เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้อเล็กซานเดรียตื่นจากภวังค์ ร่างสูงโปร่งลุกเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางเอาไว้ในห้องนอนขึ้นดู เมื่อเห็นชื่อของบุคคลที่ปรากฏบนหน้าจอมือถือ รอยยิ้มก็แต้มตรงมุมปาก นิ้วเรียวยาวกดรับพร้อมด้วยเสียงหวานใสเอ่ยถามปลายสายออกไป
“ว่าไงเพื่อนรัก โทรมาทำไมตั้งแต่เช้าหรือว่าแกยังไม่ได้นอน”
(เออ...ยังไม่ได้นอน) แจ่มจันทร์ตอบอย่างหัวเสียนิดๆ กับคำตอบของเพื่อน เธอยังไม่ได้นอนจริงๆ นั่นแหละ สาเหตุก็เพราะน้องชายเธอไปก่อเรื่องเอาไว้อีกแล้ว จนตอนนี้เธอปวดหัวแทบระเบิดอยู่แล้ว สร้างเรื่องไม่หยุดหย่อน เมื่อเดือนก่อนทะเลาะกับเด็กช่างกล เมื่อวานดันทะเลาะกับเด็กช่างยนต์ ส่วนเรื่องที่ทะเลาะกันก็คือเรื่องผู้หญิง เธอไม่เข้าใจวัยรุ่นสมัยนี้เลย ทะเลาะด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง น่าเบื่อเป็นที่สุด
“น้องแกสร้างปัญหาอีกล่ะสิ”
(เออ...แกทายถูก)
“คราวนี้ไปมีปัญหากับใครอีกล่ะ ฉันว่าแกน่าจะปล่อยให้น้
