“งั้นแกปรึกษาคุณกาเบรียลก่อนก็ได้”
“คุณคงไม่ว่าฉันใช่ไหมคุณซาลส์ ฉันก็อยากให้คุณนะ...แต่ฉันยังไม่รู้จักคุณดีเท่าไร เกิดให้ไปแล้วคุณไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด ฉันไม่อยากเสียใจกับการตัดสินใจที่ผิดพลาดอีก”
“ผมเข้าใจครับ แต่ก็ขอบคุณมากนะครับที่คิดมอบเครื่องรางของแม่มดให้ผม” ซาลส์ยิ้มรับคำ ดวงตาคู่สีฟ้าสดใสยังปิดอยู่ ไม่ได้ลืมตาขึ้นมองมนุษย์ผู้หญิงทั้งสอง แค่คิดให้เครื่องรางแก่เขา เขาก็ขอบคุณในความมีน้ำใจของพวกนางแล้ว
“กาเบรียล เจ้าเป็นยังไงบ้าง ยังไหมไหว” เสียงของฌาคส์ตะโกนถามกาเบรียลเมื่อเห็นกาเบรียลทรุดลงไปนั่งบนพื้นถนน เนื่องจากถูกมนุษย์หมาป่ากระโจนเข้าใส่พร้อมกันถึงห้าตัว
“ไม่มีปัญหาหรอกท่านฌาคส์ ข้ายังโอเค”
“ระวังตัวด้วย”
“ได้”
“...” แจ่มจันทร์หันไปมองร่างของกาเบรียลที่ทรุดลงไปนั่งบนถนนอย่างตกใจ หญิงสาวเลื่อนร่างของภัทรวดีไปวางไว้บนตักของซาลส์ แล้วลุกเดินไปหาแวมไพร์หนุ่มซึ่งเธอแน่
