โลมรักมาเฟีย

พลาด

ข้อมือเล็กถูกกดฝังลงบนฟูกนุ่มสีขาว เรียวลิ้นอุ่นกำลังตวัดโลมเลียยอดอกอวบ เฟรย์เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสเร่าร้อนที่ไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อน ร่างอรชรบิดเกร็ง เรียวขายาวข้างหนึ่งเกี่ยวเอวสอบของชอว์นไว้อย่างลืมตัว

"อื้ม...เจ็บ" แรงดูดดื่มยอดบัวตูมทำให้เธอแค่นเสียงแหบพร่า มือข้างหนึ่งขยับออกจากข้อมือเล็ก พลันขยับลงไปโอบกุมลำเอ็นแข็งชันที่แนบกลีบเนื้ออยู่ก่อนหน้า สะโพกสอบหยัดขึ้นเล็กน้อย จนปลายดุ้นที่สวมปอกป้องกันจ่ออยู่ปากโพรงเนื้ออุ่น

"ไม่เอา! ชอว์น เดี๋ยวก่อน" เสียงห้ามราวกับฝุ่นผง คนหื่นกระหายแกล้งทำหูทวนลม

"ชอว์น มีอะไรจะบอก"

"พูดมาก ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนบอกว่าเธอพูดมากเวลาขึ้นเตียงเหรอ" เขาถอนริมฝีปากออกจากยอดอกอวบ และซุกปลายจมูกโด่งคลอเคลียลำคอขาวสะอาด เฟรย์บิดเกร็งเรือนกายเมื่อชอว์นขยับสะโพกหนา เขากำลังฝังลำเอ็นขนาดใหญ่เคลื่อนผ่านโพรงเนื้อฉ่ำแฉะของเธอ

"อ๊ะ! เจ็บ บอกว่าอย่าเพิ่งเอาเข้ามา" เสียงแหบร้องห้าม เธอรู้สึกประหม่าเพราะไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้ ชอว์นต้องกล่าวหาว่าตนไม่ประสาเรื่องบนเตียงเป็นแน่

และดูเหมือนมาเฟียหนุ่มจะไม่ยอมฟังคำขอร้อง เขากระแทกสะโพกสอบหนักๆ จนแก่นกายสามารถเสียบแทงเข้าไปในร่างกายบอบบางได้เกือบสุดลำยาว เฟรย์แทบหยุดหายใจ รับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่ร้าวไปทั่วทุกสัดส่วนในร่างกาย

"อื้อ! เจ็บเกินไป ชอว์น"

"หึ! ไม่เคยเจอของใหญ่จริงๆ สินะ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ หารู้ไม่ว่าคนใต้ร่างกำลังรู้สึกราวกับร่างกายแตกออกเป็นร้อยเสี่ยง

"อื้อ...แต่มันเจ็บมากนะ อย่างทำแรง" เธออ้อนวอนเสียงสั่น มือเล็กข้างหนึ่งที่กำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ถูกเขากระชากมากุมไว้ จากนั้นจึงกดลงบนฟูกนุ่มเช่นเดิม

"อ้าส์ แน่นชะมัด" ชอว์นแค่นเสียงพูดในขณะที่ริมฝีปากยังคงพรมจูบลำคอขาว สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออกเชื่องช้า เฟรย์ปลดปล่อยสารหล่อลื่นออกมาโอบชโลมถุงยางอนามัย ทำให้ชายหนุ่มเร่งเร้าซอยสะโพกสอบถี่ยิ่งขึ้น

"ฉันเจ็บ อ๊าส์! อย่าทำแรง"

"ไม่คิดจะให้ฉันใช้งานให้คุ้มเงินล้านหน่อยเหรอ?" คนหื่นกระหายไม่ยอมฟัง ชอว์นกระแทกกระทั้นหนักหน่วงขึ้นอีกจนเฟรย์เนื้อตัวสั่น ข้อมือเล็กทั้งสองข้างถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เมื่อเขาสอดท่อนแขนลงใต้แผ่นหลังขาวเนียนและโอบกอดเธอไว้แน่น

"โอวส์! เฟรย์..." มาเฟียหนุ่มเผลอตัวครวญครางชื่อของผู้หญิงที่เขาให้นิยามว่าเป็นเพียงคู่นอนชั่วคราว แรงกระแทกเข้าหาร่างเล็กหนักหน่วงขึ้นอีก

