ซีรีส์ เมียของเสือ
เรื่อง ทวงบัลลังก์เมีย
ตอนที่ 2 กูจะฟันอีเด็กอ้วนนี่ให้พวกมึงดูเป็นขวัญตา
“ พี่ไทน์ คืนนี้จูนไปหานะคะ ”
น้ำเสียงออดอ้อนของจูนผู้หญิงรุ่นน้องนักศึกษาต่างคณะที่หลงใหลในตัวไทน์และไทน์ก็ไม่พลาดที่จะปล่อยเหยื่อไปง่ายๆ
“ ไม่ว่าง ”
“ พรุ่งนี้ให้จูนไปหานะคะ จูนคิดถึง ”
“ กูติดต่อไปเอง ”
“ จูนจะรอนะคะ ”
จูนรุ่นน้องต่างคณะเดินออกไป กลุ่มเพื่อนร่วมคณะของไทน์ที่ฟังอยู่นานก็เริ่มลงมือชำแหละตัวไทน์ให้ป่นปี้ทันที
“ เห็นเหยื่อหลงเข้าหน่อย พ่อเสือเล่นตัว ” กาวทักขึ้น
“ กูมันเลือกได้ ไม่ต้องแคร์ใคร ”
“ มึงก็ไปว่ามันไอ้กาว ไอ้ไทน์มันไม่ค่อยชอบกินใครซ้ำๆ ” คิงส์เอ่ยขึ้น
“ ถ้ากินซ้ำแล้วจะได้กระจายทั่วถึงเหรอว่ะ ” บลูเอ่ย
“ แต่ละคนหล่อมากพ่อเสือขั้นเทพ ระวังเถอะจะตกม้าตายเพราะรักใครเข้าสักคน ” กั๊กเอ่ยกระแหนะกระแหน
“ ไอ้บลูกับไอ้คิงส์กูไม่รู้ แต่สำหรับกูยาก วงการเสือขึ้นแล้วกูไม่ยอมลงง่ายๆหรอกเว้ย ” ไทน์กล่าว
“ แต่น้องอ้วนทำมึงกระอักได้นะเว้ย ” กาวเอ่ยขึ้นจุดประเด็น
“ เออ…หล่อแทบตายสุดท้ายแพ้น้องอ้วน ” กั๊กเอ่ย
“ ฮ่าๆๆๆ ”
“ ไอ้พวกเหี้* กูไม่เคยแพ้ใคร ”
“ งั้นมึงก็จีบน้องอ้วนให้ได้สิว่ะ ” กาวเอ่ยท้าทายไทน์
“ แต่แค่จีบมันยังน้อย มันต้องจีบและคบด้วยมันถึงจะแน่ ถ้ามึงทำให้น้องอ้วนยอมมาคบได้ กูจะเลิกแซวมึง ” กั๊กท้าพร้อมยื่นข้อเสนอ
“ เออ…กูด้วยอีกคนจะยกย่ององค์เสือชั้นสูงส่งแห่งวงการตีหญิง ” กาวเอ่ย
“ พวกมึงเตรียมตัวคาราวะกู เพราะผู้หญิงมีแต่ร้องเรียกหากู ” ไทน์เอ่ยอย่างมั่นใจในตัวเองสูง
“ อย่าเอาความรู้สึกไปลงเล่นด้วยล่ะ ” บลูเอ่ยเชิงตักเตือนเพื่อน
“ ใจสั่นขึ้นมาไม่มีใครช่วยอะไรมึงได้นะ ” คิงส์เอ่ยเสริม
“ เสือไทน์ไม่เคยแพ้ตบะผู้หญิง ”
“ พวกกูจะรอดู ”
“ …………….. ”
เพราะเด็กผู้หญิงอวบอ้วนที่ชื่อข้าวแกงทำให้ไทน์ผู้ครองบัลลังก์เสือถูกเหยียดหยามศักดิ์ศรีของเสือ จากผู้ชายที่ไม่เคยมีผู้หญิงปฏิเสธแค่กระพริบตาก็สามารถให้ผู้คลานมาแทบเข่ายอมถวายตัวให้ ทำให้คนอย่างไทน์ต้องลบคำดูถูกนี้และต้องทำให้ประจักษ์แก่สายตาทุกคน ว่าตนคือพ่อเสือไทน์ขั้นเทพเท่านั้น…
ไทน์เริ่มปฏิบัติการมานั่งร้านเหล้าปั่นหลังมหาวิทยาลัยร้านเดิมพร้อมพรรคพวกที่จุดประสงค์ไม่ใช่แค่การมาดื่มเหล้าแต่เป็นเพราะเด็กผู้หญิงอวบอ้วนที่ชื่อข้าวแกง…
เมื่อมาถึงก็กวาดสายตาหาเด็กเสิร์ฟอวบอ้วนที่ชื่อข้าวแกงก่อนจะกวักมือเรียกให้มาบริการที่โต๊ะ ข้าวแกงทำหน้าที่ของตนเองบริการลูกค้า ก่อนจะเดินออกไปด้วยสายหน้าเรียบนิ่ง จนถึงเวลาเช็คบิล
“ ทั้งหมด 1545 บาทค่ะ ” มื้อนี้ไทน์เป็นเจ้ามือเลี้ยง วางเงินในถาดรับเงินด้วยแบงค์เทาสามใบ
“ ลูกค้าให้แบงค์พันเกินมาหนึ่งใบค่ะ ” ข้าวแกงพูดพร้อมยื่นแบงค์พันกลับให้ไทน์ แต่ไทน์เอามือไปจับมือข้าวแกงไว้
