โลมรักมาเฟีย

เช้าแล้วหิว

เช้าวันถัดมา

เฟรย์ค่อยๆ ลืมตาตื่น เมื่อไออุ่นจากลมหายใจเป่ารดต้นคอ ใบหน้าคมคายซุกหลับอยู่บนเส้นผมสลวย ลำตัวบอบบางถูกกอดรัดไว้แน่น และยังสัมผัสได้ว่าตนเองนอนเปลือยกายอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา แนบชิดผิวกายอุ่นของคนที่นอนอยู่ข้างกาย ชอว์นโอบกอดเธอจากด้านหลัง

"อื้ม...นอนต่อ" เขาพึมพำเสียงแหบพร่า เพราะยังรู้สึกตัวไม่เต็มตื่น มือซุกซนขยับขึ้นมากุมเต้านมอวบอิ่มไว้

"อื้อ เอามือออกไปเลยนะ ไหนบอกว่าจะไม่ทำอะไรไง?" เฟรย์ส่งเสียงกระเง้ากระงอด ราวเด็กน้อยแสนงอนถูกขัดใจ

"ก็ไม่ได้ทำอะไร เธอหลับไปตั้งแต่ฉันยังอาบน้ำไม่เสร็จ คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอได้" เธอไม่ได้ให้ความสนใจกับคำพูดของชอว์น เพราะใจจดใจจ่ออยู่กับความเปลี่ยนแปลงภายใต้ผ้าห่ม ลำเอ็นร้อนของเขาขยายตัวแข็งชัน มันแนบชิดร่องก้นเนียนนุ่มพอดิบพอดี

"อย่าเอาเข้ามาเด็ดขาดเลยนะ" เสียงเอ่ยห้ามสวนทางกับความต้องการในร่างกาย

"ทำไม เธอจะบอกฉันว่าไม่มีอารมณ์งั้นเหรอ?" เขากระซิบถาม ใบหน้าสวยร้อนวูบวาบเมื่อมือแข็งแรงขยับลงมาลูบไล้กลีบกุหลาบฉ่ำ เฟรย์ไร้ความรู้สึกต่อต้าน และไม่ขัดขืนสัมผัสนั้นเสียด้วยซ้ำ

"อื้ม...อย่า อ๊าส์" นิ้วแข็งแรงแทรกลงกลางกลีบเนื้อเนียน เขาละเลงปลายนิ้วลงบนยอดเกสรหนักหน่วง เฟรย์แทบหมดเรี่ยวแรงเพราะสัมผัสร้อนเร่าที่ร่างกายปรารถนา

ชอว์นแทรกหัวเข่าเข้ากลางเรียวขาสวยจากด้านหลัง เพื่อเปิดทางให้กลีบเนื้อนุ่มคลี่แย้มออก มือหนาขยับย้ายออกจากกลีบกุหลาบมาโอบประคองลำเอ็นร้อนของตน จากนั้นจึงเสียดแทรกปลายหัวเห็ดมันวาวสอดผ่านร่องรักฉ่ำที่ยังคงบอบช้ำ

"อื้อ! เจ็บ" เฟรย์ไม่ได้โวยวายขัดขืน เพราะร่างกายของเธอมันเรียกร้อง จึงยินยอมให้ชอว์นครอบครองอีกครั้ง โดยลืมไปว่าเขาไม่ได้ป้องกันเช่นครั้งแรก

"อ๊าส์...อื้ม..." ชายหนุ่มส่งเสียงครวญครางแนบใบหูเล็ก นิ้วมือแข็งแรงลูบไล้ลงมาตามหน้าท้องแบนราบ จนกระทั่งได้สัมผัสกลีบเนื้อนุ่มอีกครั้ง จุดหวามไหวกำลังโดนรุกล้ำโดยลำเอ็นใหญ่โต

"อ๊ะ! อื้ม...ชอว์น เบาๆ"

"เบาอยู่"

"มะ ไม่เอา คุณไม่ยอมใช้ทุกยางอนามัยนี่คะ อ๊าส์!"

"ไม่มีแล้ว อย่าพูดมากเวลาเอากัน โอวส์"

"เอาออกไป อ๊าส์ ชอว์น"

"หยุดพูด" เขาออกคำสั่งเสียงดุ และเร่งเร้าสะโพกสอบรุนแรง

'ตับ ตับ ตับ ตับ...'