"อึก! มันเจ็บนะ เบาๆ อ้าส์!" เฟรย์แทบหมดแรงครวญคราง เพราะลำเอ็นอุ่นแข็งชันราวแท่งหิน มันซอยเข้าออกถี่ขึ้นเรื่อยๆ คนตัวโตเกิดอารมณ์วาบหวามไปทั่วกายกำยำ ความปรารถนารุนแรงกว่าเซ็กซ์ครั้งไหนๆ ชอว์นคลั่งไคล้กลิ่นกายหอมหวานจนไม่อาจหักห้ามอารมณ์ได้ ถือเป็นเซ็กซ์ที่เขาโหยหามาแสนนาน

"นี่ยังเอาเข้าไปไม่สุดนะ"

"ก็คนมันเจ็บนี่นา" เสียงสั่นเครือเหมือนกำลังจะร้องไห้ ทำให้เขาหยัดใบหน้าขึ้นมาจากลำคอหอม สายตาจับจ้องใบหน้าสวยคมที่กำลังแสดงออกถึงความเจ็บปวด เธอกำลังหลับตาและเปล่งเสียงครวญครางเป็นบางครั้งคราว

"เฟรย์...ไม่เคยเหรอ?" อยู่ๆ ชอว์นก็แปลกใจเมื่อได้กลิ่นคาวเลือดกระจายไออ่อน เขาจ้องมองหญิงสาวเพื่อรอคำตอบและผ่อนเบาการเคลื่อนไหวลำตัวให้ช้าลง

"ก็เคยแล้วนี่ไง" เธอลืมตาขึ้นมาจ้องมองเขาบ้าง ดวงตากลมโตฉายแววเจ็บปวด ริมฝีปากอิ่มเบะคว่ำ เพราะเสียใจที่ชายแปลกหน้ากำลังครอบครองความบริสุทธิ์ที่ตนหวงแหน

"อย่ามากวนประสาท"

"ทำต่อสิ จะได้เสร็จๆ ฉันจะได้กลับบ้าน" คำตอบนั้นทำให้ชอว์นโกรธจัด ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าพูดกับตนเช่นนี้มาก่อน

กายกำยำหยัดตัวขึ้นตรง เปลือกตาหลุบต่ำลงมองลำเนื้อที่ฝังอยู่ในโพรงเนื้อฉ่ำแฉะ เลือดสีสดแปดเปื้อนไปทั่วท่อนขาแกร่ง รวมไปถึงผ้าปูที่นอนสีขาวของเขาด้วย

"จริงเหรอเฟรย์ เล่นไม่ยอมบอกกันแบบนี้จริงๆ เหรอ?" ชอว์นตวัดสายตาขึ้นมามองคนใต้ร่างด้วยแววตาดุดัน เพราะการที่เธอไม่เคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับใครไม่ได้อยู่ในความคิดของเขาเลย

"ก็จะบอกอยู่แต่คุณไม่ฟังกันเอง แต่บอกหรือไม่บอกมันก็ไม่มีความหมายอะไรไม่ใช่หรือยังไง เพราะสุดท้ายคุณก็ทำแบบนี้อยู่ดี?"

"หมายความว่ายังไง?"

"ช่างมันเถอะ ถึงยังไงก็แค่ครั้งเดียวแลกเงินหนึ่งล้าน คนอย่างคุณไม่สนใจอะไรอยู่แล้วนี่ คุณมันหน้ามืดตามัว เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ยอมฟังที่คนอื่นเขาพูดเลย" เธอต่อว่าเขา และนั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น

ชอว์นเร่งเร้าจังหวะกระแทกกระทั้นความใหญ่โตฝังเข้าไปในร่างกายของเฟรย์อีกครั้ง ใบหน้าคมคายโน้มลงมาตะโบมดูดดื่มยอดบัวตูม ร่างเล็กบิดเกร็งลำตัวเพราะความกระสันซ่าน มือทั้งสองคนสอดประสานและถูกกดลงบนฟูกนุ่มอีกครั้ง

"โอวส์ อ๊าส์" ชอว์นครางกระเส่าเมื่อเขาเร่งรักหนักหน่วง ไม่สนใจแม้ว่าจะเป็นครั้งแรกของหญิงสาว เพราะความรู้สึกโกรธเคืองต่อคำพูดแสนประชดประชันนั้น ทำให้อารมณ์ร้อนครอบงำความถูกต้องจนควบคุมไม่ได้

"เจ็บนะ อ๊าส์!"