“ ไม่ต้อง กูให้ติป ”
“ ขอบคุณค่ะ ” แกงส้มดึงมือกลับยกมือไหว้ไทน์ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจแล้วรีบเดินออกไปเลย
“ ระวังน้องเขาตีหัวมึงนะเว้ย ” คิงส์เอ่ย
“ เด็กฟาดหัวแตกขึ้นมากูจะสมน้ำหน้าให้ ” บลูเอ่ย
“ มันจะทำอย่างนั้นทำไม เด็กอ้วนนั้นมันกำลังหลงกูอยู่ก็ได้ ”
ไทน์รออย่างใจจดจ่อจดถึงเวลาเลิกงานของเด็กผู้หญิงข้าวแกงที่เดินสะพายกระเป๋าเดินออกจากร้านไปที่วินมอเตอร์ไซค์ ไทน์เห็นแบบนั้นรีบลุกเดินตามไปทันทีตามด้วยเพื่อนที่มาด้วยกัน
“ ข้างแกง ”
“ ??? ” ข้าวแกงชะงักเมื่อได้ยินเสียงเอ่ยขานเรียกชื่อตน หันกลับมามองพร้อมอาการขมวดคิ้วอย่างสงสัย
“ กูชื่อไทน์ ” ไทน์เดินเข้าไปใกล้ๆข้าวแกงพร้อมเอ่ยแนะนำตัว
“ บอกแกงทำไม ? ” ข้างแกงเอ่ยอย่างไร้เดียงสา
“ กู…แค่อยากแนะนำตัว ”
“ แกงไม่ได้อยากรู้ค่ะ ”
“ อ้าวไอ้ไทน์ น้องเขาไม่ได้อยากรู้จักมึง ”
“ ฮ่าๆๆ ”
“ ไอ้เหี้*เงียบปาก ” ไทน์หันกลับไปตะหวาดเพื่อนที่มาด้วยกันอย่างเสียเซลฟ์ด้วยอารมณ์ไม่ดี บวกกับตนเพิ่งจะเสียหน้ากับคำพูดของข้าวแกงไปมาดๆ
“ มึงจะกลับแล้วเหรอ ? ”
“ ค่ะ ”
“ ดึกแล้วจะกลับยังไง ? ”
“ พี่วินค่ะ ”
“ ให้กูไปส่งไหม ? ” ไทน์เอ่ยพร้อมแววตาของความอยากหวังดีแม้มีจุดประสงค์แอบแฝงก็ตาม แต่ทว่า
“ ไม่เป็นไรค่ะ แกงขอตัว ”
“ เดี๋ยว ! ”
หมับ…
“ ??? ” ไทน์รีบจับแขนข้าวแกงไว้เมื่อเห็นท่าทางที่ไม่สนใจพร้อมหันหลังจะเดินออกไปจากตรงนั้น จนข้าวแกงชะงักมองแขนของตนเองแล้วรีบสบัดแขนออก
“ บ้านมึงอยู่ไหน กูจะไปส่ง ”
“ เราไม่ได้รู้จักกันทำไมแกงต้องบอกด้วย ”
“ …………… ” ไทน์ถึงกับหน้าชา เมื่อข้าวแกงพูดแบบนั้น แถมยังทิ้งให้ไทน์ยืนหน้าแตกอยู่คนเดียว เมื่อข้าวแกงจบก็เดินออกไปซื่อๆ โดยไม่สนใจความหวังดีที่แสร้งพูดของไทน์
“ จบกันพ่อเสือไทน์ขั้นเทพ ”
“ ไอ้กาว มึงช่วยให้เกียรติเดือนคณะของเราด้วย เด็กแค่ไม่ชอบมันเอง ”
“ ฮ่าๆๆๆ ”
“ นี่มันแค่เริ่มต้นเว้ย ไม่มีใครไม่หลงคนอย่างกู ”
“ ระวังหน้าแตก หมอทิวส์น้องมึงไม่รับเย็บนะ ” บลูเอ่ยขึ้นเชิงไม่ได้ค่อยเห็นดีเห็นงานกับการกระทำของไทน์สักเท่าไหร่
“ น้องมันไม่สนใจมึงจะไปวุ่นวายทำไม สู้ไปสนคนอื่นที่สนมึงดีกว่าไหมว่ะ ” คิงส์เอ่ยขึ้นอีกคนเชิงตักเตือนเพื่อนสนิทอย่างไทน์
“ มึงก็ยอมรับเถอะไอ้ไทน์ ว่าน้องอ้วนไม่ได้ชอบมึง ” กั๊กเอ่ย
“ คนหล่อใช่ว่าผู้หญิงจะชอบทุกคนนะเว้ย ” กาวเอ่ยกดดันไทน์อีกคน
“ กูไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น กูจะฟันอีเด็กอ้วนนี่ให้พวกมึงดูเป็นขวัญตา ”
ไทน์เอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ ท่ามกลางสายตาของของบลูและคิงส์ที่ส่ายหน้าให้กับความมุ่งมั่นอย่างผิดๆของไทน์เพื่อนสนิท…