"อ๊าส์ เจ็บ อื้อ..." เสียงร่ำร้องส่งผลให้ถูกกระแทกกระทั้นรุนแรงยิ่งขึ้น แก้มก้นเนียนกระเพื่อมสั่นจนเกิดเสียงเนื้อหนังกระทบกระทั่งไร้จังหวะ

ชอว์นพรมจูบคลอเคลียแผ่นหลังขาวเนียนไร้ที่ติ กลิ่นกายของเฟรย์หอมอบอวลตลอดเวลา มันยังคงติดอยู่บนผ้าห่มและหมอนของเขาจนอยากจะลืมเลือน และยังปลุกอารมณ์หื่นกระหายให้ยิ่งรุนแรงจนเกินควบคุม

ชอว์นตัดใจขยับแก่นกายออก จากนั้นจึงหยัดกายขึ้นมาคร่อมร่างเล็กไว้ ร่างสูงใหญ่แทรกเข้าตรงกลางเรียวขาสวย เฟย์นอนหงายและจำใจอ้าขารับคนเอาแต่ใจ ข้อมือเล็กสองข้างถูกกดแนบลงบนฟูกนุ่ม เธอจ้องมองเจ้าของใบหน้าหล่อคมคาย

"ไม่ทำแล้ว อื้ม..." เขาบดจูบเรียวปากอวบอิ่ม ลิ้นร้อนสอดสัมผัสเข้าสู่โพรงปากหวาน ชอว์นควานเรียวลิ้นไปทั่วทุกซอกหลืบในโพรงปากนุ่ม เฟรย์แปลกใจที่วันนี้เขาจูบเธอหนักหน่วงและร้อนแรง

"อื้ม..." เขาครวญครางในลำคอ และขยับสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้สามารถสอดปลายหัวเห็ดฝังลึกเข้ามาในโพรงเนื้อนุ่มได้อีกครั้ง

"อื้ม..."เขากระแทกสะโพกสอบหนักๆ จังหวะเดียว จนสามารถฝังลำเอ็นใหญ่โตเข้ามาในร่างกายของเฟรย์ได้สุดความยาว

"อึก! อื้อ...เจ็บนะ" เสียงเล็กโวยวายทันทีที่อีกฝ่ายถอนจูบออก มาเฟียหนุ่มซุกไซ้ปลายจมูกโด่งลงบนลำคอขาว และเร่งเร้ากระแทกกระทั้นสะโพกรุนแรงจนผ้าปูที่นอนยับไม่มีชิ้นดี

"โอวส์...อ๊าส์" เขาครางกระเส่าเสียงดัง ทั้งสองกำลังร่วมรักร้อนแรงในยามเช้า เสียงครวญครางประสานกันดังลั่นห้องนอน

ทว่าทันใดนั้นเสียงเคาะประตูห้องนอนกลับดังขึ้น เฟรย์เบิกตากว้างเมื่อบานประตูถูกเปิดออก ชอว์นดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายทั้งไว้

"มีอะไร?' เขาหันไปพเยิดหน้าถามปีเตอร์

"ผมเห็นว่าสายแล้ว นึกว่านายยังนอนไม่ตื่น เลยขึ้นมาปลุกลงไปทานมื้อเช้าครับ" ปีเตอร์พูดขึ้นด้วยเสียงราบเรียบ จากนั้นเขาจึงหมุนตัวเดินออกไปโดยไม่ลืมปิดประตู เฟรย์เอาแต่ซุกใบหน้าแนบแผงอกกำยำเพราะความอับอาย

"โอวส์..." ชอว์นเริ่มกระแทกรุนแรงขึ้นอีก

"อึก! อื้อ พอก่อน"

"ฉันยังไม่เสร็จ อ๊าส์!" เขาไม่ยอมฟัง

"พวกคุณนี่เป็นอะไรกัน ทำแบบนี้ได้ยังไง ชอบให้คนอื่นเห็นฉันโป๊มากนักหรือยังไง?" เฟรย์โวยวาย จึงถูกกลบเสียงด้วยการประกบจูบปากอีกครั้ง จังหวะรักเร่งเร้ารุนแรงขึ้นอีก

"อื้ม...เฟรย์ ไม่ไหวแล้ว อ๊าส์" เฟรย์รับรู้ได้ถึงความรู้สึกหน่วงท้องน้อย เมื่อลำเอ็นฝังลึกเข้ามาจนสุดความยาว ครู่หนึ่งชอว์นเปล่งเสียงครางคำราม ในขณะที่ริมฝีปากยังคงจูบแนบชิดอยู่กับลำคอขาว หญิงสาวสัมผัสได้ถึงแรงเกร็งกระตุกถี่ ที่กำลังถูกปลดปล่อยของเหลวฝากฝังเข้ามาในร่างกายของเธอ โดยปราศจากการป้องกัน

เฟรย์ไม่มีเรี่ยวแรงขัดขืน ไม่มีแม้แต่แรงจะต่อว่าด่าทอเขา มือเล็กสองข้างถูกกดแนบลงบนฟูกนุ่ม