"เธอด่าฉัน"

"มะ! ไม่ได้ด่า" ร่างกำยำหยัดขึ้นตรงอีกครั้ง พร้อมทั้งดึงแก่นกายออกจากโพรงเนื้อฉ่ำเลือดพรหมจรรย์ มือแข็งแรงโอบรั้งเอวบางให้นอนพลิกคว่ำ เข่าเนียนชันลงจนก้นงอนแอ่นขึ้นมาหาลำร้อน จากนั้นชอว์นจึงสอดแท่งเนื้อมหึมาเข้าจากด้านหลัง

"อึก! จุก ชอว์น เบาๆ" เสียงคร่ำครวญเรียกร้องน่าสงสาร ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่เห็นใจแม้แต่น้อย มือแข็งแรงโอบกอดเอวบางไว้ และกระแทกลำร้อนใหญ่โตจากด้านหลังจนแก้มก้นเนียนกระเพื่อมสั่น

"โอสว์ ครั้งแรกเธอไปรู้สึกอะไรนอกจากความเจ็บปวด?" เขาครวญครางเสียงหอบ และแค่นเสียงพูดออกมาอย่างยากลำบาก ใบหน้าคมคายเชิดขึ้นเพดาน เปล่งเสียงคำรามราวกับกำลังจะถึงจุดหมายปลายทาง

"เจ็บ อ๊าส์ ไม่ไหวแล้ว" เฟรย์ซุกใบหน้าลงบนหมอนใบใหญ่ เนื้อตัวขาวผุดผ่องสั่นเทิ้ม มือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพราะความเจ็บปวด แม้จะไม่เคยผ่านการมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง แต่กลับรับรู้ได้ดีว่าสิ่งที่ชอว์นกำลังทำนั้นเรียกว่าความรุนแรง

"อ๊าส์ ซีด...โอวส์" ชายหนุ่มฝังแก่นกายลึกสุดความยาวและหยุดนิ่ง เขาโน้มใบหน้าลงมาจูบแผ่นหลังนุ่มนิ่มด้วยความหลงใหล มือแข็งแรงโอบกอดเองบางคอดไว้ จากนั้นจึงขยับขึ้นมากุมเต้านมอวบ เฟรย์สัมผัสได้ถึงแรงเกร็งกระตุกถี่ที่ชอว์นกำลังปลดปล่อยออกมา โชคดีที่มีถุงยางอนามัยรองรับไว้

"อื้ม...โอวส์ แตกแล้ว" เสียงครวญครางผสานเสียงหายใจหอบหนัก ริมฝีปากหยักพรมจูบขึ้นมาจนถึงลำคอขาว สองกายเปลือยกำลังสัมผัสแนบชิด ช่างเป็นวันที่ชอว์นรู้สึกอบอุ่นประหลาดใจ

ครู่ใหญ่ชายหนุ่มจึงถอนแก่นกายออกจากร่องรักฉ่ำ เฟรย์หมดเรี่ยวแรงจึงทิ้งตัวนอนลง ไม่สนใจแม้แต่เลือดบริสุทธิ์ของตนเองที่แปดเปื้อนไปทั่วผ้าปูที่นอน

ชอว์นลุกขึ้นยืน พร้อมทั้งขยับมือมาดึงถุงยางอนามัยออก แต่เขากลับต้องตกใจเมื่อน้ำคาวขุ่นผสมเลือดสดเปื้อนไปทั่วมือของตนรวมถึงพื้นห้องนอน ชายหนุ่มจึงยกถุงยางอนามัยขึ้นมาตรงหน้า

"บ้าเอ๊ย!" เขาสบถเสียงดัง เมื่อเห็นว่าถุงยางอนามัยนั้นแตก พลันตวัดสายตามองไปยังคนที่นอนหมดเรี่ยวแรงอยู่บนเตียง

'เรียกได้ว่าครั้งเป็นครั้งแรก ที่ชอว์นพลาดเรื่องพวกนี้'