ซาลส์มองไปยังร่างที่นอนไม่ได้สติอยู่ในอ้อมแขนแจ่มจันทร์ หญิงสาวร่างเล็กที่สร้างความประหลาดใจและหวาดหวั่นในคราเดียวกัน มนุษย์ที่สามารถสังหารแวมไพร์ได้โดยไม่สะทกสะท้าน แววตาโหดเหี้ยมกับรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัวนางคนนี้มันน่ากลัวอย่าบอกใคร
“คุณไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม” แจ่มจันทร์หันมาถามแวมไพร์อีกตนที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากเธอกับภัทรวดีอย่างเป็นห่วง อเล็กซานโน่บอกว่าชายผู้นี้ช่วยชีวิตของเพื่อนเธอเอาไว้จนได้รับบาดเจ็บ
“ผมไม่เป็นอะไรมากหรอก คุณไม่ต้องเป็นห่วง อีกไม่กี่วันผมก็หายเป็นปกติ”
“ปกติแวมไพร์ดื่มเลือดก็รักษาแผลให้หายได้เลยไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมของคุณถึงใช้เวลาหลายวันด้วย หรือว่าคุณไม่เป็นแวมไพร์มาตั้งแต่เกิด” แจ่มจันทร์มองซาลส์อย่างพิจารณาอีกครั้ง ถ้าจำไม่ผิดเธอเห็นดวงตาของฌาคส์กับลูเซียนเป็นสีแดง ส่วนของกาเบรียลเป็นสีฟ้า ของอเล็กซานโน่เป็นสีเขียวมรกต และชายผู้นี้เหมือนกับกาเบรียลคือสีฟ้า
