุดกราวนด์ พี่เป็นหมอเหรอคะ ” ข้าวแกงเอ่ยถามขึ้น
“ พี่เป็นนักศึกษาแพทย์น่ะ ยังไม่ได้เป็นหมอ ”
“ แกงอยากเรียนหมอเหมือนกันค่ะ ”
“ จริงเหรอ ขอให้สอบได้นะคับ ”
“ ขอบคุณค่ะ ”
“ แล้วข้าวแกงเป็นอะไรกับพี่ไทน์เหรอ ? ” ทิวส์ที่ทนความสงสัยไม่ไหวต้องเอ่ยถามข้าวแกง เพราะตนรู้ถ้าเอ่ยถามผู้เป็นพี่ชายต้องไม่ยอมบอกตนเป็นแน่
“ แกงเป็นฟะ… ”
“ มาอาบน้ำก็รีบไปอาบๆสิว่ะ ” ไทน์เอ่ยทักท้วงระหว่างบทสนทนาของข้าวแกงกับทิวส์จนต้องชะงัก ทำให้ทิวส์รับรู้ถึงการกระทำของผู้เป็นพี่ชายทันที
“ เด็กคืออนาคตของชาติ ปล่อยเด็กให้ไปมีอนาคตเถอะพี่ ” ทิวส์เข้าไปกระซิบข้างๆหูผู้เป็นพี่ชาย
“ ไอ้ทิวส์ !!! ”
“ ผมไปอาบน้ำดีกว่า ขอตัวนะข้าวแกง ”
“ ค่ะ ”
ตกกลางคืนข้าวแกงกำลังนอนหลับสบายในห้องพักของไทน์อย่างทิ้งตัว พ่อเสือร้ายอย่างไทน์คิดจะจบแผนการณ์เข้าไปในห้องที่ข้าวแกงนอนอยู่
“ ข้าวแกง ข้าวแกง ”
“ ค่ะ…พี่ไทน์มีอะไรรึเปล่าคะ ” ข้าวแกงแอบตกใจที่อยู่ๆไทน์เข้ามาเรียกชื่อตนในกลางดึกแบบนี้
“ กูฝันร้าย กูนอนกับมึงด้วยนะ ”
“ ค่ะ ” ข้าวแกงเอ่ยออกไปอย่างไร้เดียงสาที่เป็นห่วงไทน์
“ กูขอกอดมึงด้วยได้ไหม ”
“ ได้ค่ะ ”
ทันทีที่ได้ยินคำตอบไทน์วางโทรศัพท์บนหัวเตียง ก่อนจะขึ้นเตียงนอนที่มีเด็กสาวอวบอ้วนรออยู่ เมื่อมีโอกาสได้นอนบนเตียงเดียวกับข้าวแกง ไม่พลาดที่จะปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไป ใช้อุบายหลอกล่อเพื่อให้ได้กอดข้าวแกงอย่างนิ่มนวลที่สุดเพื่อไม่ให้เหยื่อโวยวาย
“ ตัวมึงอุ่นจัง ”
“ ……….. ” ไทน์เอ่ยพร้อมกระชับกอดข้าวแกงที่ทำคนที่ถูกสวมกอดถึงกับใจเต้นแรงเขินอาย
“ ข้าวแกง…กูรักมึงนะ ”
“ แกงก็รักพี่ไทน์ค่ะ ”
“ เป็นของกูได้ไหม ”
“ ………..... ”
“ กูไม่อยากให้มึงต้องไปเป็นของใคร กูอยากให้มึงเป็นของกูคนเดียว กูจะรักษามึงด้วยชีวิตของกู ”
“ ……….. ”
“ ยอมเป็นเมียของกูนะ ถ้ามึงปฏิเสธกูจะหยุดทุกอย่าง ”
“ แกงรักพี่ไทน์ แกงยอมค่ะ ”
“ หึ ”
พ่อเสือร้ายยิ้มสบถออกมาจากลำคอเบาๆอย่างพอใจมาก ที่กวางน้อยบริสุทธิ์ไร้เดียงสากำลังจะตกเป็นของตนตามแผนการณ์ที่วางไว้ทุกอย่าง พร้อมหลักฐานคลิปเสียงยืนยันที่พ่อเสือตั้งใจให้ทุกคนจำนนต่อหลักฐานที่ทุกคนต้องคาราวะพ่อเสือขั้นเทพอย่างตนเท่านั้น…
- Writer
