“แจ๋วเลย” ปลาส้มยกนิ้วให้ความคิดของขนม จะมาเอาอะไรกับคนไม่มีการมีงานทำแบบพวกเธอกัน
“สารวัตรเชิญๆ ค่ะ” ขนมทำท่ารับแขกผายมือเชิญทั้งสองคนเข้าไปในบ้าน “จ่าน้อยนำเด้อ” (จ่าน้อยด้วยนะ) ขนมเชิญจ่าน้อยเข้าไปด้วย เขาก็ยกยิ้มดีใจ อย่างน้อยๆ เด็กพวกนี้ก็ไม่ได้แล้งน้ำใจกับเขาจนเกินไป
“ส่วนมึงบักปาล์ม โปรดไปไกลๆ ส้นตีนกู” (ส่วนมึงไอ้ปาล์ม โปรดไปไกลๆ ส้นตีนกู) มองหน้าทีไรขนมก็อดโมโหไม่ได้ทุกทีที่ทำให้เธอเสียเงิน แต่แล้วเธอก็นึกได้ว่าแม่ปาล์มป่วย
“เดี๋ยว!! กล้าไปตักแกงมาจักถุงดุ๊” (เดี๋ยว กล้าไปตักแกงมาสักถุงสิ) ขนมเอ่ยหยุดปาล์มก่อนจะหันไปสั่งกล้า
ตอนนี้สารวัตรกับจ่าน้อยเดินไปนั่งลงที่โต๊ะม้าหินอ่อนกับปลาส้มเรียบร้อยแล้ว กล้าที่ตักแกงใส่ถุงเสร็จก็รีบวิ่งเอามาให้ขนม เธอรับมาพร้อมกับยื่นถุงให้ปาล์ม
“อ้ะ เอาไปฝากแม่ใหญ่ปริมแหน่แต่มึงห้ามกินเด็ดขาด” (อ้ะ เอาไปฝากยายปริมหน่อย แต่มึงห้ามกินเด็ดขาด) ให้ด