"อื้ม..." ชอว์นกระแทกสะโพกสอบหนักๆ ในจังหวะสุดท้าย เสียงหายใจหอบค่อยๆ แผ่วเบาลง ใบหน้าคมคายซบลงบนหมอนใบใหญ่ ปลายจมูกโด่งยังคงคลอเคลียสูดหอมแก้มนุ่มนิ่ม

"เมื่อกี้ทำอะไร?" เฟรย์ถาม แม้จะรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่มันคือความผิดพลาดอีกครั้ง

"เดี๋ยวเอายาให้กิน" คำตอบนั้นทำให้หญิงสาวโกรธเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าชอว์นจะเป็นคนมักง่าย แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อคนที่ใจง่ายก็คือเธอนั่นเอง

"ตอนนี้ก็ปล่อยฉันไปได้แล้ว ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ไม่อยากให้บอดี้การ์ดของคุณเปิดประตูเข้ามาเห็นฉันกำลังโป๊หรือว่ากำลังทำอะไรกับคุณอยู่อีก" เฟรย์ส่งเสียงโวยวายอีกครั้ง มือเล็กขยับขึ้นมาผลักไสคนตัวโตให้ถอยออกห่าง ทว่าชอว์นกลับสอดมือลงภายใต้แผ่นหลังเปลือยและโอบกอดเธอไว้ ในขณะที่แก่นกายยังคงอยู่ในร่างกายบอบบาง

"ฉันจะบอกให้พวกมันไม่ต้องเข้ามาเวลาฉันกำลังเอาเธอ"

"ไม่ต้อง เพราะว่าฉันจะออกไปจากที่นี่ แล้วก็จะไม่มีทางกลับมาเหยียบที่นี่อีก" น้ำเสียงจริงจังนั้นทำให้มาเฟียหนุ่มหยัดใบหน้าขึ้นมา เขาจ้องมองเธอด้วยแววตามัจจุราช

"อย่าลืมสิว่าฉันจ่ายเงินให้เธอ"

"แต่ที่ฉันตกลงขายตัวให้คุณมันก็แค่ครั้งเดียว ครั้งนี้คุณพาฉันมาที่บ้านโดยไร้เหตุผลแล้วก็เอาคลิปวิดีโอบ้าๆ นั่นมาขู่ฉัน ตอนนี้คุณก็ได้ในสิ่งที่คุณต้องการอีกแล้ว เพราะฉะนั้นลบคลิปทิ้งซะที" แม้ตอนนี้ชอว์นควรจะบอกว่าคลิปวิดีโอนั้นไม่ได้มีอยู่จริง ทว่าเขากลับยังคงต้องการโกหก เพื่อเป็นข้อต่อรองกับเฟรย์ไปเรื่อยๆ โดยไร้เหตุผล

"ฉันยังไม่ทำแบบนั้นหรอก จนกว่าจะมั่นใจว่าเธอไม่มีทางเอาเรื่องในบริษัทของฉันไปบอกใคร" เธอจ้องมองใบหน้าคมคายด้วยแววตาผิดหวัง ก่อนจะเหยียดยิ้มมุมปากเมื่อนึกหาทางออกได้

"จะเอาแบบนี้จริงๆ ใช่ไหม?"

"ใช่" เขาตอบเสียงดุ เฟรย์กำมือแน่นด้วยความเจ็บใจ

"ก็ได้ ในเมื่อยังไงฉันก็หนีคุณไม่พ้น ถ้างั้นฉันก็ตัดสินใจยอมทำงานในไนต์คลับของคุณก็แล้วกัน" คำพูดของเฟรย์ทำให้ชอว์นโกรธแทบบ้า เขาถอนแก่นกายออกและหยัดกายลุกขึ้นยืน พร้อมทั้งจ้องมองหญิงสาวที่นอนเปลือยกายอยู่ด้วยแววตาเกรี้ยวกราด

"หมายความว่ายังไง?'

"แล้วมันเข้าใจยากตรงไหน ฉันบอกว่าฉันตกลงที่จะยอมไปขายตัวให้พวกคนรวยในไนต์คลับของคุณไง เพราะเสียตัวให้ผู้ชายคนอื่นมันคงดีกว่าเสียตัวให้ผู้ชายอย่างคุณ อย่างน้อยพวกเขาก็คงรู้จักป้องกัน" เฟรย์พูดพลันลุกขึ้นนั่ง จากนั้นเธอจึงเดินเปลือยกายตรงเข้าไปในห้องน้ำ โดยไม่สนใจสายตาของมาเฟียหนุ่มที่จ้องมองตนราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ....